-
261.《三学院》 宋·王投
精蓝本是真人宅,叠嶂今古释子山。
绿树不妨丹鹤下,白云常伴老僧閒。
无风木任秋蝉荫,积雨庭多石藓斑。
儒客坐来除俗态,暮钟飞出望归还。 -
262.《颜孝子乌墓》 宋·吴炯
人伦风化自孝始,我怀义乌颜氏子。
昔从书传闻其名,今来浙东入其里。
未入里先见路碑,高冢巍然云树里。
犹有群乌绕暮飞,或者神乌长不死。 -
263.《游石仙分韵得观字》 宋·吴汝弌
闲拢两袖秋,步入冲寂观。
古树老云中,仙成毁岩半。
是时零雨高,叶脱凄风乱。
怪禽走何忙。 -
264.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
265.《宋武帝庙》 宋·杨雯
溪声答松风,巨石出老拳。
古树不知名,岌岌蛟龙缠。
夕阳互出没,秋华带芳鲜。
葱葱帝王气,栋宇垂千年。 -
266.《玉梁观》 宋·曾三聘
道人抱道常避人,闭门三月不识春。
风风雨雨不相识,起迎北斗生精神。
夜来梦揖梅子真,脱胎换骨隔一尘。
玉池生液银河润。 -
267.《清风十韵》 宋·张秉
何处来苹末,萧骚尽四邻。
金茎吹晓露,玉宇动轻尘。
易水离歌阕,齐纨怨思新。
泛兰迷旧泽,落帽会佳辰。 -
268.《题汪水云诗卷》 宋·张时中
吴江潮落晓光微,万里风沙扑面飞。
帝化海滨精卫怨,仙吟华表令威归。
秋空愁断铜仙远,夜雨歌沉玉树非。
随意黄冠方外去,云台何似首阳薇。 -
269.《送张无梦归天台》 宋·赵世长
琼台卜幽隐,金液链真精。
冰雪形容古,烟霞意思清。
谈玄通至道,养素达长生。
补诏离仙窟,安居入帝京。 -
270.《嘉定严希德请赏梨花命妓行酒》 宋·郑洪
潇洒东阑一树春,雪肤冰骨玉精神。
朝云著处迷诗梦,暮雨来时想玉人。
华屋洗妆歌小小,银屏推枕唤真真。
紫薇花下华繁处,芍药荼皞总后尘。 -
271.《题李营丘画骊山老姥赐李密火星剑图》 元·汪克宽
蒲山锐额千牛客,蒲鞯跨犊行无迹。
挂角青编一束书,梦对重瞳意相得。
昆吾宝剑三尺水,火星炯炯精光起。
花冠仙姥授神奇,拜起仓皇惊更喜。 -
272.《燕京客舍送友归天台》 元·陈秀民
雁鸣沙漠风,秋入燕陵树。
客子衣裳单,宁不畏霜露。
驱车国东门,迢迢怀往路。
尺璧横道周,谁能一回顾。 -
273.《题华亭朱孟辩篆冢诗卷》 明·董佐才
古初无毫楮,羲画何繇传?孰知文字理,已具《河图》前
。
神农洎苍颉,俯仰极人天。
穗书与鸟书,创制分后先。 -
274.《题画赠莫文辉》 明·杜琼
蜀中有士雷济民,天机之精如有神。
远追顾陆得深趣,近于马夏尤相亲。
朅来放浪学司马,足迹还令半天下。
山川奇胜纳胸臆,熔会精神任陶冶。 -
275.《感往昔》 明·葛高行文
岁聿莫而历蹇兮,执霜心以为柄。
扬真气之馥馥兮,叩寂寞而见性。
刷淟涊之流俗兮,佩蕙纕以自解。
惊箕伯之袭帏兮,撞我思之悠悠。 -
276.《张节妇辞》 明·古春兰公
妾本清河女,嫁作汝南妇。
舅姑性严察,孝养无违迕。
良人从吏弄刀笔,一朝犯法隶军伍。
军逃之罪不容述,妻孥连捕心独苦。 -
277.《金粟冢中秋日燕集》 明·顾德辉
绰山古佳城,左股接昆丘。
水作青龙来,九派盘遭周。
道人金粟冢,在彼山之幽。
团团青桂树,枝叶相蜷樛。 -
278.《维南有佳鞠》 明·胡翰
维南有佳鞠,风露发清妍。
离离丝玉树,粲粲黄金钱。
色含坤裳美,质抱日精圆。
蕴灵自女几,滋布弥樊川。 -
279.《游泰山》 明·黄哲
今年初出承明班,折腰从政青徐间。
神州二月新雨霁,我来万里观名山。
名山岱泰连云上,邹峄徂徕郁相望。
晨霞仿佛见丹崖,旭日瞳矇射青嶂。 -
280.《咏志六首》 明·黄佐
荒哉阳台梦,无情成匹仇。
苟非精神合,淄渑为断流。
汉廷富群策,一言相千秋。
金石勒盟誓,倏忽婴罪尤。
河清尚可俟,汉广不可求。
言树谖草花,庶用忘我忧。