-
121.《送路都曹(并引)》 宋·苏轼
乖崖公在蜀,有录曹参军老病废事,公责之曰:“胡不归?”明日,参军求去,且以诗留别。
其略曰:秋光都似宦情薄,山色不如归意浓。
公惊谢之,曰:“吾过矣,同僚有诗人而吾不知。
”因留而慰荐之。 -
122.《胡笳十八拍十八首》 宋·王安石
死生难有却回身,不忍重看旧写真。
暮去朝来颜色改,四时天气总愁人。
东风漫漫吹桃李,尽日独行春色里。
自经丧乱少睡眠,莺飞燕语长悄然。 -
123.《胡笳十八拍十八首008》 宋·王安石
死生难有却回身,不忍重看旧写真。
暮去朝来颜色改,四时天气总愁人。
东风漫漫吹桃李,尽日独行春色里。
自经丧乱少睡眠,莺飞燕语长悄然。 -
124.《读退之李花诗》 宋·杨万里
近红暮看失燕支,远白宵明雪色奇。
花不见桃惟见李,一生不晓退之诗。 -
125.《谢谭德称国正惠诗》 宋·杨万里
今年日瘦天不喜,玉皇颜惨方诸泪。
草木无光红紫迟,春半何曾有春意。
谁将好手挽春回,割取锦江春色来。
七星桥边杨柳动,百花潭上桃李开。 -
126.《呈李卿》 宋·黄庭坚
歌舞如云四散飞,东园篮轝醉归时。
细看春色低红烛,仰折花枝坠接(上四下离)。
仙李回风转长袖,野桃侵雨浸燕脂。
夜长昼短知行乐,不负君家乐府诗。 -
127.《归鴈亭》 宋·欧阳修
荒蹊腊雪春尚埋,我初独与徐生来。
城高树古禽鸟野,声响格磔寒毰毸。
颓垣赦屋巍然在,略可远眺临倾台。
高株唯有柳数十,夹路对立初谁栽。 -
128.《行路难·君不见天上星》 宋·李新
君不见天上星,万古耀虚碧。
岂意一夕间,堕地化为石。
物理变化无定端,谁保人心无改易。
忆妾东边采白蘋,郎骑白马渡江津。 -
129.《木芙蓉》 宋·李石
荣枯一气内,造化本自公。
春花与秋蔕,孰云有不同。
试看木芙蕖,雨露滋芳丛。
嫣然生百巧,秀色倾房栊。 -
130.《东山行》 宋·李石
龙池山头唤龙起,见说花开龙亦喜。
喜将一雨洗山光,晓涨初分两谿水。
东山渡桥烟霞簇,山半亭台艳桃李。
入门一径海棠花,红玉为枝霞作蕊。 -
131.《送夔路费漕》 宋·李流谦
晚风酣酣吹柳花,长这送客日欲斜。
春草春波两愁极,云驰千骑谁能遮。
先生要是世所宝,大贝白璧金丹砂。
生当龙墀侍黄繖,不尔凤阁挥白麻。 -
132.《木芙蓉》 宋·李流谦
秋光冷如冰,秋花淡无色。
偶见此粲者,浓艳照孤寂。
天寒翠袖薄,那得在空谷。
东风嬖桃李,倚树三叹息。 -
133.《寿安抚伯父》 宋·楼钥
东楼德泽流无穷,我公挺生庆所钟。
琼枝玉树莹精彩,迥然不堕风尘中。
少年慷慨吐虹气,文词元不减侪辈。
胸中妙蕴经纶才,剸剧裁繁特余事。 -
134.《次抱拙妆薄命》 宋·郑清之
落花流水何纷纷,三分春色二分尘。
黄鹂绕树恋不得,蝶蜂浪作花都巡。
昨日繁华今寂寞,飘零多属风雨晨。
金谷无人粉香死,锦踪绣迹俱成陈。 -
135.《即席次韵景周梅花》 宋·苏泂
魂来孤山青,梦破耶水碧。
非兄孰知我,非我无此客。
一枝霜雪后,坐断春寂寂。
平生桃李场,虽隣有不觌。 -
136.《题推篷梅轴》 宋·李曾伯
片玉漏春色,恍逢江路傍。
中山费巧思,寿阳矜轻妆。
精神盈一握,标格压众芳。
彷佛水边影,有无风前香。 -
137.《失题》 宋·李处权
天上石麟堕,人间琼树芳。
叔孙知典礼,曹植有文章。
桃李蹊方盛,芝兰室更香。
榻先徐孺下,书异邺侯藏。 -
138.《感春》 宋·李复
三月无余旬,此日足可惜。
桃李不自由,相期偶相失。
黄黄芜菁花,青青陵陂麦。
林间晚蝶飞,翩翩竟何益。
前晨游百花,夭艳斗颜色。
柳枝弱而细,闲垂亦自得。
今日偶再来,群枝空寂寂。 -
139.《闰正月三日偶书二首》 宋·李覯
一步寒郊一惨眉,望春春色苦来迟。
东君未必私桃李,只恐梅花谢有时。 -
140.《颂古一百则》 宋·释正觉
玉人梦破一声鸡,转盼生涯色色齐。
有信风雷催出蛰,无言桃李自成蹊。
及时节,力耕犁,谁怕春畴没胫泥。