-
81.《红梅》 宋·李谨思
月香水影眩锦画,冰魂雪骨酣华春。
神仙狡狯本玩世,处士游侠聊惊人。
怒艴不顾杀气横,忠赤自与晴曦亲。
山林著汝吾未许,绛衣襮鏖缁尘。 -
82.《红梅》 宋·刘嗣庆
瞥眼繁华处处空,寒林独透一枝红。
入时姿态人争羡,清韵须知冰雪同。 -
83.《红梅》 宋·吕徽之
疏影离奇色更柔,谁将红粉点枝头。
牧童睡起朦胧眼,错认桃林欲放牛。 -
84.《红梅》 宋·牛士良
陇头人未来,江南春几许。
惆怅玉笛声,吹落胭脂雨。 -
85.《红梅》 宋·释琏
娇朱浅浅透烟光,瘦倚疏檐半出墙。
雅有风情胜桃李,巧含春思避冰霜。
融明醉脸笼轻晕,敛掩仙姿蹙嫩黄。
旦暮风英堕行袂,依微如著袖中香。 -
86.《题杨补之红梅图》 宋·宋光宗
去年枝上见红芳,约备红葩傅浅妆。
今日这中足颜色,可能无意谢东皇。 -
87.《和阮环绿红白梅》 宋·汪梦雷
白白红红相映开,迎春破腊要争魁。
谁知月上纱窗后,一种横斜度影来。 -
88.《次邦宪宣德红梅诗韵》 宋·吴颐
攀条弄蕊苎罗人,半軃金翘笑整巾。
惯见冰肌斜映月,似惊酒面暗生春。
诗翁思苦饶先醉,画史愁多恐失真。
寄语东风为披拂,莫教容易惹芳尘。 -
89.《次邦宪宣德红梅诗韵》 宋·吴颐
年来恼乱探花人,裂尽陶公漉酒巾。
傅粉早工欺白雪,施朱更欲媚阳春。
衣冠未怪多侪俗,花木无情亦丧真。
他日和羹何所赖,纷纷行见满前尘。 -
90.《次邦宪宣德红梅诗韵》 宋·吴颐
玉骨冰肌冷照人,匀红轻浥绛罗巾。
更无凡木能争艳,定向壶中别得春。
久稔新诗能写物,须知樽酒可藏真。
寄声闭户英夫子,体取居尘不染尘。 -
91.《次邦宪宣德红梅诗韵》 宋·吴颐
留情赋咏尽闻人,似得吴姬为执巾。
蝶翅稍应容辨色,桃腮无复敢娇春。
似嫌素艳同姑射,着意新妆学太真。
栽近华堂歌舞地,未容车马送纤尘。 -
92.《次邦宪宣德红梅诗韵》 宋·吴颐
绝品花逢绝俗人,吟看屡倒接{上四下离}巾。
剸烦自昔多馀刃,痛饮于今莫负春。
喜事擅名虽有素,屡空此语恐非真。
典衣贳酒犹非恶,醉任清歌落暗尘。 -
93.《红梅》 宋·徐恢
江梅闲尽腊梅稀,又是红梅占晓枝。
却忆东坡诗上语,淡妆浓抹总相宜。 -
94.《红梅》 宋·徐介轩
寒梅冷艳缀轻枝,误认夭桃未放时。
盛饰霓裳陪越女,不施粉黛抹胭脂。
轻盈弄月醉霞觞,娇软酡颜褪晓妆。
缟素业中红一点,好花终是不寻常。 -
95.《红梅》 宋·杨平洲
谁将醉里春风面,换却平生玉雪身。
赖得月明留瘦影,芳心香骨见天真。 -
96.《立春日赏红梅之作》 元·元淮
昨夜东风转斗杓,陌头杨柳雪才消。
晓来一树如繁杏,开向孤村隔小桥。
应是化工嫌粉瘦,故将颜色助花娇。
青枝绿叶何须辨,万卉丛中夺锦标。 -
97.《红梅》 明·牛谅
陇头人未来,江南春几许?惆怅玉箫声,吹落胭脂雨。
-
98.《戏题红白二梅花落》 明·薛瑄
檐外双梅树,庭前昨夜风。
新英兼旧蕊,坠粉间飘红。
已见苔成锦,方疑色是空。
妆娥初点额,舞女欲迷踪。
雨重胭脂湿,泥香瑞雪融。
不知何处笛,并起一声中。 -
99.《红梅三首》 宋·苏轼
怕愁贪睡独开迟,自恐冰容不入时。
故作小红桃杏色,尚余孤瘦雪霜姿。
寒心未肯随春态,酒晕无端上玉肌。
诗老不知梅格在,更看绿叶与青枝。 -
100.《红梅三首》 宋·苏轼
雪里开花却是迟,何如独占上春时。
也知造物含深意,故与施朱发妙姿。
细雨裛残千颗泪,轻寒瘦损一分肌。
不应便杂妖桃杏,数点微酸已著枝。