-
61.《茉莉花》 宋·叶廷珪
露花洗出通身白,沈水熏成换骨香。
近说根苗移上苑,休惭系本出南荒。 -
62.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
63.《持诵维摩诘品作妙伽它赞四首》 明·皇甫濂
染著悉尘根,新故相因续。
情波无端极,苾刍伤自促。
但弘法苑慈,藉佛摄神足。
一济解脱津,永宴净茵蓐。 -
64.《赋落花以宋元宪金谷楼危到地香得香字》 明·刘丞直
英华本天性,开谢任年光。
自是春风改,那因夜雨伤。
低回飘绮席,荏苒度雕墙。
翠雾当窗合,红云匝地香。 -
65.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
66.《都门柳》 明·吴沈
不与人间管别离,生来福地傍京师。
根蟠凤苑临沟水,影拂鸾舆映羽旗。
万树屯营春细细,千条夹辇雨丝丝。
长风更作飞花舞,吹入宫墙照御池。 -
67.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
68.《揭天谣(九首)》 明·周玄
巨灵吹空南斗死,鬼哭如云学流水。
桂阑天影白鹤秋,兔光斜坠三泉里。
泉宫暗虫寒草根,土灯燃露絓黄昏。
铁心九回滴秋血,三十六帝闻俱吞。 -
69.《绿竹引赐都督孙忠》 明·朱瞻基
蓟门八月霜华浓,何时种竹能成丛。
凤城之阳禁苑东,琅玕万树凌青空。
光摇太液波心月,高出三山顶上松。
祥飚拂拂来天上,鸣金戛玉声玲珑。 -
70.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
71.《山中见梅寄曾无疑》 宋·戴复古
香动寒山寂寞滨,直从空谷见佳人。
树头树底参差雪,枝北枝南次第春。
有此瑰琦在岩壑,其他草树亦精神。
移根上苑谁云晚,桃李依然在后陈。 -
72.《新安绝少红梅,惟倅厅特盛,通判朝议召幕僚》 宋·范成大
华灯收尽江梅落,别有横枝照林薄。
天教阆苑染芳根,小住山城慰萧索。
腾腾醉後酒红醺,淡淡妆成笑靥新。
斟酌东君已倾倒,为渠都费十分春。 -
73.《梅花》 宋·陆游
冰崖雪谷木未芽,造物破荒开此花。
神全形枯近有道,意庄色正知无邪。
高坚政要饱忧患,放弃何遽愁荒遐。
移根上苑亦过计,竹篱茅屋真吾家。
平生自嫌亦自许,妙处可识不可夸。
金樽翠杓未免俗,篝火为试江南茶。 -
74.《摩诃池》 宋·陆游
摩诃古池苑,一过一消魂。
春水生新涨,烟芜没旧痕。
年光走车毂,人事转萍根。
犹有宫梁燕,卫衔泥入水门。 -
75.《公斋植竹》 宋·宋祁
对植同奇树,扶疏对近轩。
旧经梁苑赋,初结太山根。
就简供书刻,乘秋爽些魂。
鸢风朝作籁,鹤露夜留痕。
招隐宜先桂,忘忧可并萱。
会当充凤食,荐实帝家园。 -
76.《萧朝散惠石本韩干马图马亡后足》 宋·张耒
世人怪韩生,画马身苦肥。
干宁忍不画骥骨,当时厩马君未知。
开元太平国无事,战马卷甲饱不骑。
玉关橐驼通万里,长安第宅连诸姨。 -
77.《和吕与叔秘书省观兰》 宋·张耒
千里猗猗谁取将,忽惊颜色照文房。
每怜坠露时施泽,更许光风为泛香。
独秀已先梁苑草,托根宁复楚天霜。
坐令黄菊羞粗俗,只合萧条篱下芳。 -
78.《枇杷洲》 宋·司马光
周官敛珍味,汉苑结芳根。
何意荒洲上,犹余嘉树存。
犯寒花已发,迎暑实尤繁。
愿逐蒲萄使,离宫奉至尊。 -
79.《击梧桐》 宋·无名氏
雪叶红凋,烟林翠减,独有寒梅难并。
瑞雪香肌,碎玉奇姿,迥得佳人风韵。
清标暗折芳心,又是轻泄,江南春信。
最好山前水畔,幽闲自有,横斜疏影。 -
80.《京师逢卖梅花五首》 宋·梅尧臣
此去吾乡二千里,不看素萼两三年。
移根种子谁辛苦,上苑偷来值几钱。