-
81.《与无行禅师同游鹫岭瞻奉…杂言诗(一作慧净诗)》 唐·义净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁gJ.七宝仙台亡旧迹,四彩天花绝雨声。 -
82.《谢白乐天招》 唐·韬光
山僧野性好林泉,每向岩阿倚石眠。
不解栽松陪玉勒,惟能引水种金莲。
白云乍可来青嶂,明月难教下碧天。
城市不能飞锡去,恐妨莺啭翠楼前。 -
83.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
84.《山中五无奈何(诗一首见本集,题止山中二字)》 唐·李涉
无奈落叶何,纷纷满衰草。
疾来无气力,拥户不能扫。
欲访云外人,都迷上山道。
无奈涧水何,喧喧夜鸣石。 -
85.《山中五无奈何(诗一首见本集,题止山中二字)》 唐·李涉
无奈落叶何,纷纷满衰草。
疾来无气力,拥户不能扫。
欲访云外人,都迷上山道。
无奈涧水何,喧喧夜鸣石。 -
86.《风赋》 先秦·宋玉
楚襄王游于兰台之宫,宋玉景差侍。
有风飒然而至,王乃披襟而当之,曰:“快哉此风!寡人所与庶人共者邪?”宋玉对曰:“此独大王之风耳,庶人安得而共之!” 王曰:“夫风者,天地之气,溥畅而至,不择贵贱高下而加焉。
今子独以为寡人之风,岂有说乎?”宋玉对曰:“臣闻于师:枳句来巢,空穴来风。
其所托者然,则风气殊焉。 -
87.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
88.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
89.《月赋》 南北朝·谢庄
陈王初丧应、刘,端忧多暇。
绿苔生阁,芳尘凝榭。
悄焉疚怀,不怡中夜。
乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。 -
90.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。 -
91.《赠秀才入军》 魏晋·嵇康
鸳鸯于飞,肃肃其羽。
朝游高原,夕宿兰渚。
邕邕和鸣,顾眄俦侣。
俛仰慷慨,优游容与。 -
92.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
93.《娇女诗》 魏晋·左思
吾家有娇女,皎皎颇白皙。
小字为纨素,口齿自清历。
鬓发覆广额,双耳似连璧。
明朝弄梳台,黛眉类扫迹。 -
94.《从斤竹涧越岭溪行》 南北朝·谢灵运
猿鸣诚知曙,谷幽光未显。
岩下云方合,花上露犹泫。
逶迤傍隈隩,迢递陟陉岘。
过涧既厉急,登栈亦陵缅。 -
95.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
96.《满庭芳(赴信日舟中别次膺十二钗)》 宋·晁补之
鸥起苹中,鱼惊荷底,画船天上来时。
翠湾红渚,宛似武陵迷。
更晚青山更好,孤云带、远雨丝垂。
清歌里,金尊未掩,谁使动分携。 -
97.《念奴娇(暮秋登石桥追和祝子权韵)》 宋·毛幵
十年湖海,叹潘郎憔悴,无心云阁。
强起登临惊暮序,目极清霜摇落。
散发层阿,振衣千仞,浩荡穷林壑。
B879寥无际,镜天收尽云脚。 -
98.《水龙吟(梅词)》 宋·赵长卿
烟姿玉骨尘埃外,看自有神仙格。
花中越样风流,曾是名标清客。
月夜香魂,雪天孤艳,可堪怜惜。
向枝间且作,东风第一,和羹事、期他日。 -
99.《贺新郎(十三日,小园梅枝微红点缀,便觉可句)》 宋·韩淲
梅蕊依稀矣。
岁华深、_然但把,杖藜闲倚。
山绕荒林红叶下,落日孤城烟水。
意兴寄、云何则是。 -
100.《满江红(傅相生日甲子)》 宋·刘克庄
见宰官身,出只手、擎他宇宙。
筹边外、招徕名胜,登崇勋旧。
不下莱公扶景德,又如涑水开元祐。
尽从渠、干贽及吾门,归斯受。