-
21.《西江月(二)》 宋·张伯端
本自无生无灭,强将生灭区分。
只如罪福亦何根。
妙体何曾增损。
我有一轮明镜,从来只为蒙分。
今朝磨莹照乾坤。
万象超然难隐。 -
22.《蓦山溪》 宋·毛滂
自吴兴刺史府与五县令舍,无得与东堂争广丽者。
去年仆来,见其突兀出翳荟间,而菌生梁上,鼠走户内,东西两便室,蛛网黏尘,蒙络窗户。
守舍者云:前大夫忧民劳苦,眠饭于簿书狱讼间。
是堂也,盖无有大夫履声,姑以为田廪耳。 -
23.《脱银袍》 宋·曹组
济楚风光,升平时世。
端门支散,碗遂逐旋温来,吃得过、那堪更使金器。
分明是。
与穷汉、消灾灭罪。 -
24.《渔家傲》 宋·王采
日月无根天不老。
浮生总被消磨了。
陌上红尘常扰扰。
昏复晓。
一场大梦谁先觉。
雒水东流山四绕。
路傍几个新华表。
见说在时官职好。
争信道。
冷烟寒雨埋荒草。 -
25.《沁园春(饯张倅)》 宋·姚勉
明月扁舟,轻逐江鸥,翩然赋归。
任颠风掀舞,涛山浪屋,少顷平定,一碧琉璃。
柳絮浮云,有无根蒂,到底不磨真是非。
呵呵笑,笑人情似纸,世事如棋。 -
26.《竹石》 清·郑燮
咬定青山不放松,立根原在破岩中。
千磨万击还坚劲,任尔东西南北风。
(坚劲 一作:韧) -
27.《答卢谌诗》 魏晋·刘琨
厄运初遘。
阳爻在六。
干象栋倾。
坤仪舟覆。 -
28.《神光灿》 元·丘处机
推穷三教,诱化群生,皆令上合天为。
慕道修真,行住坐卧归依。
先须保身洁净,内常怀、悯物慈悲。
挫刚锐,乃初心作用,下手根基。 -
29.《得琴砚古雅堂》 宋·陈郁
端溪湮塞焦桐已,罗旅文房尚奢侈侈。
古风雅志莫养成,从此词章堕雕靡。
仙岩名士独不然,家有琴砚皆世传。
熨焦蛇断互左右,俾受弹弄供磨研。 -
30.《咏桃花菊一章》 宋·陈东
潘郎尝望尘,陶令亟避俗。
胸中定何如,清浊在一瞩。
河阳艳桃春,彭泽郁秋菊。
所好邈如许,二子殊品目。 -
31.《琼花》 宋·翁孟寅
春云一片辞天隙,千年万年不收拾。
化作灵花沧海头,犹对春风怨红日。
一从污世尘,几度□□腥。
琼琼抱寸心,乱离常独醒。 -
32.《同朱山长游江郎》 宋·柴元彪
屭赑开天风,三峰互参峙。
一如植躬圭,两峰拱而侍。
削玉石为笔,书空云作纸。
岚光动九天,翠色照千里。 -
33.《十月》 宋·叶巽斋
维此十月,岁聿云暮。
惟月之良,是谓盈数。
阴极于坎,阳比于子。
阴阳消长,否泰攸寓。 -
34.《水崖哭明圃子留》 清·方文
圣代遗民本不多,频年锋镝又销磨。
衰宗尚剩农兼圃,至性同归笠与蓑。
只道阳春回律管,岂知长夜闭烟萝。
瑶华且受霜风折,冉冉孤根奈若何? -
35.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
36.《理折齿》 明·沈周
蛀齿已脱三,又一摇根株。
虽存作臲卼,中空外色卢。
剥芡偶相激,迸落如跳珠。
顿豁城堕堵,深开壁穿窬。
遗槎突芒刺,脥间动龃龉。
比比皆老钝,何特存廉隅。
东家借小,我愿磨其觚。 -
37.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
38.《浮石山庄》 宋·何异
天巧不易觑,觑巧不难着。
狐裘或反衣,铸铁真成错。
此亭对此石,层层水初落。
凭高得其要,他景皆可略。 -
39.《偈颂六十首》 宋·释昙华
云门露,猛如虎。
达磨师,不是祖。
岂不见盐官老须弥为槌,虚空为鼓。
又不见禾山老解打鼓。
休莽卤,甜瓜彻蒂甜,苦瓠连根苦。 -
40.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。