-
41.《次韵宋嗣宗梅花》 宋·喻良能
野外江头一树垂,正当霜后腊前时。
清如弘景松临阁,韵似渊明菊映篱。
铁石广平曾作赋,风流水部亦哦诗。
却愁折向妆台下,莫遣佳人取次知。 -
42.《鹧鸪天·桂花》 宋·李清照
暗淡轻黄体性柔,情疏迹远只香留。
何须浅碧深红色,自是花中第一流。
(深红 一作:轻)
梅定妒,菊应羞,画阑开处冠中秋。
骚人可煞无情思,何事当年不见收。
(阑 通:栏) -
43.《无题》 宋·薛师石
平生爱菊与梅花,菊比渊明梅似逋。
谁知此道今寥落,爱菊爱梅人也无。 -
44.《邻翁以黄菊一本见赠是岁冬暖梅已成蕾以四韵》 宋·郑刚中
邻翁情郑重,赠我小金钱。
半锸开苍藓,全根带晓烟。
数花浮酒面,三嗅种篱边。
舍北疏梅近,馨香更勉旃。 -
45.《木兰花慢·送翁五峰游江陵》 宋·吴文英
送秋云万里,算舒卷、总何心。
叹路转羊肠,人营燕垒,霜满蓬簪。
愁侵。
庾尘满袖,便封侯、那羡汉淮阴。 -
46.《归去来辞》 宋·陈普
归去来兮,吾生复何之。
故园三径在,桃李不成蹊。
台榭荒凉已无忧,阶除寂寞人已希。
胡飘飘而不返,将役役以奚为。 -
47.《襄阳赋秋日江梅菊花》 宋·陈造
秋香冬艳各时宜,叵怪花神令出奇。
金菊正含霜晓秀,江梅不待雪寒期。
帽欹同伴龙山醉,诗到终嫌驿使迟。
陶杜当时傥经目,定并东合赋东篱。 -
48.《韩廷玉筑亭於官舍之旁园中故多梅会有飞雪予》 宋·张栻
城阴一径自深窈,花木成行菊绕篱。
细说当时经始事,梦回春草费相思。 -
49.《梅菊同插砚滴》 宋·杨万里
两枝残菊两枝梅,同入银甖酿玉醅。
待得陶泓真个渴,二花酒熟与三杯。 -
50.《与政仲端夫敬叟季仙至旧圃采采芙蓉金菊之妙》 宋·刘学箕
秋阳杲杲秋月明,秋风泠冷秋露沮。
萧骚池上万松竹,凤笙龙管吹秋声。
山亭与客坐夕阴,眼照万象前横陈。
一年好处在此好,妙质欲纪难状名。 -
51.《梅菊》 宋·黄庚
菊清独占风霜骨,梅白偏宜雪月天。
晋宋后来爱花者,岂无靖节与逋仙。 -
52.《峡州程彦彪签判赋桃花读之良有佳致嗣韵敬呈》 宋·阳枋
群芳发天机,妍媸太纷竞。
秋菊繁有从,色以黄为正。
渊明具卓越识,主一无多柄。
日锄三径荒,取友霜松劲。 -
53.《梅隐》 宋·曾丰
君不见岷峨春雷江发源,又不见楩楠秋风叶归根。
时中两字万物具,他说不出吾圣门。
挟书来就辟雍试,尧舜君民得无意。
凤山梅隐屋数椽,区区无乃太早计。 -
54.《六贤祠》 明·张明弼
山川亦自有声气,西湖不易与人热。
五日京兆王弇州,冷面臬司号寒铁。
原与湖山非久要,心胸不复留风月。
犹议当时李邺侯,西泠尚未通舟楫。
惟有林苏白乐天,真与烟霞相接纳。
风流俎豆自千秋,松风菊露梅花雪。 -
55.《菊花》 宋·曾巩
菊花秋开只一种,意远不随桃与梅。
游人有几爱孤淡,零落野水空岩隈。
层层露萼间枝叶,金靥万个围苍苔。
直从陶令酷爱尚,始有我见心眼开。
为怜清香与正色,欲搴更惜常徘徊。
当携玉轸就花醉,一饮不辞三百杯。 -
56.《酹江月(北客用坡韵改赋访梅)》 宋·刘辰翁
冰肌玉骨,笑嫣然、总是风尘中物。
谁扫一枝,流落到、绝域高台素壁。
匹马南来,千山万水,为访林间雪。
渊明爱菊,不知谁是花杰(陶诗谓菊为霜下杰)
。 -
57.《菊》 近代·汪精卫
菊以隐逸称,殆未得其似,志洁而行芳,灵均差可拟。
生也不逢时,落叶满天地。
枝弱不胜花,凛凛中有恃。 -
58.《菊花》 宋·徐介轩
独向邻园看菊回,隔篱惊见一枝梅。
西风怜我太寂寞,特地遣花将句来。 -
59.《鹊桥仙·菊花黄後》 宋·韩元吉
菊花黄後。
山茶红透。
南国小春时候。
蓬山高处绿云间,有一个、仙宫诞秀。
精神龟媚,骨毛鹤瘦。
落落人中星斗。
殷勤自折早梅芳,调一鼎、和羹为寿。 -
60.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。