-
161.《重入东林寺》 宋·董嗣杲
雁门市里梵坊通,整理重登兴未穷。
双剑风高云气压,五杉阁峻水声空。
欲抛世网离尘境,要扣禅机演祖风。
况有昔贤遗迹处,白家池上白莲中。 -
162.《夕憩西林寺诗》 宋·董嗣杲
忆发德化门,饱看屏风叠。
五峰自孱绝,两脚谁登蹑。
山高白日暗,溪断清泉接。
閒倚迸崖松,静踏粘露叶。 -
163.《与三山相士林子和三绝》 宋·王炎
年登八十更何为,手足支离视听衰。
自笑已如鸡失旦,不须苦说鹤知时。 -
164.《鹧鸪引 丁亥上已日,与诸君宴林氏花圃,李》 元·王恽
赋鹧鸪天以歌之。
李氏字兰英,乐籍之名香者也花草离骚试品量。
猗猗香色紫兰芳。
乐棚擢秀名何丽,楚泽含秋思更长。
金缕曲,紫霞觞。
留连光景醉银塘。
竹西歌吹归时晚,也胜扬鞭问葛 -
165.《立春日离爱闻有召试之命》 宋·项安世
东行就日北看云,君宠亲恩两击心。
毕竟蒭蕘何所补,不如留著在山林。 -
166.《黄州栖霞楼苏翰林所赋小舟横截春江是也曾竑》 宋·王铚
铜雀不得鏁二乔,春江亦梦携西子。
此楼缥缈相风流,此恨缠绵在云水。
洞庭叶下愁湘君,不独阳台云雨神。
精神感通若相遇,梦境幻境皆成真。 -
167.《送林正仲丞王山》 宋·陈傅良
去年我为客,持酒送君归。
君今理征骖,我适卧旧庐。
人生足离合,仕宦相乘除。
科名余十年,丞县亦既迟。 -
168.《离城中》 宋·张镃
雨后溪流尔许深,枕堤楼阁静沉沉。
暂来殊郁登临恨,欲别难禁去住心。
倚槛乍离桥百尺,系船犹恋柳千寻。
黄错最喜林端月,影掠波寒彻底金。 -
169.《问讯家林蜡梅》 宋·张镃
蜡梅吾甚爱,园种未能多。
旋去东南竹,新添二十窠。
离家俄半月,放雷想盈柯。
前日丁宁句,花神记得麽。 -
170.《之官离桂隐》 宋·张镃
坎止流行总付天,好閒初志独茫然。
巢成不去怜林鸟,门外空维念钓船。
老矣春容聊索漠,薰兮风序向清妍。
雨声未易催愁得,投暇归来意归便。 -
171.《寄芗林故人》 宋·林景熙
狺狺多楚狗,何处续离骚。
草径无尘入,秋峰与节高。 -
172.《初至西林喜遇徐幼文》 明·张羽
与君三春别,成此一会期。
清言美无度,离绪俄相遗。
况复在丘园,俱无冠带縻。
逶迤下泽游,皎洁艳阳时。 -
173.《登钟山憩定林》 宋·陈杰
禾黍古离宫,荒畦屈曲通。
语音京洛近,王气海潮东。
山色余萧寺,松声尚晋风。
兴亡不可诘,太息定林翁。 -
174.《东离湖州泊南浔》 宋·戴表元
张帆出东郭,沽酒问南浔。
画屋芦花净,红桥柳树深。
鱼艘寒满港,橘市书成林。
吾道真迂阔,浮家尚越吟。 -
175.《武林书事九首》 宋·方回
明年老子六十一,最忆只身三十时。
岂料衰迟脱离乱,三孙三女四男儿。 -
176.《离三节镇日色正盛顷间云起阳乌不见终日清凉》 宋·郭印
忽讶云峰合,浑忘暑气侵。
垂天真有意,笼日岂无心。
行旅人人悦,空山处处阴。
更期头上黑,相送到溪林。 -
177.《和林次中五鬣松》 宋·李复
仟人五色鼎中丹,丹养松根叶不添。
云散细风梳碧缕,龙离远峤奋苍髯。
雨衣铁涩封霜甲,露点珠明滴翠纤,采酿春醪能愈疾,欲求方法检书签。 -
178.《山林》 宋·释文珦
旧无卓锥地,今者亦忘锥。
中心子无著,清净如流离。
野猿偶然来,问我何所为。
道我此意真,长啸不相疑。 -
179.《行石林苍莽间颇多幽致有思归隐》 宋·释文珦
离城才一舍,已得近樵渔。
秀石云松路,荒篱水竹居。
阳坡收早粟,烧地长新蔬。
便好为兹隐,吾生不愿余。 -
180.《和林成之五题·惜别吟》 宋·苏颂
丈夫岂无泪,不学儿女悲。
今日独潸然,为别良交知。
交知不易遇,一别会何时,念兹出门去,空有长相思。
非无樽中酒,亦有桐与丝。
未饮先叹惋,欲歌还喑噫。
谁能谅予心,惜哉此别离。