-
81.《水龙吟(天申节祝圣词)》 宋·周紫芝
黄金双阙横空,望中隐约三山眇。
春皇欲降,渚烟收尽,青虹正绕。
日到层霄,九枝光满,普天俱照。
看海中桃熟,云幡绛节,冉冉度、沧波渺。 -
82.《声声慢(梅)》 宋·赵佶
欺寒冲暖,占早争春,江梅已破南枝。
向晚阴凝,偏宜映月临池。
天然莹肌秀骨,笑等闲、桃李芳菲。
劳梦想,似玉人羞懒,弄粉妆迟。 -
83.《忆东坡(追和黄鲁直)》 宋·王之道
雪霁柳舒容,日薄梅摇影。
新岁换符来,天上初见颁桃梗。
试问我酬君唱,何如博塞欢娱,百万呼卢胜。
投珠报玉,须放骚人遣春兴。 -
84.《渔家傲引》 宋·洪适
三月愁霖多急雨。
桃江绿浪迷洲渚。
西塞山边飞白鹭。
烟横素。
一声欸乃山深处。
红雨缤纷因水去。
行行寻得神仙侣。
楼阁五云心不住。
分凤侣。
重来翻恨花相误。 -
85.《乌夜啼》 宋·卢祖皋
柳色津头泫绿,桃花渡口啼红。
一春又负西湖醉,离恨雨声中。
客袂迢迢西塞,余寒翦翦东风。
谁家拂水飞来燕,惆怅小楼东。 -
86.《摸鱼儿(为赵_窝寿)》 宋·张榘
猛思量、B674窝初度,鲁云呈瑞时节。
平山杨柳苍茫外,犹是乡关明月。
春漏泄。
定知有、梅花先向江南发。 -
87.《声声慢(和吴梦窗赋梅)》 宋·吴潜
挨晴拶暖,载酒呼朋,夷犹东圃西园。
绿萼枝头,两三初破轻寒。
平生自甘寂寞,占冷妆、不为人妍。
林逋去,问影疏香暗,谁赋其间。 -
88.《沁园春(饯邓季谦赴班)》 宋·李曾伯
揽秀岷峨,著鞭江淮,诸公所奇。
对塞垣烟淡,相随弓剑,城楼月落,几共灯棋。
驿柳摇黄,溪桃涨绿,稳趁春风度玉墀。
亨衢去,看紫微红药,太乙青藜。 -
89.《瑶华(分韵得作字,戏虞宜兴)》 宋·吴文英
秋风采石,羽扇挥兵,认紫骝飞跃。
江蓠塞草,应笑春、空锁凌烟高阁。
胡歌秦陇,问铙鼓、新词谁作。
有秀荪、来染吴香_。 -
90.《念奴娇(槐城赋以自寿,又和韵见寿,三和谢之)》 宋·刘辰翁
先生自寿,拥衾寒、重赋凌云游意。
我有大儿孔文举,弱冠骎骎暮齿。
桃已三偷,树犹如此,前度花开几。
蓬莱可塞,还童却老无计。 -
91.《宴春台(寿周耐轩)》 宋·刘辰翁
五十三年,韶华刚度,今年夏五十三。
瑞鹤朝来,待公弥月重探。
人生贵寿多男。
看斓斑室,添个荷衫。 -
92.《满江红(寄剡中自醉兄)》 宋·周密
秋水涓涓,情渺渺、美人何许。
还记得、东堂松桂,对床风雨。
流水桃花西塞隐,茂林修竹山阴路。
二十年、历历旧经行,空怀古。 -
93.《水调歌头(寿边守)》 宋·程伯春
功名果何物,天欲付英豪。
请看襄汉,今日谁驾六灵鳌。
阅礼崇诗元帅,大纛高牙临塞,砥柱一洪涛。
百辟拱辰极,欢动赭黄袍。 -
94.《满江红》 宋·邓剡
王母仙桃,亲曾醉、九重春色。
谁信道、鹿衔花去,浪翻鳌阙。
眉锁娇娥山宛转,髻梳堕马云欹侧。
恨风沙、吹透汉宫衣,余香歇。 -
95.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
96.《菩萨蛮·朔风吹散三更雪》 清·纳兰性德
朔风吹散三更雪,倩魂犹恋桃花月。
梦好莫催醒,由他好处行。
无端听画角,枕畔红冰薄。
塞马一声嘶,残星拂大旗。 -
97.《玉楼春·惊沙猎猎风成阵》 金朝·元好问
惊沙猎猎风成阵,白雁一声霜有信。
琵琶肠断塞门秋,却望紫台知远近。
深宫桃李无人问,旧爱玉颜今自恨。
明妃留在两眉愁,万古春山颦不尽。 -
98.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
99.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
100.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。