-
101.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
102.《次韵高要令刘湜峡山寺见寄》 宋·苏轼
新闻妙无多,旧学闲可束。
犹当隐季主,未遽逃梅福。
空肠吐馀思,静似蚕缀簇。
寸田结初果,秀若铜生绿。 -
103.《武昌西山》 宋·苏轼
春江渌涨蒲萄醅,武昌官柳知谁栽。
忆从樊口载春酒,步上西山寻野梅。
西山一上十五里,风驾两腋飞崔嵬。
同游困卧九曲岭,褰衣独到吴王台。 -
104.《武昌西山(并叙)》 宋·苏轼
嘉祐中,翰林学士承旨邓公圣求为武昌令,常游寒溪西山,山中人至今能言之。
轼谪居黄冈,与武昌相望,亦常往来溪山间。
元祐元年十一月二十九日,考试馆职,与圣求会宿玉堂,偶话旧事。
圣求尝作《元次山洼樽铭》刻之岩石,因为此诗,请圣求同赋,当以遗邑人,使刻之铭侧。 -
105.《元夕后连阴》 宋·范成大
问讯东风几日来,冷烟寒雾锁池台。
扫空积雪翻成雨,收尽残灯未见梅。
夜饮厌厌非老伴,春阴漠漠是愁媒。
谁能腰鼓催花信,快打凉州百面雷。 -
106.《午窗遣兴,家人谋过石湖》 宋·范成大
云日初收破柱雷,小窗坐稳兴悠哉!
熏炉花气朝酲解,茶鼎松风午梦回。
谢客门闌风动竹,惜春时节雨肥梅。
画船破浪亦一快,闻道湖光如泼醅。 -
107.《戏咏乡里食物示邻曲》 宋·陆游
山阴古称小蓬莱,青山万叠环楼台。
不惟人物富名胜,所至地产皆奇环:茗芽落磑压北苑,药苗入馔逾天台,明珠百舸载芡实,火齐千担装杨梅,湘湖蓴长涎正滑,秦望蕨生拳未开,箭萌螯藏待时雨,桑蕈菌蠢惊春雷,稯花蒸煮蘸醯酱,姜茁披剥腌糟醅,细研甖粟具汤液,湿裹山蓣供炮煨。
老馋自觉笔力短,得一忘十真堪咍。
从今置之勿复道,一瓢陋巷师颜回。 -
108.《次韵子瞻武昌西山》 宋·黄庭坚
漫郎江南酒隐处,古木参天应手栽。
石坳为尊酌花鸟,自许作鼎调盐梅。
平生四海苏太史,酒浇不下胸崔嵬。
黄州副使坐闲散,谏疏无路通银台。 -
109.《春》 宋·无名氏
伶伦窥管夜飞灰,万紫干红暗剪裁。
微雨绩天烟织雪,寒风簸水月筛梅。
寿鸠索妇花前笑,鳏燕呼雏柳外哀。
春草无边茶末荚,社前犹欠一声雷。 -
110.《春日即事》 宋·白玉蟾
伶伦窥管夜飞灰,万紫千红暗剪裁。
微雨绩天烟织雪,寒风簸水月筛梅。
寿鸠索妇花前笑,鳏燕呼雏柳外哀。
春色无边茶未荚,社前犹欠一声雷。 -
111.《西湖大醉走笔百韵》 宋·白玉蟾
廼先天皇君,万有七千祀。
迄彼大庭时,对於葛天氏。
邈计几何年,是生余小子。
上清太极公,造道穷天髓。 -
112.《戏作简朱天球》 宋·吴则礼
江头雪花一尺围,不妨屋角梅垂垂。
江头三日浪簸船,不妨老子被底眠。
权奇突兀众所嗔,大是个中英特人。
何曾论渠破与堕,余生且办担板过。 -
113.《和奇父叔夏雪五首》 宋·胡寅
懒把冬雷问告敖,休将玉雪试方皋。
但惊梁苑风流在,难继阳春格调高。
宫女妆梅皆妒色,仙山花石总泠毛。
自惭涸思无多子,糟粕何由更取醪。 -
114.《访郭德甫》 宋·姚勉
美人在驹谷,久别良怀哉。
秋风天气清,特为斯人来。
踏月访清夜,岩扉肯予开。
弟兄俨相对,松竹间古梅。 -
115.《喜晴》 宋·项安世
一年蚕麦九分成,十日云雷万感生。
雨似梅天声陆续,浪乘桃月势峥嵘。
猛拼岁事真无策,大放春光却有情。
世故从来多错料,落花飞絮未须惊。 -
116.《十二月十二日踏雪度崧岭》 宋·陈文蔚
何事隆冬震地雷,天公补过令方回。
玉装庭树三番白,花间江梅六出开。
岂止为民除瘴疠,且掀无地不琼瑰。
到家示说丰年事,喜奉慈亲酒一杯。 -
117.《赠韩侍禁》 宋·李覯
阀阅山西旧将家,一官沦落向天涯。
目皮相处应难识,髀肉生来只自嗟。
野囿几年饥虎豹,旱雷何日起龙蛇。
吴歌楚舞时相慰,剑铗梅乾铁有花。 -
118.《送胜因长老》 宋·释重顯
黄梅散席三百载,续焰联芳事空在。
宗兮派兮生异端,花兮叶兮太烦碎。
韶阳间出多慷慨,权要雄雄曾绝待。
曲木据位知几何,利刀翦却令人爱。