-
21.《题义门胡氏华林书院》 宋·冯起
华林仙野近南昌,闻说幽奇景异常。
竹翠松寒笼药圃,水清山秀绕书堂。
词登科第名尤振,恩表门闾道愈光。
我恨方为簪组累,莫同吟啸白云房。 -
22.《咏华林书院》 宋·高绅
元秀峰前累世居,圣朝旌表振门闾。
四方来客多登弟,一邑为儒喜读书。
诗阁夜闻吟木狖,水亭晴见戏荷鱼。
石娇华表溪山里,晚景寒烟尽不如。 -
23.《题义门胡氏华林书院》 宋·贾宜
滕王阁畔斗星傍,此处幽人構草堂。
鹤散窗含松岛露,客来衣带橘洲香。
诏旌门第殊恩沛,教被乡闾益讼藏。
小圃花时三径雪,朝昏谁共对琴觞。 -
24.《题义门胡氏华林书院三首》 宋·李虚己
聚族逢修偃,垂绅偶会昌。
里闾师重厚,门阀诫轻扬。
木垅堆云秀,书帷积雪光。
清名传异域,丽句出中堂。 -
25.《题义门胡氏华林书院三首》 宋·李虚己
部符南粤转轺车,三宝新题表义闾。
药石好携灵连句,素筠留得蔡邕书。
平原架上衣无主,过客堂中食无鱼。
见说下帷多俊士,共瞻司马慕相如。 -
26.《咏华林书院》 宋·李宗谔
华林有胡氏,孝义共知名。
宅对千峰秀,家传双桂荣。
书楼藏六籍,讲席聚诸生。
官序新春拜,门闾往岁旌。 -
27.《题义门胡氏华林书院》 宋·刘骘
徐孺亭边水石连,高名频见野僧传。
箧中书满思安世,楼上诗成忆仲宣。
已说烂何忘意远,定知焦尾用心专。
寒溪乘兴云迎棹,秋夜娱宾月照筵。 -
28.《题义门胡氏华林书院》 宋·柳直
华林茂族蔼青芬,族本重华远裔孙。
弟侄声光攀郤桂,君王恩渥表于闾。
书帏月鉴琴横席,吟阁云残村隔原。
多感朝英寄诗什,永留风雅贲丘园。 -
29.《题义门胡氏华林书院》 宋·吕文仲
簪裾几世住南昌,讲学旌闾曄日光。
旧里葛山同井邑,远方庐阜出门墙。
康成业自诗书显,卜世家由孝弟彰。
二隐昔惭联懿分,同将姓字列东堂。 -
30.《题义门胡氏华林书院》 宋·吕祐之
几朝旌表映门闾,更赏林园入画图。
迁诏总宜名让水,树巢多恐是慈乌。
花迎客馆清香远,竹绕书堂气节殊。
我直紫垣无路到,乱云芳草隔洪都。 -
31.《咏华林书院》 宋·钱若水
居近华林对白云,义风深可羡人伦。
儿孙尽得诗书力,门巷偏多车马尘。
楼上落霞粘笔砚,池边怪石间松筠。
乡闾岂独民迁善,阶砌无关鸟亦驯。
朱实垂庭红橘熟,清香袭坐药畦春。
他年好卜为邻住,悔葺吾庐洛水滨。 -
32.《题义门胡氏华林书院》 宋·师祯
满架高峰隐史书,英儒冠盖会仙居。
云霞满屋光难掩,松柏数庭景有余。
累世子孙传孝义,一时旌表在门闾。
要知感伏休徵处,次第鸾凰上碧虚。 -
33.《题义门胡氏华林书院》 宋·舒雅
江外力为儒,荣华表里闾。
后生多折桂,数世必同居。
筑室寒留谷,穿池夏养鱼。
买山添胜境,移席講新书。 -
34.《唐氏林亭》 宋·孙邦
华屋沈沈野外居,茂林清荫绕门闾。
移花植果心无事,抱子弄孙欢有余。
闲过西畴观刈穫,懒寻南郭命巾车。
问君为圃嗟予晚,便拟归休学二疏。 -
35.《咏华林书院》 宋·孙何
六阙旌门事若何,诸生常不绝弦歌。
鲤庭共禀诗书训,隐巷齐登俊造科。
宗族有光传孝弟,乡闾元讼化淳和。
芝兰子弟相薰习,金石交朋互切磋。 -
36.《题义门胡氏华林书院》 宋·孙迈
浔阳风景接洪都,传说胡君四世居。
诗句满朝皆育咏,君王旌孝表门闾。
数闻过客谈多惠,秘欲凭僧去借书。
若把公卿名刻石,共瞻驷马慕相如。 -
37.《题义门胡氏华林书院》 宋·王纶
华林幽胜地,胡氏旧门闾。
四远来名士,一家常义居。
素风殊不坠,儒业未曾虚。
何日谐寻访,琴棋万卷书。 -
38.《题义门胡氏华林书院》 宋·吴淑
高隐仙山下,依山携草堂。
穷年乐石水,切意玩嫌缃。
竹径来嵇阮,鱼梁集惠庄。
论文探致极,寻古袭遗芳。 -
39.《题义门胡氏华林书院》 宋·邺雍
大易谈余庆,胡君世聚居。
家声先孝弟,庭训守诗书。
百堵环堂宇,千箱助岁储。
荣逢平治日,天监青门闾。 -
40.《题义门胡氏华林书院》 宋·张孝隆
烟霞缥缈锁仙乡,万卷诗书一草堂。
孝义声华辉北阙,门闾显赫耀南方。
千寻瀑布侵肌冷,四季闲花扑鼻香。
胜事人间无敌处,王公诗版砌虹梁。