-
41.《次韵和张次应龙图松皮冠子》 宋·晁说之
儒冠何事贵松皮,一岁寒来特自奇。
发尽著霜相称得,歌酬白雪即非宜。 -
42.《次韵和人古松》 宋·王令
直枝难立鸟徘徊,地瘦根孤碍石回。
山野不逢终更老,闾阎无用始为材。
更无匠伯身尝过,只有幽人眼暂开。
谁与东风记霜雪,争令平地肯栽培。 -
43.《和古寺偃松》 宋·蔡襄
古寺无人野藓滋,空庭永日雪风吹。
横柯圆若张青盖,老幹孤如值紫芝。
万乘未轻蟠木器,千年终与大椿期。
须知才短为天幸,江上婆娑得所宜。 -
44.《和王元渤留题松寿岩白云庵寄郑顾道二首》 宋·王之道
流水泠泠浸稻田,岩耕应费买山钱。
风梢雨盖摩霄汉,个里高人即地仙。 -
45.《和王元渤留题松寿岩白云庵寄郑顾道二首》 宋·王之道
日影曈曨霁晓雰,几声幽鸟隔窗闻。
谢安盍为苍生起,休恋青山卧白云。 -
46.《和王觉民民松轩诗》 宋·王之道
苍髯绿发三四椽,茅斋高下轻且轩。
清风入夜可人意,来与夫子调朱弦。
连日秋阴荡残暑,抖擞烦襟欲轻举。
简编灯火置勿论,且快蛟龙得云雨。 -
47.《和景纯栽松》 宋·韩维
芳根出涧底,秀木依墙东。
莫顾一时好,当观三世空。 -
48.《和景纯栽松》 宋·韩维
论坚莫如松,言脆莫如葱。
坚脆卒同尽,无尽无如翁。 -
49.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
相君有妙趣,一切不容且。
纹楸谁与谈,惟彼上人者。 -
50.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
燕坐靡天游,何必求云将。
泠然契至道,廐有真乘黄。 -
51.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
游戏三昧手,绝代无对棋。
胜负俱可喜,是中聊作痴。 -
52.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
帘旌风不摇,博山云自度。
主人下东山,月色转归路。 -
53.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
小小试部勒,诚可销长日。
汀沙点鸦鹭,局带山云湿。 -
54.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
相君有妙理,芳醪正所应。
红妆艳绮席,翠幕张华灯。 -
55.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
公富天人学,已收廊庙用。
宿有云水债,聊寄泉石供。 -
56.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
擣香复筛辣,兵厨泻芳酒。
天宇澄清澜,山中寄声否。 -
57.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
红尘旧老我,青秧新插为。
宁幸田畯喜,何能属车鸱。 -
58.《松窗用杜句为韵和以棋酒为意十首》 宋·曹勋
诵公十妙语,便觉舒华年。
意与境俱会,超凌心欲仙。 -
59.《和李判院宿松隐见贻》 宋·曹勋
又看历日改新元,卦气匆匆过二年。
老境尤於光景惜,斜阳时候每茫然。 -
60.《和李判院宿松隐见贻》 宋·曹勋
未论琢句比玄晖,余事犹思学退之。
数亩园荒松菊在,一生心有水云知。
时平岂暇寻三窟,事际何能出六奇。
幸有松篁隐幽筑,所欣鹤驭到时时。