-
201.《踏雪寻梅》 宋·王镃
探春绕遍玉阑干,香暗冰痕屐齿寒。
怕有花头遭冻损,枝枝呵手掐来看。 -
202.《轻柔杨柳挟春妍孤梗梅花结雪缘此是乾坤大》 宋·艾性夫
识字田夫雪满簪,种桃久矣入山深。
五星便是丛奎宿,不上黄花老圃心。 -
203.《轻柔杨柳挟春妍孤梗梅花结雪缘此是乾坤大》 宋·艾性夫
太史谈天术转灵,相看犹自眼青青。
步占若上清台去,莫说江湖有客星。 -
204.《池阳地寒梅开甚晚上元后始见疏花一夕春雪晓》 宋·陈文蔚
千林一夜散琼瑰,莫诮亭前春后梅。
未入纷纷红紫队,不忍国是雪中开。 -
205.《癸酉立春冲雪观梅》 宋·陈文蔚
吾翁当日手亲栽,今邮芳英几度开。
把酒未能如一醉,冲寒犯雪日须来。 -
206.《周公美尝年有红梅之约今花时雨雪公美以诗遣》 宋·陈文蔚
红梅高赏趁春晴,不记年华几甲庚。
花酒一时双遣至,却愁不似对梅清。 -
207.《题前歙令楚君雪梅图》 宋·方回
洛雪一丈冻独鼾,谁其排闼惊袁安。
千载神交两贤令,寄意爱此英姿寒。
马缩龙埋万木折,胸次阳和骨立铁。
纨袴儿曹东风花,不耐春寒能耐雪。 -
208.《再赋倚梅观雪以前诗太哀故》 宋·方回
清莫清哉亦壮哉,茅庐何自至琼瑰。
江南胜赏无如雪,天下难题最是梅。
剪水玉蛾能送瑞,司花青帝想怜才。
老臣诗就天颜喜,叩齿当空酹一杯。 -
209.《倚梅观雪》 宋·方回
空山浩浩朔风吹,萧飒如蓬两鬓垂。
独倚寒梅看远雪,合呼美酒赋新诗。
剡舟地逈何由往,陇驿天遥亦谩思。
忽忆立年湖上事,金樽银笔永无期。 -
210.《宜雪梅》 宋·方蒙仲
长愁花易天,倏被风吹尽。
因爱雪花飞,枝头巧相映。 -
211.《以诗句咏梅·及早归来带雪看》 宋·方蒙仲
南州雪易消,得春却差早。
到处有梅花,不如在家好。 -
212.《以诗句咏梅·谁寄寒斋雪夜春》 宋·方蒙仲
寒炉耿夜长,辣肩得文句。
将以一枝春,逢人无寄处。 -
213.《以诗句咏梅·要尝雪月并明时》 宋·方蒙仲
雪月是花非,但觉夜成旦。
世事忌分明,朦胧差好看。 -
214.《以诗句咏梅·真与雪霜娱晚景》 宋·方蒙仲
难得雪成持,不标风无赖。
生来避闹蓝,行不超色界。 -
215.《以诗句咏梅·残雪逍迟月出蚤》 宋·方蒙仲
自嫌太奇绝,混以雪和月。
却有一味香,教人细分别。 -
216.《雪后寻梅》 宋·顾逢
寻梅不惮路程赊,行遍山边与水涯。
几处树头残雪在,只疑昨夜又开花。 -
217.《雪吉同郑所南访赵溪梅》 宋·顾逢
移宅虽然远,携筇到两回。
只知相别去,不道又重来。
溪鲫和冰煮,邻醅带雪开。
诗家堪入画,满眼玉楼台。 -
218.《雪中观梅花》 宋·李复
破萼江梅争初吐,汉宫妙香闻百步。
耐寒蛱蝶何自来,绕花翩翩那忍去。
幽芳不载蔚宗谱,绝俗韵高吾最许。
直疑滕王百幅图,淡墨濡毫添老树。 -
219.《雪中见梅花二首》 宋·李覯
品物由来貌取难,共言花卉易凋残。
宁知姑射冰肌侣,也学松筠耐岁寒。 -
220.《雪中见梅花二首》 宋·李覯
数枝斜出短墙阴,密雪无端苦见侵。
天意似怜群木妒,尽教枯朽作瑶林。