-
101.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
102.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
103.《和宾客相国咏雪诗》 唐·无可
近腊千岩白,迎春四气催。
云阴连海起,风急度山来。
尽日隋堤絮,经冬越岭梅。
艳疑歌处散,轻似舞时回。 -
104.《闻赤松舒道士下世(东阳未乱前相别)》 唐·贯休
地变贤人丧,疮痍不可观。
一闻消息苦,千种破除难。
阴骘那虚掷,深山近始安。
玄关评兔角,玉器琢鸡冠。 -
105.《闻赤松舒道士下世(东阳未乱前相别)》 唐·贯休
地变贤人丧,疮痍不可观。
一闻消息苦,千种破除难。
阴骘那虚掷,深山近始安。
玄关评兔角,玉器琢鸡冠。 -
106.《送新罗人及第归》 唐·贯休
捧桂香和紫禁烟,远乡程彻巨鳌边。
莫言挂席飞连夜,见说无风即数年。
衣上日光真是火,岛旁鱼骨大于船。
到乡必遇来王使,与作唐书寄一篇。 -
107.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
108.《奉和袭美二游诗·任诗》 唐·陆龟蒙
吴之辟疆园,在昔胜概敌。
前闻富修竹,后说纷怪石。
风烟惨无主,载祀将六百。
草色与行人,谁能问遗迹。 -
109.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
110.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
111.《山斋独坐赠薛内史》 隋代·杨素
居山四望阻,风云竟朝夕。
深溪横古树,空岩卧幽石。
日出远岫明,鸟散空林寂。
兰庭动幽气,竹室生虚白。 -
112.《北山移文哨遍》 宋·王安中
嵩少为仕宦捷径者,读而羞之,是足为勇退者之鼓吹。
阳翟蔡侯原道,恬于仕进。
其内吕夫人有林下风。
相与营归欤之计而未果,则嘱予以此文度曲,且朝夕使家童歌之,亦可想见泉石之胜。 -
113.《多丽(中秋)》 宋·杨无咎
晚风清,淡云卷尽轻罗。
看银蟾、初离海上,万里碧汉澄波。
碾云衢、玉轮缓驾,照山影、宝镜新磨。
光彻庭除,寒生绮席,无聊清兴助吟哦。 -
114.《赏松菊(寿圣诞辰)》 宋·曹勋
凉飙应律惊潮韵,晓对彩蟾如水。
庆霄占梦月,已祥开天地。
圣主中兴大业,二南化、恭勤辅翊。
抚宫闱,看仪型,海宇尽成和气。 -
115.《花心动(竞渡)》 宋·史浩
迟日轻阴,雨初收,花枝湿红犹滴。
玉镫绣鞯,才得新晴,柳岸往来如织。
画楼几处珠帘卷,风光遍、神仙瑶席。
萃佳景,分明管领,一陂澄碧。 -
116.《清平乐(劝王枢使)》 宋·史浩
当年桂籍。
同展摩云翼。
位冠洪枢情似昔。
肯共一尊瑶席。
经纶素韫胸中。
筹帷小试成功。
已殄黄池小丑,行收沙漠肤功。 -
117.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
118.《鹧鸪天(十九孙入学,因作小集·裴景有作,次其韵)》 宋·洪适
两塾弦歌日日春。
不容坐席更凝尘。
常思芳桂攀燕窦,未见童乌继子云。
流庆泽,仰家尊。
救荒阴德过于门。
从师已是平原客,毛遂怀绷作弄孙。 -
119.《木兰花慢》 宋·张鎡
子寿右史、黄子由匠监、沈应先大著过桂隐即席作
清明初过后,正空翠、霭晴鲜。
念水际楼台,城隅花柳,春意无边。
清时自多暇日,看连镳、飞盖拥群贤。 -
120.《醉蓬莱(丙午寿八窗叔)》 宋·李曾伯
自陇头垂谱,调鼎传家,典刑犹有。
岁岁芳期,报小春时候。
仙骨非凡,生香不断,标格蕙兰右。
江路孤山,水边雪际,为渠诗瘦。