-
61.《祈雨歌》 宋·白玉蟾
天地聋,日月瞽,人间亢旱不为雨。
山河憔悴草木枯,天上快活人诉苦。 -
62.《答葛蕴》 宋·曾巩
我初未识子,已知子能文。
春风吹我衣,蜚召入九阍。
众中得了辞,默许非他人。
方将引飞黄,使出万马群。 -
63.《王季恭蓬斋》 宋·葛立方
湖汊园林隐环堵,系舟几并春风浦。
桑橹无声百丈收,卧听萧萧蓬皆雨。
只今尺五明光宫,清梦时犹记短蓬。
斧木为斋劣容膝,舟居非水如张融。
膏火自煎身有累,几人不踏风波地。
阳侯不动箕伯闲,蓬斋赑屃安如山。 -
64.《喜闲》 宋·葛立方
白苹花发兮水晶宫,舍此地兮余将曷从。
斧斤丁丁兮为余之栖,药作房兮梁则辛夷。
朝迎山云兮,莫送云归,伏腊粗给兮,朝市奚为。 -
65.《临洺驿雨中作》 宋·强至
朔野无花春意薄,斧声惟见桑枝落。
北人是日竞条桑,手执懿筐共操作。
客亭系马吟寒厅,细雨缠愁牢似缚。
多情北燕能傍人,如说春心绕疏箔。 -
66.《谢公定所宝蕃客入朝图贞观中阎立本所作笔墨》 宋·李廌
君不见燕然易水波桑乾,东连鸭绿西贺兰。
古来战地骨成土,赤棘白草沙漫漫。
汉筑朔方置上郡,晚岁欵塞惟呼韩。
贞观文皇力驯制,诸蕃君长充王官。 -
67.《中江道中》 宋·李新
茆结萧萧宅,松周浅浅出。
斧桑云堕绿,堤水月留湾。
杨蕊风团去,虫丝燕掠还。
行经双只堠,曾未彻重关。 -
68.《闻杜鹃》 宋·郑刚中
少年了杜鹃,不领杜鹃意。
朝将书卷开,暮对春风醉。
啼急落花飞,不废书生睡。
年来闻杜鹃,万感集肠胃。 -
69.《许总卿见和再用韵》 宋·王之望
四纪才名庵世务,七年符节坤维住。
褒功屡有玺书来,趋诏尚迟轺传赴。
男儿功多投老遂,烈士心岂随年暮。
松杉顶秃始干云,骏驵齿长方识路。 -
70.《安福界上远山之巅樵者颇众而山色如墨盖烧余》 宋·赵蕃
日上野烧没,云端樵路分。
猿猱同矫矫,斤斧竞纷纷。
有妇能供饷,携篮更采芹。
田桑虽未动,尔事亦云勤。 -
71.《壬戌正旦日蚀值阴有诗明日雨微雪再赋》 宋·黎廷瑞
艳娥煽妖悖且饕,云师围之骑周遭。
飞廉暗呜挟箭号,万鼓动地助战鏖。
吴刚弃斧北且逃,扶桑君还骑巨鳌。
银蜍腹聚流清膏,玉兔颡折飞白毛。 -
72.《啸台》 宋·宋庠
孤壁横天畿,归然袤寻丈。
恭承晋高士,尝此摅遐想。
临风挹胜轨,意若无今曩。
当涂昔战龙,典午方搆象。 -
73.《上安抚高大卿五十韵》 宋·项安世
酆宫夜梦朱轮蹄,晓占熊虎嬉磻溪。
鱼竿没浪豹韬出,金印斗大封全齐。
百年梁柱出公族,外间国子中高徯。
敬仲子孙尽鸾鹄,太岳廪廪卑凡黎。 -
74.《今秋久雨至八月望夕始晴月色尤清澈可爱置酒》 宋·晁公溯
玉斧琢月玻瓈声,月中桂树秋风惊。
终年待此一轮满,不忧蛙食忧鼍鸣。
白鼍十日鸣空山,雨师乘云呼不还。
黄尘晓涨三尺潦,明河夜飞千丈澜。 -
75.《王仪仲名其读书之所曰松林愿印一言》 宋·陈杰
昔人读书松竹林,今之书林乃无竹。
有松无竹何不可,松亦元同借邻烛。
十年人事桑田变,隔舍丁丁斧斤蹙。
归来窗下一灯青,夜半林空山鬼哭。
乃知艺木印岁寒,不似闭门繙故牍。
客来若问子孙枝,窗间正有声吾伊。 -
76.《人日立春极寒》 宋·陈杰
彩鞭点雨斧如雷,头上顽云打不开。
冬序方随人日尽,春愁却载土牛来。
几多漕运留冰解,何限耕桑要暖回。
惟有上林花自早,天公羯鼓更频催。 -
77.《题来将军括苍送行卷》 宋·方回
将军从元戎,六年守襄阳。
大小百余战,裂衣裹金疮。
相逢说往事,须髯犹奋张。
岁晚不得志,巡逻分穷乡。 -
78.《送章发运楶》 宋·李复
乡农不寓兵,经费半非古。
天下虽无事,禁虣必备武。
浚郊开王畿,屹然根本固。
钩陈拥帝居,百万环貔虎。 -
79.《题张公文潜诗卷一首》 宋·苏籀
群才奔正始,办论轶髯卿。
诸老力推毂,斯文有定评。
龙旗叔孙氏,金笔左丘明。
杕杜尝嗤点,椒兰足陷倾。