-
201.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
202.《满江红》 宋·黄机
万灶貔貅,便直欲、扫清关洛。
长淮路、夜亭警燧,晓营吹角。
绿鬓将军思饮马,黄头奴子惊闻鹤。
想中原、父老已心知,今非昨。 -
203.《满江红(九日冶城楼)》 宋·方岳
且问黄花,陶令后、几番重九。
应解笑、秋崖人老,不堪诗酒。
宇宙一舟吾倦矣,山河两戒天知否。
倚西风、无奈剑花寒,虬龙吼。 -
204.《满江红(九日冶城楼)》 宋·方岳
且问黄花,陶令后、几番重九。
应解笑、秋崖人老,不堪诗酒。
宇宙一舟吾倦矣,山河两戒天知否。
倚西风、无奈剑花寒,虬龙吼。 -
205.《二郎神(西施浣沙碛)》 宋·周弼
浪花皱石,飐夜月、欲移还定。
想白苎烘晴,黄蕉摊雨,人整斜巾照领。
剪断鲛绡何人续,黯梦想、秋江风冷。
空露渍藻铺,云根苔甃,指痕环影。 -
206.《水仙子·青山隐隐水茫茫》 元·元无名氏
青山隐隐水茫茫,时节登高却异乡。
孤城孤客孤舟上,铁石人也断肠,泪涟涟断送了秋光。
黄花梦,一夜香,过了重阳。 -
207.《悼蜀四十韵》 宋·张咏
蜀国富且庶,风俗矜浮薄。
奢僭极珠贝,狂佚务娱乐。
虹桥吐飞泉,烟柳闭朱阁。
烛影逐星沈,歌声和月落。 -
208.《探春》 宋·黄庶
春色若有价,黄金量山丘。
几拟把酒吟,浪欲开口酬。
今朝庭柳枝,拗折丝已柔。
东风弄五色,渐落草木稠。
我营赏春资,瓮盎蚁已浮。
山川天开画,只拟酩酊游。 -
209.《寓治穀城寄京华亲友》 明·黄哲
金陵别时春已半,含桃吹花莺语乱。
群公送客劳劳亭,王事驱驰不敢缓。
折腰从政真可怜,貂裘欲敝寒无毡。
青徐古道暗荆棘,二月黄河水塞川。 -
210.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
211.《四时词》 宋·苏轼
春云阴阴雪欲落,东风和冷惊罗幕。
渐看远水绿生漪,未放小桃红入萼。
佳人瘦尽雪肤肌,眉敛春愁知为谁。
深院无人剪刀响,应将白纻作春衣。 -
212.《正月二十四日与儿子过赖仙芝王原秀才僧昙颖》 宋·苏轼
断桥隔胜践,脱屦欣小憩。
瘴花已繁红,官柳犹疏细。
斜川二三子,悼叹吾年逝。
凄凉罗浮馆,风壁颓雨砌,黄冠常苦饥,迎客羞破袂。 -
213.《送鲁元翰少卿知卫州》 宋·苏轼
冗士无处著,寄身范公园。
桃花忽成阴,荠麦秀已繁。
闭门春昼永,惟有黄蜂喧。
谁人肯携酒,共醉榆柳村。 -
214.《大雷口阻风》 宋·黄庭坚
号橹下沧江,避风大雷口。
天与水馍糊,不复知地厚。
谁家上江船,狂追雪山走。
孤村无十室,旅饭困三韭。 -
215.《饮城南即事》 宋·黄庭坚
阴阴花柳一百五,吹空白绵乱红雨。
已看燕子飞入帘,未有黄莺学人语。
斗鸡走狗轻薄儿,衣裾相鲜气相许。
半是墦闲醉饱人,还家骄色羞妇女。 -
216.《茶歌》 宋·白玉蟾
柳眼偷看梅花飞,百花头上东风吹。
壑源春到不知时,霹雳一声惊晓枝。
枝头未敢展鎗旗,吐玉缀金先献奇。
雀舌含春不解语,只有晓露晨烟知。 -
217.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
218.《过李景安论诗为作长句》 宋·方回
三百年来工五七,追雅媲骚谁第一。
独闻彭城陈正字,向来得法金华伯。
终古不朽语言在,以诗教人人不识。
善学少陵而不为,殆如孟子不言易。 -
219.《送任子敏司丞赴北》 宋·黄庚
鞭影托云入帝京,少年正好作功名。
不辞驿骑三千里,欲奋鹏搏九万程。
白玉楼中挥翰墨,黄金台上被恩荣。
何须折柳送行色,只写诗篇话别情。 -
220.《游保宁院练光亭同丘程凌林四君分题用业字韵》 宋·苏颂
寺本梁瓦棺,地临吴建业。
何人构虚亭,胜概压危堞。
岩扃豁常开,江练静相协。
洪涛虽震腾,迅流终妥帖。