-
1.《梅妃》 宋·刘克庄
箫能妻弄玉,琴可挑文君。
吹彻宁哥笛,梅妃未必闻。 -
2.《题梅妃画真》 唐·李隆基
忆昔娇妃在紫宸,铅华不御得天真。
霜绡虽似当时态,争奈娇波不顾人。 -
3.《八声甘州(春雪奇丽,未能赋也,因古岩韵志喜)》 宋·刘辰翁
甚花间、儿女笑盈盈。
人添雪狮成。
任踏青无路,凌波有地,步步光尘。
招得梅妃魂也,好似去年春。 -
4.《水龙吟(老人寿词)》 宋·侯置
夜来霜拂帘旌,淡云丽日开清晓。
香貌金暖,冰壶玉嫩,佳辰寒早。
橘绿橙黄,袖红裙翠,一堂欢笑。
正梅妃月姊,雪肌粉面,争妆点、潇湘好。 -
5.《水龙吟(老人寿词)》 宋·侯置
夜来霜拂帘旌,淡云丽日开清晓。
香貌金暖,冰壶玉嫩,佳辰寒早。
橘绿橙黄,袖红裙翠,一堂欢笑。
正梅妃月姊,雪肌粉面,争妆点、潇湘好。 -
6.《代女道士王灵妃赠道士李荣》 唐·骆宾王
玄都五府风尘绝,碧海三山波浪深。
桃实千年非易待,桑田一变已难寻。
别有仙居对三市,金阙银宫相向起。 -
7.《行次野梅》 唐·皮日休
茑拂萝捎一树梅,玉妃无侣独裴回。
好临王母瑶池发,合傍萧家粉水开。
共月已为迷眼伴,与春先作断肠媒。
不堪便向多情道,万片霜华雨损来。 -
8.《西江月(红梅)》 宋·王安石
梅好惟嫌淡伫,天教薄与胭脂。
真妃初出华清池。
酒入琼姬半醉。
东阁诗情易动,高楼玉管休吹。
北人浑作可花疑。
惟有青枝不似。 -
9.《临江仙(梅)》 宋·王庭
问道春来相识否,岭头昨夜开花。
水村烟坞寄生涯。
月寒疏影淡,整整复斜斜。
素面玉妃嫌粉污,晨妆洗尽铅华。
香肌应只饭胡麻。
年年如许瘦,知是阿谁家。 -
10.《满庭芳(梅)》 宋·王庭
东阁官梅,玉栏朱槛,未如山馆疏篱。
水边竹外,斜出两三枝。
最好西湖月下,林处士、著意吟时。
何须说,扬州旧日,何逊更能诗。 -
11.《瑞鹤仙(贵妃生辰)》 宋·曹勋
小梅凝秀色,泛霁霭晴和,春容初透。
璿霄降仙格,觉葱葱佳气,先惊花柳。
芝兰户牖。
庆禀质、天长地久。 -
12.《卜算子(和宋子闲早梅)》 宋·李洪
南国小春时,常是寒威浅。
玉缀香苞已有梅,疏影无人见。
愁忆故园芳,梦断扬州远。
不御铅华自出尘,赛过徐妃面。 -
13.《风入松(蜡梅)》 宋·张孝祥
玉妃孤艳照冰霜。
初试道家妆。
素衣嫌怕姮娥妒,染成宫样鹅黄。
宫额娇涂飞燕,缕金愁立秋娘。
湘罗百濯蹙香囊。
蜜露缀琼芳。
蔷薇水蘸檀心紫,郁金薰染浓香。
萼绿轻移云袜,华清低舞霓裳。 -
14.《蓦山溪(和曹元宠赋梅韵)》 宋·赵长卿
玉妃整佩,绛节参差御。
一笑唤春回,正江南、天寒岁暮。
孤标独立,占断世间香,云屋冷,雪篱深,长记西湖路。
人间尘土,不是留花处。 -
15.《生查子·重叶梅》 宋·辛弃疾
百花头上开,冰雪寒中见。
霜月定相知,先识春风面。
主人情意深,不管江妃怨。
折我最繁枝,还许冰壶荐。 -
16.《永遇乐(甲午走笔和岳大用梅词韵)》 宋·赵师侠
秋满衡皋,淡云笼月,晚来风劲。
一抹残霞,数声过雁,还是黄昏近。
凭高临远,倚楼凝睇,多少断愁幽兴。
听渔村、鸣榔隐隐,别浦暮烟收暝。 -
17.《摊破浣溪沙(杨梅)》 宋·韩淲
生与真妃姓氏同。
家随西子苎萝东。
谁道玉肌寒起粟,酒能红。
火齐烧空来上苑,冰浆凝露在西宫。
不似荔枝生处远,恨薰风。 -
18.《留春令(红梅)》 宋·高观国
玉妃春醉,夜寒吹堕,江南风月。
一自情留馆娃宫,在竹外、尤清绝。
贪睡开迟风韵别。
向杏花休说。
角冷黄昏艳歌残,怕惊落、燕脂雪。 -
19.《沁园春(梦中作梅词)》 宋·刘克庄
天造梅花,有许孤高,有许芬芳。
似湘娥凝望,敛君山黛,明妃远嫁,作汉宫妆。
冷艳谁知,素标难亵,又似夷齐饿首阳。
幽雅意,纵写之缣楮,未得毫芒。 -
20.《塞翁吟·饯梅津除郎赴阙》 宋·吴文英
有约西湖去,移棹晓折芙蓉。
算才是,称心红。
染不尽薰风。
千桃过眼春如梦,还认锦叠云重。