-
1.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
把酒凭君唱柳枝,也从丝管递相随。
逢春只合朝朝醉,记取秋风落叶时。
南园日暮起春风,吹散杨花雪满空。
不惜杨花飞也得,愁君老尽脸边红。 -
2.《晚春(三首)》 明·杨基
旌旗猎猎绕高城,曲水飘香出绣楹。
雨颉风颃枝外蝶,花遮柳映树头莺。
乍笼纱帻羞容老,试着罗衣觉体轻。
犹忆醉归湖上路,满身飞絮马纵横。
¤ -
3.《杨柳枝词九首》 唐·刘禹锡
塞北梅花羌笛吹,淮南桂树小山词。
请君莫奏前朝曲,听唱新翻杨柳枝。
南陌东城春早时,相逢何处不依依?
桃红李白皆夸好,须得垂杨相发挥。 -
4.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
5.《官桥柳色》 明·朱栴
桥北桥南千百树,绿烟金穗映清流。
青闺娟眼窥人过,翠染柔丝带雨稠。
没幸章台成别恨,有情灞岸管离愁。
塞垣多少思归客,留着长条赠远游。 -
6.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·白居易
六么水调家家唱,白雪梅花处处吹。
古歌旧曲君休听,听取新翻杨柳枝。
陶令门前四五树,亚夫营里百千条。
何似东都正二月,黄金枝映洛阳桥。 -
7.《杨柳枝词八首》 唐·白居易
六么水调家家唱,白雪梅花处处吹。
古歌旧曲君休听,听取新翻杨柳枝。
陶令门前四五树,亚夫营里百千条。
何似东都正二月,黄金枝映洛阳桥。 -
8.《杨柳歌送唐仲秩》 明·米云卿
江南二月时,杨柳绿华滋。
高台不知数,台边千万树。
萦堤夹岸相映新,摇曳朱门翳美人。
翠楼丝丝争媚日,黄鹂树树学啼春。 -
9.《御沟新柳》 唐·李观
御沟回广陌,芳柳对行人。
翠色枝枝满,年光树树新。
畏逢攀折客,愁见别离辰。
近映章台骑,遥分禁苑春。
嫩阴初覆水,高影渐离尘。
莫入胡儿笛,还令泪湿巾。 -
10.《西圃》 明·潘氏
依依杨柳映苍苔,满树桃花映日开。
不知燕子栖何处,此际东风依旧回。 -
11.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·刘禹锡
扬子江头烟景迷,隋家宫树拂金堤。
嵯峨犹有当时色,半蘸波中水鸟栖。
迎得春光先到来,浅黄轻绿映楼台。
只缘袅娜多情思,便被春风长请挼。
巫峡巫山杨柳多,朝云暮雨远相和。
因想阳台无限事,为君回唱竹枝歌。 -
12.《折杨柳(一作沈佺期诗)》 唐·宋之问
玉树朝日映,罗帐春风吹。
拭泪攀杨柳,长条宛地垂。
白花飞历乱,黄鸟思参差。
妾自肝肠断,傍人那得知。 -
13.《杨柳枝二十韵》 唐·白居易
小妓携桃叶,新声蹋柳枝。
妆成剪烛后,醉起拂衫时。
绣履娇行缓,花筵笑上迟。
身轻委回雪,罗薄透凝脂。 -
14.《柳长句》 唐·杜牧
日落水流西复东,春光不尽柳何穷。
巫娥庙里低含雨,宋玉宅前斜带风。
不嫌榆荚共争翠,深与桃花相映红。
灞上汉南千万树,几人游宦别离中。 -
15.《柳枝词五首》 唐·薛能
朝阳晴照绿杨烟,一别通波十七年。
应有旧枝无处觅,万株风里卓旌旃。
晴垂芳态吐牙新,雨摆轻条湿面春。
别有出墙高数尺,不知摇动是何人。 -
16.《去思堂手植双柳今已成阴因而有感》 宋·欧阳修
曲栏高柳拂层檐,却忆初栽映碧潭。
人昔共游今孰在,树犹如此我何堪。
壮心无复身从老,世事都销酒半酣。
後日更来知有几,攀条莫惜驻征骖。 -
17.《垂柳长吟》 宋·邵雍
垂柳有两种,有长有短垂。
唯兹长一种,偏与静相宜。
院宇深春后,亭台晚景时。
不胜烟羃羃,无柰日迟迟。 -
18.《秋山图》 元·王冕
前年放船九江口,秋风猎猎吹蒲柳。
买鱼沽酒待月明,不知江上青山走。
三更吹笛欲唤人,□□白露依衣巾。
故乡遥遥书断绝,空见过雁如飞云。 -
19.《送赵令公西京留守》 宋·王禹偁
勋业与谁同,萧何第一功。
两朝行直道,万国变淳风。
微恙妨三接,辞荣动四聪。
白麻宣上阁,清洛守离宫。 -
20.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·齐己
凤楼高映绿阴阴,凝碧多含雨露深。
莫谓一枝柔软力,几曾牵破别离心。
馆娃宫畔响廊前,依托吴王养翠烟。
剑去国亡台榭毁,却随红树噪秋蝉。