-
41.《湘妃庙》 唐·李群玉
少将风月怨平湖,见尽扶桑水到枯。
相约杏花坛上去,画栏红紫斗樗蒲。 -
42.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
43.《题贺知章故居叠韵作》 唐·温庭筠
废砌翳薜荔,枯湖无菰蒲。
老媪饱藁草,愚儒输逋租。 -
44.《即席十韵》 唐·吴融
住处方窥宋,平生未嫁卢。
暖金轻铸骨,寒玉细凝肤。
妒蝶长成伴,伤鸾耐得孤。
城堪迷下蔡,台合上姑苏。 -
45.《平望蚊子二十六韵》 唐·吴融
天下有蚊子,候夜噆人肤。
平望有蚊子,白昼来相屠。
不避风与雨,群飞出菰蒲。
扰扰蔽天黑,雷然随舳舻。 -
46.《贯休应梦罗汉画歌(一作禅月大师歌)》 唐·欧阳炯
西岳高僧名贯休,孤情峭拔凌清秋。
天教水墨画罗汉,魁岸古容生笔头。
时捎大绢泥高壁,闭目焚香坐禅室。 -
47.《春二首》 唐·无名氏
褭褭东风吹水国,金鸦影暖南山北。
蒲抽小剑割湘波,柳拂长眉舞春色。
白铜堤下烟苍苍,林端细蕊参差香。 -
48.《古塞上曲七首》 唐·贯休
幽并儿百万,百战未曾输。
蕃界已深入,将军仍远图。
月明风拔帐,碛暗鬼骑狐。
但有东归日,甘从筋力枯。 -
49.《古塞上曲七首》 唐·贯休
幽并儿百万,百战未曾输。
蕃界已深入,将军仍远图。
月明风拔帐,碛暗鬼骑狐。
但有东归日,甘从筋力枯。 -
50.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
51.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
52.《念奴娇(再和)》 宋·刘克庄
梦中忘却,已闲退、谏草犹藏怀袖。
文不会、铺张粉饰,武又安能战守。
秃似葫芦,辣于姜桂,衰飒同蒲柳。
没安顿处,不如归去丘首。 -
53.《玉楼春(题小竿岭)》 宋·刘子寰
今来古往吴京道。
岁岁荣枯原上草。
行人几度到江滨,不觉身随风树老。
蒲花易晚芦花早。
客里光阴如过鸟。
一般垂柳短长亭,去路不如归路好。 -
54.《过秦楼》 宋·陈允平
倦听蛩砧,初抛纨扇,隔浦乱钟催晚。
湘蒲簟冷,楚竹帘稀,窗下乍闻裁翦。
倦柳梳烟,枯莲蘸水,芙蓉翠深红浅。
对半床灯,虚堂凄寂,近书思遍。 -
55.《忆旧游(闻雁)》 宋·刘应几
记铜驼载酒,翠陌吹箫,曾听相呼。
不尽离离意,觉柔肠如剪,立马踟蹰。
人生似此苍鬓,禁得几声疏。
想怨入秋深,愁随天远,满目平芜。 -
56.《九怀》 两汉·王褒
匡机
极运兮不中,来将屈兮困穷。
余深愍兮惨怛,愿一列兮无从。
乘日月兮上征,顾游心兮鄗酆。 -
57.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
58.《秋怀》 宋·卫宗武
衰质蒲柳如,日夕就枯槁。
往梦桃李春,其能几日好。
志业亦无成,飘零逐衰草。
浮荣岂足怀,妄念犹风扫。
陈言亦刊落,损学而促道。
誓当与世违,山林以终老。 -
59.《鹊桥仙·金銮视草》 元·王恽
金銮视草。
蒲轮应召。
客路人情殊好。
岂知野鹿饰金镳。
志却在、长年丰草。
霜风料峭。
形容枯槁。
愁绪百端萦绕。
故山归去有茅庐,任束置 -
60.《峨嵋道人拳歌》 明·唐顺之
浮屠善幻多技能,少林拳法世希有。
道人更自出新奇,乃是深山白猿授。
是日茅堂秋气高,霜薄风微静枯柳。
忽然竖发一顿足,崖石迸裂惊砂走。