-
81.《闭门》 宋·陆游
残发凋零不满巾,闭门聊得养天真。
恐伤药草停除地,为惜松槎禁伐薪。
独木架成新略彴,一峰买得小嶙峋。
萧然便觉浑无事,谈笑时时过近邻。 -
82.《系舟下牢溪游三游洞二十八韵》 宋·陆游
旧观三峡图,常谓非人情。
意疑天壤间,岂有此峥嵘。
画师定戏耳,聊欲穷丹青。
西游过沔鄂,莽莽千里平,昨日到峡州,所见始可惊,乃知画非妄,却恨笔未精。 -
83.《雨中睡起》 宋·陆游
磔磔寒禽无定栖,纤纤小雨欲成泥。
松呜汤鼎茶初熟,雪积炉灰火渐低。
一气推移均野马,百年蒙覆等醯鸡。
青山黄叶兰亭路,忆唤邻翁共架犁。 -
84.《赠倪正甫令子阿麟》 宋·杨万里
精神玉雪眼点漆,总角两髦锦缠碧。
郎君未出客已惊,隔窗读书鸾鹤声。
松烟免颖小三昧,虿尾银钩略无对。
锺王笔法老始成,阿麟今才十二龄。 -
85.《早炊童家店》 宋·杨万里
长亭深处小亭奇,杂蘤粗蕤亦有姿。
羊角豆缠松叶架,鸡冠花隔竹枪篱。
不辞雨卧风餐里,可惜橙黄橘绿时。
行到前头杨柳迳,平分红白两莲池。 -
86.《过致政屯田刘公隐庐》 宋·黄庭坚
儿时拜公床,眼碧眉紫烟。
舍前架茅茨,炉香坐僧禅。
女奴煮甖粟,石盆泻机泉。
今来扫门巷,竹间翁蜕蝉。 -
87.《衡山》 宋·黄庭坚
万丈融峰插紫霄,路当穷处架仙桥。
上观碧落星辰近,下视红尘世界遥。
螺簇山低青点点,线拖远水白迢迢。
当门老桧枝难长,绝顶寒松叶不雕,才到秋初霜已降,每逢春尽雪方消。 -
88.《西台诗二十四韵》 宋·司马光
翰苑昔陪侍,天光辱顾瞻。
宠虽承涣汗,功不立毫织。
山鹿缨频顿,铅刀砺不铦。
拭花眸子缺,撚雪颔髭添。 -
89.《山阁偶书》 宋·林逋
绕舍青山看未足,故穿林表架危轩。
但将松籁延佳客,常带岚霏认远村。
吴榜自能凌晚汰,湘累何苦属芳荪。
余生多病期怡养,聊此栖迟一避喧。 -
90.《仓使和诗出奇不穷再次韵四首》 宋·刘克庄
公似长松特秀冬,青藁安敢与松同。
高于岱顶谁曾览,远若河源未易穷。
历块岂无追电骏,步虚疑有架天虹。
吾诗直犹砖抛耳,载宝而归所得丰。 -
91.《任氏鸣珰桥》 宋·文同
清溪漱碧崖,衮衮寒声落。
子川爱溪声,架桥横绝壑。
山风撼松月,倚槛听喷薄。
遂号曰鸣珰,古人无此作。 -
92.《入山》 宋·洪咨夔
箯舆轧幽径,乔松矫疏花。
好鸟媚嘉荫,圆吭咽清笳。
膏畦走秧马,茅檐嘶茧车。
谁知天下东,尽属山人家。 -
93.《游信州南岩》 宋·晁补之
南岩夫何为,山作天倚盖。
山南豁山腹,飞顶覆其外。
初如鹏将翔,膺击群麓背。
乍似海大鱼,呀口噞而嘬。 -
94.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
95.《三不归行》 宋·苏辙
客心摇摇若悬旌,三度欲归归不成。
方春欲归我自懒,秋冬欲归事自变。
问我欲归定何时,天公默定人不知。
孔公晚岁将入楚,盘桓陈蔡行且住。 -
96.《艳歌行》 明·刘基
亭亭松柏树,结根幽涧隈。
高标拂云日,直干排风雷。
曾经匠石顾,谓是梁栋材。
明堂未构架,厚地深栽培。 -
97.《颍桥路中别曼叔》 宋·韩维
磷磷清颍流,中截两崖断。
架桥在城底,斗出旷平漫。
阴风无边来,左右篷惊转。
我得感时节,跋马重为恋。
虽非远别戚,所恨良会散。
却想置酒地,松阴野色晚。 -
98.《忧居杜门久废笔砚兹因卜筑辄有所感不免破戒》 宋·吴芾
平生事幽讨,性与山水便。
晚岁辟三径,颇喜得地偏。
远不去桑梓,近与松楸连。
青山枕其后,流水绕其前。 -
99.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
100.《李文授和所赠老融诗复次韵为谢》 宋·楼钥
邺侯插架书最多,笔力雄奇天所命。
万人海中深闭门,理窟搜寻到幽夐。
我诗无律如山讴,形秽岂堪珠玉映。
时时归梦入故山,曳杖松间记投暝。