-
41.《金人捧露盘 鸣鹤余音卷一》 元·王志谨
喜乐山村,风月知音,信任岁华交换。
终日掩柴门,处幽轩,闲看古书慵倦。
住坐从容,独行独步,都把声名断。
抱守元阳,情忘境灭,气神和冲,升沉无碍,玉炉炼至宝,欲结清凉,重生温暖。 -
42.《赠种徵君收》 宋·孙仅
雄文英概比君难,二十高名满世间。
飞诏几回来北阙,草玄终不出南山。
诗篇落处风雷动,笔力停时造化闲。
仙术每将丹诀解,史才曾把逸书删。 -
43.《即事》 宋·葛天民
暮年居柳下,终日闭柴门。
壁为题诗暗,池因洗砚浑。
闲知真富贵,醉至古乾坤。
回首长安道,无言只断魂。 -
44.《书愤》 现代·洪传经
有儿有女竟成孤,无米无柴怅索居。
物外亲交皆断绝,胸中丘壑早荒芜。
南冠重比当山石,微命轻于覆辙鱼。
谁敢挺身分皂白,太阳万岁日高呼。 -
45.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
46.《题安城彭学士山水图》 明·程敏政
何人结屋青山里,终日开窗见山喜。
近峰错落走檐牙,远岫蜿蜒插天嘴。
澄江一道山前过,短棹平分浪痕破。
船头水气绿侵衣,载酒高人面山坐。 -
47.《哀甬东》 清·李邺嗣
筚栗频吹断,经旬敢一行。
巷初投犬吠,市稍贺人声。
家在移前尽,身从定后惊。
太平真足慕,容易偃柴荆。 -
48.《春日田园杂兴》 宋·刘汝钧
年来梦断百花场,安分农桑万虑降。
为喜麦青行暖迳,因看蚕出倚晴窗。
草坪閒见乌犍点,畲水飞来白鹭双。
满饮茅柴拚烂醉,踏歌社下自成腔。 -
49.《初至庄舍》 宋·潘献可
鹭立汀沙晚,牛眠径草深。
黄花浮荇带,红叶下枫林。
客路溪中断。
柴门水半侵。
一廛收岁晚,聊复此幽寻。 -
50.《怀剡川故居》 宋·释仲皎
断雪流水古岩隈,忆得柴门半扇开。
雪打子猷船上过,春从灵运屐边来。
逃禅野榻排芳草,觅句寒崖扫落苔。
容易三年抛绝去,不胜啼月晓猿哀。 -
51.《庵居》 宋·释仲皎
啼切孤猿晓更哀,柴门半掩白云来。
山童问我归何晚,昨夜梅花一半开。
无地卓锥生计难,且空双手到林间。
猥随碧水瞻明月,坚订白云赊好山。
岩石空边依草舍,藤萝低处著松关。
年来老去知何许,合向人间占断闲。 -
52.《自赞》 宋·释祖珠
月色照幽谷,泉声落断崖。
水光山色里,一块烂枯柴。 -
53.《秦邮晚泊》 宋·王纶
水宿风餐第几程,落帆刚趁晚霞明。
村醪小饮不成醉,明月推篷初欲生。
自愧菲才膺閒命,谁能高卧闭柴荆。
茫茫家国偏多感,静听渔榔断续声。 -
54.《九月一日清溪道中》 元·曹文晦
老树依沙岸,柴门上下邻。
断桥归郭路,细雨过溪人。
白鹭双飞去,黄花数点新。
惜无遗世友,联句坐苔茵。 -
55.《月夜江楼闻笛》 明·陈言
陈子别家经年,孤身千里,抚月色之凄清,感笛声之悲惋
,怅然集语,用写羁怀。
楼前澹月连江白,楼底谁家吹玉笛?笛声愤怨哀中流,一
夜愁杀江南客。 -
56.《寄王百谷》 明·传慧
惠山泉水虎丘茶,相去柴门路不赊。
经岁故人书断绝,夕阳林外即天涯。 -
57.《送巨石弟还京》 明·江晖
晓麓柴扉寂,秋江桧昚催。
别离经落叶,衰飒已寒灰。
露浩翔凫迥,云凝断雁哀。
腾骞羡修羽,聊得慰摧颓。 -
58.《春日》 明·蓝仁
陋巷断人行,柴门不用扃。
衰年柏酒绿,春日菜盘青。
强饮邻翁对,长歌稚子听。
午窗闲试墨,只写《相牛经》。 -
59.《答叔山隐君》 未知·谋[B16J]
村寒不断雪,累月罢招携。
茶舍邻孤寺,柴扉闲一溪。
凫经垂钓下,乌带落帆啼。
夕望墟烟外,读书灯半圭。 -
60.《夜过凌方弦山斋》 明·盛鸣世
十里到孤村,柴门下夕曛。
霜铺平野月,钟断隔溪云。
病骨逢秋健,清言忘夜分。
自君多秘术,猿鹤渐成群。