-
141.《筼房秋崖来访不相值后往谢之筼复有诗喜余之》 宋·释文珦
吟车曾到社桥来,不见山人乞食回。
荒沼秋深莲已谢,寒林科近菊初开。
句引渊明无酒琖,观迎元度但茶杯。
寻盟却喜梅花发,日日论诗坐碧苔。 -
142.《上安晚先生郑左相》 宋·宋伯仁
直上昭文便乞闲,貂蝉鬓底未全斑。
静看世事千年后,总在梅花一笑间。
松菊主宾虽自得,君王休戚暗相关。
更须正笏岩廓上,整顿皇家若泰山。 -
143.《次郑丈韵又一小诗代简》 宋·王洋
篱间残菊旧令尹,霜后古柏严诸侯。
梅花若不报春信,谁表东风第一流。 -
144.《早梅》 宋·杨公远
篱下丛丛菊花时,清香飞上向南枝。
化工未必无私意,试问春风知不知。 -
145.《十一月二日与陆明府陈广文黄使君吴都曹江广》 宋·喻良能
菊色犹黄处,梅花未发天。
三山千里客,一笑六同年。
公等多朱绂,予方乏坐毡。
清谈仍痛饮,应作画图传。 -
146.《鲁直上东坡古风坡和之因次其韵》 宋·张九成
幽兰如君子,閒雅翰墨场。
春风晓畦暖,斜日半窗光。
竟夕澹相对,菲菲吐暗香。
掩关清杖屦,帘卷度修廊。 -
147.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
148.《一寸金·秋感》 宋·吴文英
秋压更长,看见姮娥瘦如束。
正古花摇落,寒蛩满地,参梅吹老,玉龙横竹。
霜被芙蓉宿。
红绵透,尚欺暗烛。 -
149.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
150.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
151.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
152.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
153.《招魂酹翁宾旸》 宋·郑起
君之在世帝敕下,君之谢世帝敕回。
魂之为变性原返,气之为物情本开。
於戏龙兮凤兮神气盛,噫嘻鬼兮归兮大块埃。
身可朽名不可朽,骨可灰神不可灰。 -
154.《送江朝宗还乡》 宋·吴芾
欲留车骑少徘徊,归兴那知苦见催。
只许霜前同把菊,不容雪里共观梅。
今朝对酒休辞醉,明日有怀谁与开。
别后愿言无爽约,菊花开日又重来。 -
155.《题沈伯隽所藏赵子昂墨兰》 宋·方回
今之墨兰,山谷之所谓兰也,一干一死。
古之兰,根枝叶花皆香,一树而千万蕊。 -
156.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
157.《上詹仲通县尉》 宋·华岳
松竹不著花,密叶徒和帚。
江梅不藏叶,寒花缀枯朽。
独有龙焙茶,花叶秀而耦。
冰霜著群木,冻死十八九。 -
158.《遣春十首》 唐·元稹
晓月笼云影,莺声馀雾中。
暗芳飘露气,轻寒生柳风。
冉冉一趋府,未为劳我躬。
因兹得晨起,但觉情兴隆。 -
159.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
160.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。