-
61.《寄题济南蒋氏务本堂》 宋·方回
人生真乐在田庐,几顷膏腴几卷书。
遴选友朋研简册,抚存僮仆课犁耡。
紫荆一树永无恙,丹桂五枝应有余。
孝弟俭勤植根柢,时闻佳气又充闾。 -
62.《史德修挽词》 宋·郭印
世道交相丧,古风邈悠悠。
真纯化浮伪,士俗日以偷。
公生寂寥后,慨然跋前修。
奧学穷根柢,高文谢雕锼。 -
63.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
64.《星诸兄挽词》 宋·释文珦
吾宗老兄弟,夫子最高明。
问学穷根柢,公忠出性情。
夙能全至孝,元不念修程。
道自成均重,身由射策荣。 -
65.《十虫吟》 宋·舒岳祥
虫有避债夫,缉茧枝间缀。
窃食柽松毛,负之以为盖。
首鼠开两端,见人深拒闭。
想汝作债初,已作逃匿计。
小儿不汝赦,推寻见根柢。
计穷挺身走,终日失其竁。 -
66.《送赵仲礼入大理寺簿》 宋·孙应时
忠孝吾根柢,功名古绪馀。
月云无染著,镜象本空虚。
不必相同异,何妨小阔疏。
达庵今宦达,味此意何如。 -
67.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
68.《代棘篇》 宋·路振
伐棘何所山之巅,秋风颾颾刺子丹。
折根破柢坚且顽,斸夫趦趄汗污颜。
攒锋束芒趋道还,{上艹下左禾右享}之森森缭长藩。
暮冬号风雪暗天,漏寒不鸣守犬眠。 -
69.《紫岩九章章八句上寿张丞相》 宋·张元干
紫岩之松,在涧之沚。
下有茯苓,兔丝蔓只。
结为琥珀,深根固柢。
愿公难老,受茲燕喜。