-
1.《卫卿叔自青旸寄诗一卷以饮酒果核殽味烹茶斋》 宋·葛立方
灵芽胯底棋局方,茗碗班班金粟黄。
食罢煮香消日长,莫遣姜盐资胃凉。
廪君所嫉裴不尝,谁是纤纤捧碗娘。
识取真腴那得忙,不是沙溪不入香。
可须臾醉无何乡,甘膬肥浓能腐肠。 -
2.《核实一首》 宋·苏籀
窥见吕臣非奉己,可怜甘茂取宜阳。
敢晞激激苏门啸,老去悠悠孔里狂。
公利噫乎入私帑,滥吹窃尔耗官仓。
座铭枕几槃盂警,九鼎何心斥被{左康右瓦}。 -
3.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
4.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
5.《二游诗·徐诗》 唐·皮日休
东莞为著姓,奕代皆隽哲。
强学取科第,名声尽孤揭。
自为方州来,清操称凛冽。
唯写坟籍多,必云清俸绝。 -
6.《前赤壁赋》 宋·苏轼
壬戌之秋,七月既望,苏子与客泛舟游于赤壁之下。
清风徐来,水波不兴。
举酒属客,诵明月之诗,歌窈窕之章。
少焉,月出于东山之上,徘徊于斗牛之间。 -
7.《括水调歌》 宋·林正大
庐山几千仞,屹立并长江。
杨澜左里,洪涛巨浪日春撞。
风止雪消冰净,相与泊舟登岸,攀磴望空谾。
岩壑响松桧,巨石激流淙。 -
8.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
9.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
10.《奉旨讲宾之初筵》 明·汪广洋
维周临九有,运祚何其昌。
本支既蕃衍,道化亦流行。
粤若卫武公,展也令誉彰。
耄年儆畏深,罔敢贻怠荒。 -
11.《和蔡景繁海州石室》 宋·苏轼
芙蓉仙人旧游处,苍藤翠壁初无路。
戏将桃核裹黄泥,石间散掷如风雨。
坐令空山出锦绣,倚天照海花无数。
花间石室可容车,流苏宝盖窥灵宇。 -
12.《子骏游沙溪洞》 宋·文同
闻有沙溪洞,公将核使轮。
还如探禹穴,应见避秦人。
石繖形容古,琳房气象春。
若逢丹辇客,问取虎文巾。 -
13.《小游仙二十首》 元·杨维桢
元君赐觐素华台,酒饮龙胎五色醅。
醉啖蟠桃三百颗,手怀遗核大如杯。
女郎双双白玉床,对博宛在橘中央。
青城不取态盈袜,闲赌萧家双凤凰。 -
14.《答贡甫酌骐骥池上见诒》 宋·韩维
金行战阳暑未北,炎郁填胸汗流液。
空堂大祖不可度,欲取清风自湔涤。
耽耽华厩列官守,对起二亭严案席。
天渠分水濯龙骥,下注方池气清激。 -
15.《次王促衡尚书鹿鸣宴韵》 宋·陈造
儒冠几经秦,士贵始艺祖。
英儁承上意,不止工造语。
文风逮列圣,秀异弥博取。
即今再太平,比屋务稽古。 -
16.《成父以子进酿法为酒酒成许分贶趣之以诗并呈》 宋·赵蕃
苏仙尽饮不满勺,平生愿求酒方略。
空山松桂不使间,必使捐糜效斟酌。
自言坐客有酣适,已虽独醒同醉乐。
是心可以付调元,叹息乡来湖海著。 -
17.《廞庭自三山送荔枝分韵得缃字》 宋·刘学箕
炎精孕秀储气详,荔枝结实魁群芳。
我有犹子客南服,千里眷念情不忘。
星驰走寄一千颗,伏暑火炽劳取将。
筠篮初开气芬溢,稍觉四座浮清香。 -
18.《孤山种桃》 宋·释智圆
领童闲荷锄,埋核间群木。
他人顾我笑,岂察我心曲。
我欲千树桃,夭夭遍山峪。
山椒如锦烂,山墟若霞簇。 -
19.《木绵布歌》 宋·艾性夫
吴姬织绫双凤花,越女制绮五色霞。
犀薰麝染脂粉气,落落不到山人家。
蜀山橦老鹄衔子,种我南国趁春雨。
浅金花细亚黄葵,绿玉苞肥压青李。 -
20.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
道自汉魏降,裂为文与诗。
工诗或拙文,文高诗或卑。
香瓯假山序,不妨自一奇。
鲥橘多骨核,乃至肆诋訾。