-
121.《南山行为梅林司马赋四首》 明·茅坤
行行入南山,蘼芜日以深。
不见津亭吏,但闻鼪鼯音。
夕阳犹在树,谷风起中林。
下有种豆歌,欷歔伤我心。
¤ -
122.《南山行为梅林司马赋四首》 明·茅坤
我心空自摧,太息今与古。
上山多饥鸢,下山多猛虎。
道路寂无人,日暮楚三户。
停车一以悲,深林有巢父。
¤ -
123.《南山行为梅林司马赋四首》 明·茅坤
巢父无名子,相对语瓜田。
夜闻李都尉,醉猎南山前。
射杀白额虎,飞鸟落青天。
归来感往事,叱诧黄金鞭。
¤ -
124.《南山行为梅林司马赋四首》 明·茅坤
金鞭勿复挥,古来事如此。
仲连破聊城,辞爵归田里。
子房定汉室,言从赤松子。
何如酌金罍,酒酣犹热耳。 -
125.《画梅(二首)》 明·竹庵禅师
瑶台夕承月,玉砌晓凝霜。
花映含章发,枝横禁御长。
春风似相识,偏惜寿阳妆。
¤ -
126.《画梅(二首)》 明·竹庵禅师
折得江南春,怅洛望阳客。
悠悠岁年暮,浩浩风尘隔。
远道勿相思,相思减容色。 -
127.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
梅梢春色弄微和,作意南枝剪刻多。
月黑林间逢缟袂,霸陵醉尉误谁何。 -
128.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
相逢月下是瑶台,藉草清樽连夜开。
月日酒醒应满地,空令饥鹤啄莓苔。 -
129.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
绿发寻春湖畔回,万松岭上一枝开。
而今纵老霜根在,得见刘郎又独来。 -
130.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
月地云阶漫一樽,玉奴终不负东昏。
临春结绮荒荆棘,谁信幽香是返魂。 -
131.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
日出冰澌散水花,野梅官柳渐攲斜。
西郊欲就诗人饮,黄四娘东子美家。 -
132.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
君知早落坐先开,莫著新诗句句催。
岭北霜枝最多思,忍寒留待使君来。 -
133.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
冰盘未荐含酸子,雪岭先看耐冻枝。
应笑春风木芍药,丰肌弱骨要人医。 -
134.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
寒雀喧喧冻不飞,遶林空啅未开枝。
多情好与风流伴,不到双双燕语时。 -
135.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
鲛绡剪碎玉簪轻,檀晕妆成雪月明。
肯伴老人春一醉,悬知欲落更多情。 -
136.《餈韵杨公济奉议梅花十首》 宋·苏轼
缟裙练帨玉川家,肝胆清新冷不邪。
穠李争春犹办此,更教踏雪看梅花。 -
137.《红梅三首》 宋·苏轼
怕愁贪睡独开迟,自恐冰容不入时。
故作小红桃杏色,尚余孤瘦雪霜姿。
寒心未肯随春态,酒晕无端上玉肌。
诗老不知梅格在,更看绿叶与青枝。 -
138.《红梅三首》 宋·苏轼
雪里开花却是迟,何如独占上春时。
也知造物含深意,故与施朱发妙姿。
细雨裛残千颗泪,轻寒瘦损一分肌。
不应便杂妖桃杏,数点微酸已著枝。 -
139.《红梅三首》 宋·苏轼
幽人自恨探春迟,不见檀心未吐时。
丹鼎夺胎那是宝,玉人頩颊更多姿。
抱丛暗蕊初含子,落盏穠香已透肌。
乞与徐熙画新样,竹间璀璨出斜枝。 -
140.《梅花二首》 宋·苏轼
春来幽谷水潺潺,的皪梅花草棘间。
一夜东风吹石裂,半随飞雪渡关山。
何人把酒慰深幽,开自无聊落更愁。
幸有清溪三百曲,不辞相送到黄州。