-
21.《善福精舍示诸生》 唐·韦应物
湛湛嘉树阴,清露夜景沉。
悄然群物寂,高阁似阴岑。
方以玄默处,岂为名迹侵。
法妙不知归,独此抱冲襟。
斋舍无馀物,陶器与单衾。
诸生时列坐,共爱风满林。 -
22.《沣上精舍答赵氏外生伉》 唐·韦应物
远迹出尘表,寓身双树林。
如何小子伉,亦有超世心。
担书从我游,携手广川阴。
云开夏郊绿,景晏青山沉。 -
23.《沣上精舍答赵氏外生伉》 唐·韦应物
远迹出尘表,寓身双树林。
如何小子伉,亦有超世心。
担书从我游,携手广川阴。
云开夏郊绿,景晏青山沉。 -
24.《尹相公京兆府中棠树降甘露诗》 唐·岑参
相国尹京兆,政成人不欺。
甘露降府庭,上天表无私。
非无他人家,岂少群木枝。
被兹甘棠树,美掩召伯诗。 -
25.《观李九少府翥树宓子贱神祠碑》 唐·高适
吾友吏兹邑,亦尝怀宓公。
安知梦寐间,忽与精灵通。
一见兴永叹,再来激深衷。
宾从何逶迤,二十四老翁。 -
26.《题李尊师松树障子歌》 唐·杜甫
老夫清晨梳白头,玄都道士来相访。
握发呼儿延入户,手提新画青松障。
障子松林静杳冥,凭轩忽若无丹青。 -
27.《宿报恩寺精舍》 唐·畅当
钟梵送沈景,星多露渐光。
风中兰靡靡,月下树苍苍。
夜殿若山横,深松如涧凉。
羸然虎溪子,迟我一虚床。
杳杳空寂舍,濛濛莲桂香。
拥褐依西壁,纱灯霭中央。 -
28.《精卫词》 唐·王建
精卫谁教尔填海,海边石子青磊磊。
但得海水作枯池,海中鱼龙何所为。
口穿岂为空衔石,山中草木无全枝。
朝在树头暮海里,飞多羽折时堕水。
高山未尽海未平,愿我身死子还生。 -
29.《答乐天所寄咏怀,且释其枯树之叹》 唐·刘禹锡
衙前有乐馔常精,宅内连池酒任倾。
自是官高无狎客,不论年长少欢情。
骊龙颔被探珠去,老蚌胚还应月生。
莫羡三春桃与李,桂花成实向秋荣。 -
30.《答乐天所寄咏怀,且释其枯树之叹》 唐·刘禹锡
衙前有乐馔常精,宅内连池酒任倾。
自是官高无狎客,不论年长少欢情。
骊龙颔被探珠去,老蚌胚还应月生。
莫羡三春桃与李,桂花成实向秋荣。 -
31.《终南精舍月中闻磬》 唐·独孤申叔
精庐残夜景,天宇灭埃氛。
幽磬此时击,馀音几处闻。
随风树杪去,支策月中分。
断绝如残漏,凄清不隔云。
羁人方罢梦,独雁忽迷群。
响尽河汉落,千山空纠纷。 -
32.《终南精舍月中闻磬》 唐·独孤申叔
精庐残夜景,天宇灭埃氛。
幽磬此时击,馀音几处闻。
随风树杪去,支策月中分。
断绝如残漏,凄清不隔云。
羁人方罢梦,独雁忽迷群。
响尽河汉落,千山空纠纷。 -
33.《赠奉律上人(律公精于维摩经)》 唐·李德裕
知君学地厌多闻,广渡群生出世氛。
饭色不应殊宝器,树香皆遣入禅薰。 -
34.《游暖泉精舍》 唐·喻凫
坞木殿前空,山河泽国同。
鸟闲沙影上,泉落树阴中。
缆舸蒲花水,萦幡柳絮风。
翛然方寸地,何事更悲蓬。 -
35.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
36.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
37.《舟次通泉精舍》 唐·郑谷
江清如洛汭,寺好似香山。
劳倦孤舟里,登临半日间。
树凉巢鹤健,岩响语僧闲。
更共幽云约,秋随绛帐还。 -
38.《静林精舍》 唐·灵一
静林溪路远,萧帝有遗踪。
水击罗浮磬,山鸣于阗钟。
灯传三世火,树老万株松。
无数烟霞色,空闻昔卧龙。 -
39.《白云上人精舍寻杼山禅师兼示崔子向何山道上人》 唐·皎然
望远涉寒水,怀人在幽境。
为高皎皎姿,及爱苍苍岭。
果见栖禅子,潺湲灌真顶。
积疑一念破,澄息万缘静。 -
40.《题真州精舍》 唐·齐己
波心精舍好,那岸是繁华。
碍目无高树,当门即远沙。
晨斋来海客,夜磬到渔家。
石鼎秋涛静,禅回有岳茶。