-
1.《夜梦?并引?》 宋·苏轼
七月十三日,至儋州十馀日矣,澹然无一事。
学道未至,静极生愁,夜梦如此,不免以书自怡。
夜梦嬉游童子如,父师检责惊走书。
计功当毕《春秋》余,今乃始及桓庄初。 -
2.《蝶恋花·伫倚危楼风细细》 宋·柳永
伫倚危楼风细细,望极春愁,黯黯生天际。
草色烟光残照里,无言谁会凭阑意。
(阑 通 栏)
拟把疏狂图一醉,对酒当歌,强乐还无味。
衣带渐宽终不悔,为伊消得人憔悴。 -
3.《蝶恋花·伫倚危楼风细细》 宋·柳永
伫倚危楼风细细,[2]
望极春愁,黯黯生天际。
[3] -
4.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
5.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
6.《次王定国韵书丹元子宁极斋》 宋·苏轼
仙人与吾辈,寓迹同一尘,何曾五桨馈,但有争席人。
宁极无常居,此斋自随身。
人那识郗鉴,天不留封伦。
误落世网中,俗物愁我神。 -
7.《寄题极星亭》 宋·章甫
杜陵白首尚书郎,一见瀼西春草长。
忽思苍梧叫虞舜,翩然短棹下瞿塘。
晚泊江亭生暝色,野服出船乌帽侧。
南极一星落江湖,战尘蔽天兵未息。 -
8.《生离别》 唐·白居易
食檗不易食梅难,檗能苦兮梅能酸。
未如生别之为难,苦在心兮酸在肝。
晨鸡再鸣残月没,征马连嘶行人出。 -
9.《生离别》 唐·白居易
食蘖不易食梅难,蘖能苦兮梅能酸。
未如生别之为难,苦在心兮酸在肝。
晨鸡再鸣残月没,征马连嘶行人出。
回看骨肉哭一声,梅酸蘖苦甘如蜜。 -
10.《长沙紫极宫雨夜愁坐》 唐·李群玉
独坐高斋寒拥衾,洞宫台殿窅沉沉。
春灯含思静相伴,夜雨滴愁更向深。
穷达未知他日事,是非皆到此时心。
羁栖摧剪平生志,抱膝时为梁甫吟。 -
11.《客愁》 宋·陆游
骑马出门无所诣,端居正尔客愁侵。
苍颜白发入衰境,黄卷青灯空苦心。
天下极知须隽杰,书生何恨死山林。
消磨未尽胸中事,梁甫时时尚一吟。 -
12.《送张汉州赴召》 宋·李流谦
诏书挥翰日边来,蜀有巨儒星杓魁。
胸中深博布河汉,舌底霹雳降霆留。
先天溯流得绝派,大物不敢藏胚胎。
回薄一气在笼络,奇神怪魃生愁哀。 -
13.《金缕曲(寿南塘八月生朝)》 宋·卫宗武
强半秋澄穆。
半月弦、南极躔高,寿星明煜。
今岁户庭殊旧岁,洗尽闲愁千斛。
沸春夏、欢声相续。 -
14.《生诗十首书王堇父慈无量集以凡百畏刀杖无不》 明·陶望龄
从事愁见拘,波臣苦遭荡。
蝈氏群处囊,悲鸣更相仗。
寄书已成悔,见梦徒增妄。
数钱赎尔至,缚解羁囚放。 -
15.《李西清先生创凌霄观於潼川红楼之上赋计敬和》 宋·程公许
丈人气湖海,合卧百尺楼。
引袖麾八极,无处豁前眸。
肯以治城志,而忘天下忧。
窘步争径捷,危炊迷剑头。 -
16.《七夕歌》 唐·刘言史
星寥寥兮月细轮,佳期可想兮不可亲。
云衣香薄妆态新,彩輧悠悠度天津。
玉幌相逢夜将极,妖红惨黛生愁色。 -
17.《贺新郎(坐上有举昔人《贺新郎》一词,极壮,酒半用其韵)》 宋·韩淲
万事佯休去。
漫栖迟、灵山起雾,玉溪流渚。
击楫凄凉千古意,怅怏衣冠南渡。
泪暗洒、神州沉处。 -
18.《蝶恋花·独倚危楼风细细》 宋·欧阳修
独倚危楼风细细。
望极离愁,黯黯生天际。
草色山光残照里。
无人会得凭阑意。
也拟疏狂图一醉。
对酒当歌,强饮还无味。
衣带渐宽都不悔。
况伊销得人憔悴。 -
19.《和此阳先生感兴诗二十首》 宋·刘黻
坤舆载五岳,乾象垂三光。
术极宰元化,俯仰无低昂。
一理贯万有,形色皆停当。
晋风竞清谈,幽眇夸辉煌。
坐销白昼尽,狐兔睨其旁。
天地亦为愁,何但颓偏方。 -
20.《玉梁道中杂咏》 宋·罗与之
尘坌不可耐,飘然入林坰。
稍觉道心胜,渐至诗脾清。
静极生孤愁,耿耿难为情。
喧寂两莫惬,吾意何由平。