-
101.《送刘幼云》 近代·陈三立
皇云遘屯邅,丕变竞兴学。
四方被声教,绣衣出差错。
坐图昧根据,廷谋脱羁缚。
东邻弦歌盛,望洋指先觉。 -
102.《雨夜秋兴示仲氏子京》 宋·宋庠
秋律盪华序,浓云生夕阴。
群芳伴雨泣,百竅随风吟。
衰萤灭遥径,倦翼翔故林。
暗隙湿已逗,孤灯青欲沈。 -
103.《皇太子生辰诗》 宋·张镃
庆协丁年庆,祥开甲观雄。
九霞光绚烂,重日彩曈曨。
根本千龄固,元良万口同。
文孙觌尧法,圣子奉虞聪。 -
104.《东坡竹石》 宋·刘黻
坡翁北归留戏笔,数竹离奇生磈石。
世如有凤必先知,碌碌凡禽谁得识。
风不声兮月不影,山僧笑我移枯瘠。
岭耻每苦烟瘴深,烟瘴何曾祸忠直。 -
105.《中齿忽折》 宋·艾性夫
老丑移形转可吁,凋零已到骨之余。
似因漱石磨成磷,幸免投梭折得疏。
根笋尚如儿龀短,医师欲实火田虚。
喜无乾胏劳吾決,含咀犹能味古书。 -
106.《读书有感》 宋·陈普
弄舌仪秦久厌看,无言混沌自安间。
人心何日无尧舜,道学终天有孔颜。
五鬼不磨吾道义,二秦长是此江山。
窗前宿草根长在,万古春风去复还。 -
107.《文殊峰》 宋·陈岩
佛法中存不二门,空然洗尽意根尘。
山头日月如旋磨,照见光明示现身。 -
108.《送康彦博文夫吉州教长句二十韵》 宋·方回
庙廊谒贤饭吐哺,留子翰林不肯住。
阎公大学今儒宗,邀子同宿玉堂雾。
曰我天南有严亲,滫瀡旨甘奉朝暮。
得一泮永广文官,匹马扁舟遂南渡。 -
109.《题史元量芳润堂》 宋·郭印
圣经杲杲日翔空,元与后学开愚蒙。
著述成书不得已,令人诵习知吾宗。
辞文旨远非外至,一一流出自胸中。
如木有根水有源,敷荣浸渍乃无穷。 -
110.《和曾端伯安抚养生歌》 宋·郭印
大道靡涉多歧,迷涂争求捷径。
采御未免摇精,道引止能祛病。
服食一藏偏强,烧炼千金或罄。
纷纷小法小功,往往匪清匪净。 -
111.《密庵先师赞》 宋·释崇岳
咬猪狗之手讨巴鼻,奋劈胸之拳瞎却顶门。
出达磨身血,断衲僧命根。
纤毫不肯放过,丛林为雠为冤。
个般种草决,定累及儿孙。 -
112.《閒居遣兴》 宋·释文珦
无情日月互相磨,万古悠悠一逝波。
六十四年成事少,八千余卷费功多。
山林有志知难变,毁誉无根听自讹。
近问野人安稳法,教予只学采樵歌。 -
113.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
水不洗水,金不博金。
眼不见眼,心不用心。
不堕根境识,那涉去来今。
迷里忽然逢达磨,何曾特地作丛林。 -
114.《初禅人持钵求倾》 宋·释正觉
佛事潜通兴化门,用时斤斧莫成痕。
全机超出轮回际,一句拔除生死根。
凉吹洗磨烦袂暑,素蟾排逐夜台昏。
鹅王引饮唯醇味,水乳斯分不我浑。 -
115.《退之谓以鸟鸣春往往为以夏鸣耳古人麦黄韵鹂》 宋·舒岳祥
麦熟即快活,汝不食麦空饶舌。
前时斗粟银百星,老农无银色菜青。
此鸟年年啄草子,今年草根救人死。
鸟无所食饥奈何,见人食麦喜且歌。 -
116.《自警》 宋·孙应时
忿燥肝或裂,惧剧胆能破。
吾身幸无苦,及兹无乃过。
虚中阅万物,谷响聊应和。
可令蟆蚀月,竟作蚁随磨。
根危实易感,骤咽忽已唾。
何当安知山,持用警氏惰。 -
117.《题饶德裕三益轩》 宋·曾丰
过从义要如胶漆,琢磨功要如金石。
二者于兹有一偏,虽过圣门未之入。
德裕躯儒今二毛,一轩洒落仅容膝。
诗书执礼不放闲,直谅多闻谁较密。 -
118.《参政瞿公之孙东广机宜德远惠收若诗以能问于》 宋·曾丰
高庙中兴初十年,大参内制余百篇。
心声之发动夷夏,手泽所存传子孙。
得其传者孙之嫡,参自道根至枝叶。
一元生二二生三,万特取千千取百。 -
119.《赠别石首尉胡廷直》 宋·曾丰
士之所忌忌无末,吾已与交不轻绝。
士之所贵贵有初,吾未与交不轻结。
岁在戊申五月间,中都始识胡廷直。
经史子集蟠屈胸,甲兵钱谷澜翻舌。