-
1.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·孙鲂
灵和风暖太昌春,舞线摇丝向昔人。
何似晓来江雨后,一行如画隔遥津。
彭泽初栽五树时,只应闲看一枝枝。
不知天意风流处,要与佳人学画眉。 -
2.《观柘枝舞二首》 唐·刘禹锡
胡服何葳蕤,仙仙登绮墀。
神飙猎红蕖,龙烛映金枝。
垂带覆纤腰,安钿当妩眉。
翘袖中繁鼓,倾眸溯华榱。 -
3.《中秋日拜起居表晨渡天津桥即事十六韵献…兼呈工部刘公》 唐·杜牧
碧树康庄内,清川巩洛间。
坛分中岳顶,城缭大河湾。
广殿含凉静,深宫积翠闲。
楼齐云漠漠,桥束水潺潺。 -
4.《送客归峡中(一作将赴京师,津亭别萧处士)》 唐·许浑
津亭多别离,杨柳半无枝。
住接猿啼处,行逢雁过时。
江风飏帆急,山月下楼迟。
还就西斋宿,烟波劳梦思。 -
5.《送客归峡中(一作将赴京师,津亭别萧处士)》 唐·许浑
津亭多别离,杨柳半无枝。
住接猿啼处,行逢雁过时。
江风飏帆急,山月下楼迟。
还就西斋宿,烟波劳梦思。 -
6.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
7.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
8.《荔枝二首》 唐·徐夤
朱弹星丸粲日光,绿琼枝散小香囊。
龙绡壳绽红纹粟,鱼目珠涵白膜浆。
梅熟已过南岭雨,橘酸空待洞庭霜。 -
9.《杨柳枝词五首》 唐·孙鲂
灵和风暖太昌春,舞线摇丝向昔人。
何似晓来江雨后,一行如画隔遥津。
彭泽初栽五树时,只应闲看一枝垂。
不知天意风流处,要与佳人学画眉。 -
10.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
把酒凭君唱柳枝,也从丝管递相随。
逢春只合朝朝醉,记取秋风落叶时。
南园日暮起春风,吹散杨花雪满空。
不惜杨花飞也得,愁君老尽脸边红。 -
11.《柳枝辞九首》 唐·成彦雄
轻笼小径近谁家,玉马追风翠影斜。
爱把长条恼公子,惹他头上海棠花。
鹅黄剪出小花钿,缀上芳枝色转鲜。
饮散无人收拾得,月明阶下伴秋千。 -
12.《水龙吟·寿梅津》 宋·吴文英
杜陵折柳狂吟,砚波尚湿红衣露。
仙桃宴早,江梅春近,还催客句。
宫漏传鸡,禁门嘶骑,宦情熟处。
正黄编夜展,天香字暖,春葱翦、红蜜炬。 -
13.《荔枝香近·七夕》 宋·吴文英
睡轻时闻,晚鹊噪庭树。
又说今夕天津,西畔重欢遇。
蛛丝暗锁红楼,燕子穿帘处。
天上、未比人间更情苦。 -
14.《汉宫春(寿梅津)》 宋·吴文英
名压年芳,倚竹根新影,独照清漪。
千年禹梁藓碧,重发南枝。
冰凝素质,遣凡桃、羞濯尘姿。
寒正峭,东风似海,香浮夜雪春霏。 -
15.《荔枝》 唐·徐寅
日日薰风卷瘴烟,南园珍果荔枝光。
灵鸦啄破琼津滴,宝器盛来蚌腹圆。
锦里只闻消醉渴,蕊宫惟合赠神仙。
何人剌出猩猩血,深染罗纹遍壳鲜。 -
16.《恭和御制玉津园宴射》 宋·曾怀
江山秋日冠轻烟,别苑风光胜辋川。
位设虎侯恢盛典,枝穿杨叶校名贤。
礼均湛露宣飞斝,乐奏钧天着发弦。
圣主经文与纬武,全胜巡幸射蛟篇。 -
17.《息园赏杏花得枝字》 明·黄姬水
平津旧辟招贤馆,乘兴来寻惬赏期。
南陌青旗醮甲酒,东风小苑断肠枝。
游丝日暖即横路,舞燕泥香故掠池。
见说醉花宜及昼,可能辜负艳阳时。 -
18.《过白沙竹枝歌六首》 宋·杨万里
东沿西泝浙江津,去去来来暮复晨。
上岸牵樯推稚子,隔船招手认乡人。 -
19.《题汪季路所藏李伯时飞骑斫鬃射杨枝及绣球图》 宋·杨万里
君王将幸宝津园,刷洗天驹尚未乾。
禁地何缘有阑入,考官应奉得来看。 -
20.《寿王修斋枢密·南津梅》 宋·陈著
凛凛霜雪根,拍拍天地仁。
皎皎枝上花,卷舒几冬春。
结实调古鼎,味深薄俗颦。
珍重不尽用,严风护南津。