-
41.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
42.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
43.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
44.《行路难》 唐·卢照邻
君不见长安城北渭桥边,枯木横槎卧古田。
昔日含红复含紫,常时留雾亦留烟。
春景春风花似雪,香车玉舆恒阗咽。
若个游人不竞襻,若个倡家不来折。 -
45.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。 -
46.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
47.《句》 宋·张舜民
万里秋风吹鬓发,百年人事倚栏干。
知他落日能多少,偏照淮南几处山。
李白寻仙持玉杖,庾公对月踞胡床。
楼上康庐紫翠环,槛前湓浦转清湾。 -
48.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
49.《拜石坛诗》 未知·袁华
眉山三苏宋儒宗,长公矫矫人中龙。
南迁儋耳西赤壁,文章光焰超洪濛。
快哉之亭雪初霁,领客登览山川雄。
自云平生不解饮,胡乃一举觥船空。 -
50.《香入云亭为高子章赋》 宋·杜去轻
山麓有庭存古意,不种凡花惟种桂。
苔葑藓剥迸鳞皱,雪劲霜顽聋苍翠。
栽培岂解一日成,爱惜至今尤不易。
来人不必问典型,对此俨然前辈是。 -
51.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
52.《舜洞秋风》 元·吕思诚
西风飒飒桂林秋,万叠云山舜洞幽。
晓气沉崖秋色冷,凉飙吹树桂香浮。
轻摇斑竹江头恨,远送苍梧天外愁。
一旦薰风随律变,露华山色满南州。 -
53.《中秋西湖社集分韵得齐字一百韵》 明·虞淳熙
白月青莲社,文星远聚奎。
长庚秋映桂,太乙夜分藜。
峦色三台紫,峰形九曜低。
金牛须会女,张鹿不躔氐。 -
54.《录自《文镜秘府论》》 唐·王昌龄
与君远相知,不道云海深。
《寄欢州》
得罪由己招,本性易然诺。
《见谴至伊水》 -
55.《万愤词投魏郎中》 唐·李白
海水渤潏,人罹鲸鲵。
蓊胡沙而四塞,始滔天于燕齐。
何六龙之浩荡,迁白日于秦西。
九土星分,嗷嗷栖栖。 -
56.《秋晚溪中寄怀大理齐司直(时齐分司洛下,有东山之期)》 唐·李益
凤翔属明代,羽翼文葳蕤。
昆仑进琪树,飞舞下瑶池。
振仪自西眷,东夏复分釐。
国典唯平法,伊人方在斯。 -
57.《江亭玩春》 唐·白居易
江亭乘晓阅众芳,春妍景丽草树光。
日消石桂绿岚气,风坠木兰红露浆。
水蒲渐展书带叶,山榴半含琴轸房。
何物春风吹不变,愁人依旧鬓苍苍。 -
58.《伤蒋校书德山》 唐·黄滔
谁到双溪溪岸傍,与招魂魄上苍苍。
世间无树胜青桂,陇上有花唯白杨。
秦苑火然新赋在,越城山秀故居荒。
如何万古雕龙手,独是相如识汉皇。 -
59.《送艾太仆六十韵(太仆以乙科为郎,论江陵起》 明·汤显祖
世阀高临汝,衣冠起岳州。
精灵华盖晓,气脉洞庭秋。
江汉称才子,潇湘托好逑。
儒林苍玉满,郎署白云悠。 -
60.《绿竹引赐都督孙忠》 明·朱瞻基
蓟门八月霜华浓,何时种竹能成丛。
凤城之阳禁苑东,琅玕万树凌青空。
光摇太液波心月,高出三山顶上松。
祥飚拂拂来天上,鸣金戛玉声玲珑。