-
141.《送李琴川谪临海》 明·杨基
南风雨来尘作泥,稻花豆荚生初齐。
一人失意解官去,席上众宾颜色低。
车欲发未忍别,感慨握手立大堤。
绿荷为杯树为盖,碧酒荡漾青琉璃。 -
142.《家有小园比他处果蓏倍登或问郑子何术致此告》 宋·郑刚中
吾闻县官渔海鱼不出,捐以予民鱼乃复。
天之生物岂无意,殆欲怜贫补不足。
吾家元无二顷田,卒岁何人分半菽。
小园自幸有馀地,背负经书力锄斸。 -
143.《送春归》 宋·曹勋
送春归,在何处。
禾黍正离离,江城匝屯戍。
杨花零点旌旗,天涯芳草连云暮。
旧园桃李遍荆棘,故国楼台尽狐兔。 -
144.《接伴书怀》 宋·曹勋
客路空过桃李春,塞尘温遍马蹄痕。
荠花如雪苔苗老,应有垂杨绿荫门。 -
145.《游云湖》 宋·胡寅
衡湘久来往,眼到山辄对。
爱山真自性,久看眼未碍。
今朝渡石潭,兰桨乱青带。
初升岸稍高,忽喜地更大。 -
146.《邺守以石刻屈平昭君像见惠因思大夫之忠贯白》 宋·李流谦
璇题朝曦丽,椒殿春风香。
带日羡寒鸦,洒盐引痴羊。
那知韶葩妍,有此秋节刚。
千金非我爱,所重在行藏。 -
147.《子永弟寄都下大雪律诗》 宋·李洪
快雪频占瑞,饕风并助豪。
白银天上阙,组练浙江涛。
拓地龙沙远,瞻山群玉高。
齐宫延孟叟,楚些诵离骚。 -
148.《甲寅西归江行春怀十首》 宋·汪莘
塞空春意总分明,桃李无言却混成。
刚被幽禽知此意,风前拈出两三声。 -
149.《计友载酒沧江海棠下公许以上寿亲庭不克与胜》 宋·程公许
杜陵老翁身转蓬,浣花溪头诗更工。
向来隐语最沉著,锦宫化里看晓红。
想当绕树经营时,吟思拍拍春醅农。
重跗叠萼今胜昔,五百年远谁为容。 -
150.《浣溪沙 赋筝》 元·王恽
朋*华簪醉未沾。
主人张乐见厌厌。
一声银甲裂霜缣。
涧水咽冰翻陇怨,将军出塞忆蒙恬。
碧桃花底玉笙*。 -
151.《木兰花慢 赋红梨花》 元·王恽
爱一枝香雪,几暮雨,洗妆残。
尽空谷幽居,佳人寂寞,泪粉兰干。
芳姿似嫌雅淡,问谁将、大药驻朱颜。
塞上胭脂夜紫,雪边蝴蝶朝寒。 -
152.《秣陵杂诗》 当代·钱钟书
桃李冰霜怜颊涡,知穷绝塞走明驼。
归来抖擞泥沙障,与我京尘较孰多。 -
153.《于氏琵琶行》 宋·方回
君不见木兰女郎代戍边,铁甲卧起二十年。
不知谁作古乐府,至今流传木兰篇。
又不见公孙大娘舞剑器,挥霍低昂动天地。
我杜少陵有长歌,每一读之生壮气。 -
154.《题严陵钓台一首》 宋·王阮
西都庸庸生祸胎,东都切切绳公台。
平生故人苦畏辱,坐定白云那肯来。
沉几深略满帝腹,且憩先生一双足。
使知天上麒麟儿,不似犬羊甘豢畜。 -
155.《杨白花一首》 宋·王阮
天河秋来有时见,秋江人去无还期。
南风北风日争吹,三十六宫空泪垂。
塞鸿已作随阳去,社燕宁论故巢住。
安得胡越为一家,春风来访红桃花。 -
156.《明妃曲》 宋·王洋
汉宫沈沈凝紫烟,妾身一入知几年。
楼高秋月照清夜,亭暖春花熏醉眠。
忆初送我辞亲戚,便拟光华列旌戟。
君门安得似人间,咫尺千山万山隔。