-
41.《西江月》 宋·陈三聘
诗眼曾逢花面,画图还识春娇。
当年风格太娇饶。
粉腻酥柔更好。
酒晕不温香脸,玉慵犹怯轻绡。
春风别后又秋高。
再见只应人老。 -
42.《花心动(梅意)》 宋·高观国
碧藓封枝,点寒英、疏疏玉清冰洁。
梦忆旧家,春与新恩,曾映寿阳妆额。
绿裙青袂南邻伴,应怪我、精神都别。
恨衰晚,春风意思,顿成羞怯。 -
43.《醉蓬莱(灯前想像胜集,和韵)》 宋·李曾伯
问前身应在,香醉山中,今存风烈。
佳夕招延,清论度飞屑。
玉斝盈盈,金英点点,标格侬家别。
好个凉天,更无滴雨,只欠些月。 -
44.《花心动》 宋·刘焘
偏忆江南,有尘表丰神,世外标格。
低傍小桥,斜出疏篱,似向陇头曾识。
暗香孤韵冰雪里,初不怕、春寒要勒。
问桃杏贤瞒,怎生向前争得。 -
45.《踏青游》 宋·赵温之
竹外溪边,一枝破寒卫腊。
莹素肌、玉雕冰刻。
赋闲标,足馀韵,岂同常格。
最风流,生来处处尽好,别得造化工力。 -
46.《念奴娇》 宋·邵博
天然潇洒,尽人间、无物堪齐标格。
只与姮娥为伴侣,方显一家颜色。
好是多情,一年一度,首作东君客。
竹篱茅舍,典刑别是清白。 -
47.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
48.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
49.《多丽·李良定公席上赋》 宋·聂冠卿
想人生,美景良辰堪惜。
问其间、赏心乐事,就中难是并得。
况东城、凤台沙苑,泛晴波、浅照金碧。
露洗华桐,烟霏丝柳,绿阴摇曳,荡春一色。 -
50.《金缕曲(罗帛翦梅缀枯枝,与真无异作)》 宋·蔡士裕
怪得梅开早。
被何人、香罗剪就,天工奇巧。
茅舍竹篱容不得,移向花堂深悄。
别一样、风流格调。 -
51.《尉迟杯·七夕怀静怜》 清·朱彝尊
吴绫白,偏爱缝双袖鸦翎黑。
多应北里新妆,怕堕寻常标格。
微风帘额,看露叶,中庭尽秋色。
记鳞鳞,月底疏云,曾照勾阑吹笛。 -
52.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
53.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
54.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
55.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
56.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
57.《检近稿偶志》 清·乾隆
少小学为文,韩苏有卓型,别裁及诗格,李杜真前旌。
立言人所志。
见道羌孰能, -
58.《折红梅·喜冰澌初泮》 宋·吴感
喜冰澌初泮,微和渐入、东郊时节。
春消息,夜来顿觉,红梅数枝争发。
玉溪仙馆,不是个、寻常标格。
化工别与、一种风情,似匀点胭脂,染成香雪。 -
59.《赋黄香梅绝句八首正月二十三作时筑楼居将就》 宋·李壁
满园春物正关情,忽到梅边肯倍明。
别有醉余霞脸在,大都风格尽飞琼。 -
60.《玲珑四犯 被召赋荼》 宋·曹邍
一架幽芳,自过了梅花,独占清绝。
露叶檀心,香满万条晴雪。
肌素净冼铅华,似弄玉、乍离瑶阙。
看翠蛟、白凤飞舞,不管暮烟啼鴂。