-
21.《观海》 唐·独孤及
北登渤澥岛,回首秦东门。
谁尸造物功,凿此天池源。
澒洞吞百谷,周流无四垠。
廓然混茫际,望见天地根。 -
22.《上古之什补亡训传十三章·十月之郊一章》 唐·顾况
(十月之郊,造公室也。
君子居公室,当思布德行化焉。
)
十月之郊,群木肇生。 -
23.《种仙灵毗(《本草》:淫羊蕾,即仙灵毗也)》 唐·柳宗元
穷陋阙自养,疠气剧嚣烦。
隆冬乏霜霰,日夕南风温。
杖藜下庭际,曳踵不及门。
门有野田吏,慰我飘零魂。 -
24.《酬郑州权舍人见寄二十韵》 唐·刘禹锡
朱户凌晨启,碧梧含早凉。
人从桔柣至,书到漆沮傍。
抃会因佳句,情深取断章。
惬心同笑语,入耳胜笙簧。 -
25.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
26.《送从叔校书简南归(一作东游)》 唐·孟郊
长安别离道,宛在东城隅。
寒草根未死,愁人心已枯。
促促水上景,遥遥天际途。
生随昏晓中,皆被日月驱。
北骑达山岳,南帆指江湖。
高踪一超越,千里在须臾。 -
27.《奉和四松》 唐·姚合
四松相对植,苍翠映中台。
擢干凌空去,移根劚石开。
阴阳气潜煦,造化手亲栽。
日月滋佳色,烟霄长异材。 -
28.《光州王建使君水亭作》 唐·贾岛
楚水临轩积,澄鲜一亩馀。
柳根连岸尽,荷叶出萍初。
极浦清相似,幽禽到不虚。
夕阳庭际眺,槐雨滴疏疏。 -
29.《余昔自西滨得兰数本移艺于庭亦既逾岁…遂寄情于此》 唐·温庭筠
寓赏本殊致,意幽非我情。
吾常有流浅,外物无重轻。
各言艺幽深,彼美香素茎。
岂为赏者设,自保孤根生。 -
30.《琪树下因吟六韵呈先达者》 唐·刘驾
举世爱嘉树,此树何人识。
清秋远山意,偶向亭际得。
奇柯交若斗,珍叶密如织。
尘中尚青葱,更想尘外色。
所宜巢三鸟,影入瑶池碧。
移根岂无时,一问紫烟客。 -
31.《送厉图南下第归澧州》 唐·曹邺
当春人尽归,我独无归计。
送君自多感,不是缘下第。
君看山上草,尽有干云势。
结根既不然,何必更掩袂。 -
32.《代谢玄晖新亭送范零陵》 唐·曹邺
楚水洪无际,沧茫接天涯。
相看不能语,独鸟下江蓠。
蓬子悉有恋,蓬根却无期。
车轮自不住,何必怨路岐。
孟冬衣食薄,梦寐亦未遗。 -
33.《太湖诗·上真观》 唐·皮日休
径盘在山肋,缭绕穷云端。
摘菌杖头紫,缘崖屐齿刓.
半日到上真,洞宫知造难。
双户启真景,斋心方可观。 -
34.《寄罗浮山道者二首》 唐·黄滔
天际双山压海濆,天漫绝顶海漫根。
时闻雷雨惊樵客,长有龙蛇护洞门。
泉石暮含朱槿昼,烟霞冬闭木绵温。 -
35.《和尚书咏泉山瀑布十二韵》 唐·徐夤
名齐火浣溢山椒,谁把惊虹挂一条。
天外倚来秋水刃,海心飞上白龙绡。
民田凿断云根引,僧圃穿通竹影浇。 -
36.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
37.《远山》 唐·齐己
天际云根破,寒山列翠回。
幽人当立久,白鸟背飞来。
瀑溅何州地,僧寻几峤苔。
终须拂巾履,独去谢尘埃。 -
38.《远山》 唐·齐己
天际云根破,寒山列翠回。
幽人当立久,白鸟背飞来。
瀑溅何州地,僧寻几峤苔。
终须拂巾履,独去谢尘埃。 -
39.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
40.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。