-
101.《咏庭梅寄人(一作庭梅咏寄人)》 唐·刘禹锡
早花常犯寒,繁实常苦酸。
何事上春日,坐令芳意阑。
夭桃定相笑,游妓肯回看。
君问调金鼎,方知正味难。 -
102.《谒金门(梅)》 宋·王庭
溪风紧。
溪上官梅整整。
万木寒痴吹不醒。
一枝先破冷。
梦断香云耿耿。
月淡梨花清影。
长笛倚楼谁共听。
调高成绝品。 -
103.《水调歌头(赵伯山席上见梅)》 宋·向子諲
天公深藏巧,雪里放春回。
不到闲花凡草,都付与疏梅。
独立水边林下,萧萧冰容孤艳,清瘦玉腰支。
触拨暗香动,风味欲愁谁。 -
104.《水调歌头(红梅)》 宋·曹冠
造物巧钟赋,新腊报花期。
江梅清瘦,只是洁白逞芳姿。
我欲超群绝类,故学仙家繁杏,秾艳映横枝。
朱粉腻香脸,酒晕著冰肌。 -
105.《一剪梅(丙辰冬长沙作)》 宋·赵师侠
暖日烘梅冷未_。
脱叶随风,独见枯株。
先春占早又何如。
玉点枝头,犹自萧疏。
江北江南景不殊。
雪里花清,月下香浮。
他年调鼎费工夫。
且与藏春,处士西湖。 -
106.《满江红(和刘朔斋节亭韵)》 宋·李公昴
人似梅花,峭玉立、岁寒风节。
新圃辟、种梅千树,幻成南雪。
池碎瀑声荷捧雨,径涵秋影篁筛月。
唤石君、错落坐庭前,红尘绝。 -
107.《括清平乐》 宋·林正大
若耶溪女。
笑隔荷花语。
日照新妆明楚楚,香袖风飖轻举。
谁家白面游郎。 -
108.《好事近(以梅为寿)》 宋·曾曦顔
昨夜探寒梅,先报消息。
天遣花神妆点,衬贤侯清白。
试将玉蕊比修龄,算枝头千百。
更有不凡风味,付调羹仙客。 -
109.《醉蓬莱(寿王司直)》 宋·程必
算千葩百卉,谁伴东风,早春时候。
唯有江梅,在人间长久。
雪后霜前,冲涉多少,尚精神如旧。
岁岁年年,酴酥饮了,便为公寿。 -
110.《梅林分韵得诗字》 宋·吕宜之
寒梅如高人,冰雪凛风期。
霜威凌万木,孤芳缀疏枝。
古来岁寒心,肯与时节移。
家家浣溪南,横斜映笆篱。 -
111.《昭潭十爱》 宋·梅挚
我爱昭州角,呜呼古郡衙。
万愁萦桂水,一曲阻梅花。
调古湘云叶,声干岭月斜。
今愁并古恨,吹起落谁家。 -
112.《水调歌头 雪梅 以上丁藏钞本续轩渠集卷九词》 元·洪希文
崖谷摇落尽,银海眩花生。
霏霏漾漾,闭门三日断行人。
我欲寻幽无路,但见砌平凹凸,粲粲尽堆琼。
片片匀如翦,散入马蹄轻。 -
113.《探梅》 宋·赵蕃
石上生梅老未枯,著花虽少更敷腴。
要须邻老深调护,莫遣儿童纵牧刍。 -
114.《和野渡赋双竹松梅古风》 宋·卫宗武
挺然昂霄蟠涧阿,彼美松者非凡槎。
千林摇落乃孤艇,舞春杨柳傞傞。
翛然照水溪一涯,彼美梅者非凡葩。
冰姿皎洁抱清独,漫山桃李徒繁华。 -
115.《悬圃黄梅半堕草间》 宋·王炎
荷锄芟草唤畦丁,手拾黄梅绕树行。
结子青青随雨老,开花白白本冰清。
尝新争擘红泥酒,知味谁调玉鼎羹。
齿软眉颦遭弃掷,误从雪里竞欣荣。 -
116.《次韵和侍读梅学士秋雪》 宋·宋庠
秋宇霜华极,翻成暮雪飘。
影迷霄桂满,气助海钟调。
梅蘤装宫树,芦花著浦苕。
喜延梁客酒,愁敝洛人貂。
碧瓦千沟丽,银塘一色消。
雅篇工状物,精思入参寥。 -
117.《栽梅》 宋·郭印
平生不爱花,独喜雪中梅。
江皋无人问,移近小亭栽。
连朝勤培溉,的皪犯寒开。
青枝缀琼粒,绛萼扶冰腮。
奇哉出群姿,不待春风媒。
调羹贪结子,碎玉点苍苔。 -
118.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·有所思》 唐·卢仝
当时我醉美人家,美人颜色娇如花。
今日美人弃我去,青楼珠箔天之涯。
天涯娟娟常娥月,三五二八盈又缺。 -
119.《有所思》 唐·卢仝
当时我醉美人家,美人颜色娇如花。
今日美人弃我去,青楼珠箔天之涯。
天涯娟娟姮娥月,三五二八盈又缺。
翠眉蝉鬓生别离,一望不见心断绝。 -
120.《木兰花》 宋·张先
南园花正盛,复为此词以寄意般涉调
去年春入芳菲国。
青蕊如梅终忍摘。
阑边徒欲说想思,绿蜡密缄朱粉饰。
归来故苑重寻觅。
花满旧枝心更惜。
鸳鸯从小自相双,若不多情头不白。