-
221.《晞发》 宋·艾性夫
射透秋林晓日红,谩晞衰发竹篱东。
旧曾过膝今垂耳,老已成翁反似童。
辛苦一生多沐雨,萧颾几缕易梳风。
岁寒万绿凋零尽,春在梅花白雪中。 -
222.《和柯东海梅花之什》 宋·陈宓
谁将铅粉比清真,天赋殊姿秀色匀。
只许谪仙为酒友,应呼卫玠作尘人。
悬灯不减秋冬雪,入盏先俘隔岁春。
堪笑古今同一白,诗人吟着总凝神。 -
223.《和赵仲白》 宋·陈宓
不踏人间桃李场,要看梅花带严霜。
敷成妙赋飘飘意,吐出新诗字字香。
爽致青山期取友,高情春昼与俱长。
苏黄不作希佳士,被褐怀珠夺月光。 -
224.《刘百十六兄送梅花大鲫新酒以诗将和其韵四首》 宋·杜范
新篘盎盎泻琼晶,照我襟怀彻底清。
多谢白衣相问劳,举杯无语不胜情。 -
225.《次韵张中白元日》 宋·方回
瓣香清晓肃冠绅,户外遥山展翠颦。
瘦影自怜耽醉叟,欢声何限喜晴人。
匆匆节序梅花老,袞袞尘埃世事新。
自有天来至今日,不知芳草几番春。 -
226.《和刘后村梅花百咏》 宋·方蒙仲
十分正色白为难,眼底红黄总热瞒。
安得云英挥玉杵,腊余为合返魂丹。 -
227.《和刘后村梅花百咏》 宋·方蒙仲
雪破白时惊腊早,雨肥红处已春归。
到头不识东皇面,看尽蜂黄蝶粉飞。 -
228.《和刘后村梅花百咏》 宋·方蒙仲
夜色朝光两莫知,树间但见白差差。
江南到处名姝少,一律前村雪里词。 -
229.《和刘后村梅花百咏》 宋·方蒙仲
童黄安足名天下,太白常疑在世间。
生纵不陪振鹭列,死犹可葬伯鸾山。 -
230.《和刘后村梅花百咏》 宋·方蒙仲
香臭难逃万古评,白黄安得一般清。
好看玉树临风立,羞杀金莲帖地行。 -
231.《和刘后村梅花百咏》 宋·方蒙仲
西湖已死犹名世,东阁更佳何与人。
但得心传清白事,不须足踏软红尘。 -
232.《和刘后村梅花百咏》 宋·方蒙仲
无色无香应是画,雨珠雨玉奈可穷。
素餐终老坐成晚,白业它生扫未空。 -
233.《和李蓝溪梅花韵》 宋·黄庚
觅句逋仙琢肺肝,声名千古冠吟坛。
一诗香尽西湖水,白雪阳春和者难。 -
234.《和颜北城梅花韵》 宋·丘葵
白发寒丛裹,疏枝的烁明。
风霜半夜后,南北一时晴。
冷淡吟边景,啁嘈梦裹声。
园中几许树,独汝最关情。 -
235.《梅花喜神谱·欲谢一十六枝》 宋·宋伯仁
丝丝丝共白,历遍风霜寒。
君王岂轻剪,欲疗将军安。 -
236.《梅花喜神谱·就实六枝》 宋·宋伯仁
脱白弄青玉,风味犹辛酸。
指日梦惟肖,羹调天下安。 -
237.《次韵宋嗣宗梅花》 宋·喻良能
洗尽红妆见玉颜,一年相别此时看。
房陵粉水休争白,姑射冰肌巧耐寒。
自爱一枝横竹外,未须千树绕江干。
东风也是相欺得,已作和羹一点酸。 -
238.《次韵卫知机秀才梅花》 宋·喻良能
东君调护亦多情,瘦比夷齐彻骨清。
有韵绿毛时倒挂,无尘白鹭可同盟。
未应桃叶能称姊,若齿山樊定是兄。
何事故园频入梦,疏枝新赏玉谿晴。 -
239.《早梅》 唐·张谓
一树寒梅白玉条,迥临村路傍溪桥。
(村路 一作:林村)
不知近水花先发,疑是经冬雪未销。 -
240.《点绛唇·梅》 宋·朱翌
流水泠泠,断桥横路梅枝亚。
雪花飞下。
浑似江南画。
白璧青钱,欲买春无价。
归来也。
西风平野。
一点香随马。