-
1.《重别(时诸妓同饯,一作重别曾主簿)》 唐·许浑
泪沿红粉湿罗巾,重系兰舟劝酒频。
留却一枝河畔柳,明朝犹有远行人。 -
2.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·和凝
软碧摇烟似送人,映花时把翠眉颦。
青青自是风流主,漫飐金丝待洛神。
瑟瑟罗裙金缕腰,黛眉偎破未重描。
醉来咬损新花子,拽住仙郎尽放娇。
鹊桥初就咽银河,今夜仙郎自性和。
不是昔年攀桂树,岂能月里索姮娥。 -
3.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·孙光宪
闾门风暖落花干,飞遍江南雪不寒。
独有晚来临水驿,闲人多凭赤阑干。
有池有榭即濛濛,浸润翻成长养功。
恰似有人长点检,著行排立向春风。 -
4.《汴堤柳(一本作题河边枯柳)》 唐·王泠然
隋家天子忆扬州,厌坐深宫傍海游。
穿地凿山开御路,鸣笳叠鼓泛清流。
流从巩北分河口,直到淮南种官柳。 -
5.《河中望鸟滩作贻吕四郎中》 唐·储光羲
河流有深曲,舟子莫能知。
弭棹临沙屿,微吟西日驰。
平明春色霁,两岸好风吹。
去去川途尽,悠悠亲友离。
汉宫成羽翼,伊水弄参差。
为惜淮南子,如何攀桂枝。 -
6.《稠桑驿喜逢严河南中丞便别(得时字)》 唐·岑参
驷马映花枝,人人夹路窥。
离心且莫问,春草自应知。
不谓青云客,犹思紫禁时。
别君能几日,看取鬓成丝。 -
7.《稠桑驿喜逢严河南中丞便别(得时字)》 唐·岑参
驷马映花枝,人人夹路窥。
离心且莫问,春草自应知。
不谓青云客,犹思紫禁时。
别君能几日,看取鬓成丝。 -
8.《送河南陆少府》 唐·钱起
云间陆生美且奇,银章朱绶映金羁。
自料抱材将致远,宁嗟趋府暂牵卑。
东城社日催巢燕,上苑秋声散御梨。
朝夕诏书还柏署,行看飞隼集高枝。 -
9.《送严维尉河南》 唐·钱起
蕙叶青青花乱开,少年趋府下蓬莱。
甘泉未献扬雄赋,吏道何劳贾谊才。
征陌独愁飞盖远,离筵只惜暝钟催。
欲知别后相思处,愿植琼枝向柏台。 -
10.《陪韩院长韦河南同寻刘师不遇(三字分韵,牟得同字)》 唐·窦牟
仙客诚难访,吾人岂易同。
独游应驻景,相顾且吟风。
药畹琼枝秀,斋轩粉壁空。
不题三五字,何以达壶公。 -
11.《河南府试十二月乐词·十二月》 唐·李贺
日脚淡光红洒洒,薄霜不销桂枝下。
依稀和气排冬严,已就长日辞长夜。 -
12.《河南府试十二月乐词·十二月》 唐·李贺
日脚淡光红洒洒,薄霜不销桂枝下。
依稀和气排冬严,已就长日辞长夜。 -
13.《河阳歌》 唐·李贺
染罗衣,秋蓝难著色。
不是无心人,为作台邛客。
花烧中潬城,颜郎身已老。
惜许两少年,抽心似春草。 -
14.《拟古咏河边枯树》 唐·长孙佐辅
野火烧枝水洗根,数围孤树半心存。
应是无机承雨露,却将春色寄苔痕。 -
15.《河阳诗》 唐·李商隐
黄河摇溶天上来,玉楼影近中天台。
龙头泻酒客寿杯,主人浅笑红玫瑰。
梓泽东来七十里,长沟复堑埋云子。 -
16.《唐乐府十首·祝河水》 唐·刘驾
河水清瀰瀰,照见远树枝。
征人不饮马,再拜祝冯夷。
从今亿万岁,不见河浊时。 -
17.《杨柳枝》 唐·和凝
软碧摇烟似送人,映花时把翠眉嚬。
青青自是风流主,慢飐金丝待洛神。
瑟瑟罗裙金缕腰,黛眉隈破未重描。
醉来咬损新花子,拽住仙郎尽放娇。
鹊桥初就咽银河,今夜仙郎自姓和。
不是昔年攀桂树,岂能月里索姮娥。 -
18.《柳枝辞九首》 唐·成彦雄
轻笼小径近谁家,玉马追风翠影斜。
爱把长条恼公子,惹他头上海棠花。
鹅黄剪出小花钿,缀上芳枝色转鲜。
饮散无人收拾得,月明阶下伴秋千。 -
19.《杨柳枝词四首》 唐·孙光宪
阊门风暖落花干,飞遍江城雪不寒。
独有晚来临水驿,闲人多凭赤栏干。
有池有榭即濛濛,浸润翻成长养功。
恰似有人长点检,著行排立向春风。 -
20.《奉贺颜使君真卿二十八郎隔绝自河北远归》 唐·皎然
相失值氛烟,才应掌上年。
久离惊貌长,多难喜身全。
比信尚书重,如威太守怜。
满庭看玉树,更有一枝连。