-
101.《落梅》 宋·张栻
清溪南畔小桥东,落月纷纷水映红。
五夜客愁花片里,一年春事角声中。
歌残玉树人何在,舞破香衫曲未终。
却忆孤山醉归路,马蹏残雪衬春风。 -
102.《落梅二首》 宋·邓肃
一夕狂风雨万英,醉扶筇竹踏疏星。
归来衫袖天香冷,一洗人间龙麝腥。 -
103.《落梅二首》 宋·邓肃
飘零不用叹春工,风味端期鼎鼐中。
欲揽阳和归宇宙,何妨飞舞作先锋。 -
104.《落梅》 宋·冯时行
不禁清瘦怯风霜,远信先凭驿使将。
楼上笛声吹旧曲,鉴中人面学新姜。
飘零院宇仍多思,点缀帘栊亦自香。
留与春风共流转,凭谁试与祝东皇。 -
105.《梅花落》 宋·曹勋
殖虽无远近,开独占三冬。
怨入胡笳切,香凝素脸穠。
有了调金鼎,遗根益县封。
佳人初睡起,留取照芳容。 -
106.《和彦达落梅》 宋·胡寅
为问东风有底忙,吹成疏雪洒林塘。
应知剩馥归香骨,谁拾残英试粉妆。
安得反魂三折臂,漫披能赋九回肠。
枝间赖有青青子,不遣行人折过墙。 -
107.《落梅》 宋·王之望
春意枝间忽暗惊,乘风作阵去纵横。
苍苔可忍欺香骨,粉蝶无端乱舞英。
有恨应羞霜月照,锺情犹赖晚风轻。
梦回一夜频搔首,肠断空阶骤雨声。 -
108.《落梅》 宋·王之望
香残粉暗若为情,寂寞空余瘦影横。
雨后园林无玉树,朝来庭院满琼英。
浮云冉冉当风尽,飞雪飘飘落砌轻。
广武为君聊一叹,群花从此擅名声。 -
109.《彦博归自剑阳其家梅已半落作诗见示因次其韵》 宋·李流谦
为问春从何处归,晚村灯雨细丝丝。
从来漏泄冤许柳,点检分明是此枝。 -
110.《彦博归自剑阳其家梅已半落作诗见示因次其韵》 宋·李流谦
溪水冷冷欲雪天,风鬟雾鬓不胜寒。
定同子美鄜州月,应恨闺中只独看。 -
111.《彦博归自剑阳其家梅已半落作诗见示因次其韵》 宋·李流谦
爱惜浓香恐过时,刘郎何事苦归迟。
只应昨夜幽窗梦,飞到君边未可知。 -
112.《次韵嘲落梅代梅答二绝》 宋·李流谦
不是春秋减素肌,从来鹤骨可能肥。
便将梦里一般看,恐是幽人作蝶飞。 -
113.《次韵嘲落梅代梅答二绝》 宋·李流谦
吹开吹落本无心,万物自秋还自春。
若把穠花校枯寂,本无诸妄亦无真。 -
114.《道傍落梅》 宋·赵蕃
一树梅花古道边,随风堕落自年年。
情知所遇合如此,未必春风独尔偏。 -
115.《梅骤开旋有落者》 宋·赵蕃
强说岁寒姿,曾无旬浃期。
多缘风日苦,休道雪霜欺。
炯炯方怀璧,依俯遽泣岐。
飘零陌上土,收拾卷中诗。 -
116.《落梅》 宋·周弼
玉树分明照夕流,粉痕翻为碧苔留。
三更枝上玲珑雨,乱滴寒香一夜愁。 -
117.《落梅》 宋·胡仲弓
谢娥三弄笛,昏恨五更风。
树老余香少,花残瘦影空。
深堆和靖墓,浅点寿阳宫。
结果重来此,方知造化工。 -
118.《落梅》 宋·胡仲弓
花本无情却有情,谁将开落拟浮生。
盈虚自是天机事,错认楼前羌笛声。 -
119.《落梅》 宋·胡仲弓
南枝不与北枝同,及早开时及早空。
莫笑北枝开较晚,前头毕竟有春风。 -
120.《和尉衙落成赠阮梅仙》 宋·何梦桂
梅仙贵介出侯门,庭砌犹传有紫荆。
黄绶铜章官小试,青溪花县室初成。
公衙好作三年计,少府香留百代名。
田野近闻多犬吠,夜深刁鼓要分明。