-
1.《登祝融峰》 唐·王元
草叠到孤顶,身齐高鸟翔。
势疑撞翼轸,翠欲滴潇湘。
云湿幽崖滑,风梳古木香。
晴空聊纵目,杳杳极穷荒。 -
2.《赵南康可斋築屋武康孟保园池乔木极有思致东》 宋·董嗣杲
东游英溪英,妙寄寒苦诗。
里社今有井,谁构亭覆之。
想彼异代贤,孤标夺葳蕤。
可斋出帝胄,结庐探幽奇。 -
3.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
4.《初冬快晴陪宣卿叔夏游石头庵过三生藏穷深极》 宋·胡寅
石滑梯山祗自疲,谁云此法妙难思。
便教元亮荒三径,也胜杨朱泣两岐。 -
5.《鸿胪寺有开元中锡宴堂楼台池沼雅为胜绝荒凉…成四十韵》 唐·温庭筠
明皇昔御极,神圣垂耿光。
沈机发雷电,逸躅陵尧汤。
西覃积石山,北至穷发乡。
四凶有獬豸,一臂无螳螂。 -
6.《李都尉重阳日得苏属国书》 唐·白行简
降虏意何如,穷荒九月初。
三秋异乡节,一纸故人书。
对酒情无极,开缄思有馀。
感时空寂寞,怀旧几踌躇。
雁尽平沙迥,烟销大漠虚。
登台南望处,掩泪对双鱼。 -
7.《适耕堂(周禹锡云:“极昌黎·”)》 明·舒頔
芙蓉岭下中平村,中有祝氏居其源。
文公外家道义门,积善好礼枝叶蕃。
衣冠济楚信行惇,筑室亢燥依山根。
摐耕大篆楣扁存,挂经扶耒穷朝昏。 -
8.《十二时/忆少年》 宋·无名氏
乾坤泰,帝祚遐昌。
宇县乐平康。
真游降格,宝诲昭彰。
宸跸造仙乡。 -
9.《读文山诗藁》 宋·汪元量
一朝禽瘴海,孤影落穷荒。
恨极心难雪,愁浓鬓易霜。
燕荆歌易水,苏李泣可梁。
读到难难际,梅花铁石肠。 -
10.《寄璹秋岩》 宋·董嗣杲
吟穷荒此地,静极省吾生。
秋老肠丝断,江空月魄明。
松檐嗔鸟聚,竹榻梦僧清。
别后苍颜改,初逢慨暑程。