-
181.《偈颂二十一首》 宋·释智愚
闹不如静,忙不如间。
静闹俱泯,谓之得理。
归宗事理绝,日轮正当午。
向道莫行山下路,果然猿叫断肠声。 -
182.《三月十七日食樱桃蚕豆知麦熟日至矣示家人为》 宋·舒岳祥
清明已自断百果,樱豆从头次第尝。
青山四面欲春晚,白发千太照溪长。
偶然坐石云离次,久不窥园竹乱行。
甔石屡空惟食粥。
平皋闻道麦须黄。 -
183.《猿》 宋·宋无
巴峡闻声愁断阳,冷泉照影绿阴凉。
藤摇乱雨领见过,树曬斜阳拾收忙。
献果去寻幽洞远,攀萝来撼落花香。
空山月暗无人见,啼入白云深处藏。 -
184.《大夫七弟有庆新居二百四十言次韵和之》 宋·苏颂
勿谓衡茅陋,门墙亦仅全。
山连京岘外,水接漕渠边。
乔木傍行列,幽花晚秀妍。
子孙环舍后,兄弟对斋前。 -
185.《次韵洪令三月晦见寄》 宋·苏籀
掺袂东君属此觞,朱明履运返何乡。
结成硕果鹂鹒语,吹尽落花桑柘光。
梅雨闻君醉山阁,麦风招我步濠梁。
惜春岁月那相贷,肠断连山草树长。 -
186.《赠吉父得女孙》 宋·王洋
两两星阶协泰符,为嘉瑞雪胜维旟。
果如灵照翁何恨,若比仓公数有余。
慰眼腊娘能剪彩,他年杨恽竞传书。
断无豪客窥篱落,为自从前免破除。 -
187.《黄山》 宋·杨公远
古今墨客兼骚客,推许黄山甲众山。
三十六峰层汉外,百千万岫乱云间。
炼丹帝往名长在,捣药仙归臼已閒。
叶落花开人寂寂,雄鸣雌和鸟关关。