-
21.《赠江西周大夫(一作赠周太史)》 唐·陈陶
否极生大贤,九元降灵气。
独立正始风,蔚然中兴瑞。
渊伦照三古,磊落涵泾渭。
真貌月悬秋,雄词雷出地。 -
22.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
23.《轮台子(中吕调)》 宋·柳永
一枕清宵好梦,可惜被、邻鸡唤觉。
匆匆策马登途,满目淡烟衰草。
前驱风触鸣珂,过霜林、渐觉惊栖鸟。
冒征尘远况,自古凄凉长安道。 -
24.《彩云归·蘅皋向晚舣轻航》 宋·柳永
蘅皋向晚舣轻航。
卸云帆、水驿鱼乡。
当暮天、霁色如晴昼,江练静、皎月飞光。
那堪听、远村羌管,引离人断肠。 -
25.《宴清都(中吕)》 宋·周邦彦
地僻无钟鼓。
残灯灭,夜长人倦难度。
寒吹断梗,风翻暗雪,洒窗填户。
宾鸿谩说传书,算过尽、千俦万侣。 -
26.《宴清都(中吕)》 宋·周邦彦
地僻无钟鼓。
残灯灭,夜长人倦难度。
寒吹断梗,风翻暗雪,洒窗填户。
宾鸿谩说传书,算过尽、千俦万侣。 -
27.《念奴娇》 宋·蔡伸
当年豪放,况朋侪俱是,一时英杰。
逸气凌云,佳丽地、独占春花秋月。
冶叶倡条,寻芳选胜,是处曾攀折。
昔游如梦,镜中空叹华发。 -
28.《满江红》 宋·石孝友
雁阵惊寒,故唤起、离愁万斛。
因追念、镜鸾易破,凤弦难续。
诗句已凭红叶去,梦魂未断黄粱熟。
叹浪萍、风梗又天涯,成幽独。 -
29.《清平乐》 宋·石孝友
山明水嫩。
潇洒桐庐郡。
极目风烟无限景。
说也如何得尽。
自怜俗状尘容。
几年断梗飘蓬。
借使严陵知道,只应笑问东风。 -
30.《西吴曲(怀襄阳)》 宋·刘过
说襄阳、旧事重省。
记铜驼巷陌、醉还醒。
笑莺花别后,刘郎憔悴萍梗。
倦客天涯,还买个、西风轻艇。 -
31.《玉蝴蝶》 宋·高观国
唤起一襟凉思,未成晚雨,先做秋阴。
楚客悲残,谁解此意登临。
古台荒、断霞斜照,新梦黯、微月疏砧。
总难禁。 -
32.《浪淘沙》 宋·方千里
素秋霁,云横旷野,浪拍孤堞。
柔橹悲声顿发。
骊歌恨曲未阕。
念一寸回肠千缕结。 -
33.《水龙吟》 宋·葛长庚
层峦叠巘浮空,断崖直下分三井。
苍苔路古,鹿鸣芝涧,猿号松岭。
露浥凤箫,烟迷枸杞,绿深翠冷。
笑携筇一到,登高眺远,是多少、仙家景。 -
34.《尉迟杯》 宋·陈允平
长亭路。
望渭北、漠漠春天树。
殷勤别酒重斟,明日相思何处。
晴丝飏暖,芳草外、斜阳自南浦。 -
35.《西平乐慢》 宋·陈允平
泛梗飘萍,入山登陆,迢递雾迥烟赊。
漠漠蒹葭,依依杨柳,天涯总是愁遮。
叹寂寞尘埃满眼,梦逐孤云缥缈,春潮带雨,鸥迎远溆,雁别平沙。
寒食梨花素约,肠断处,对景暗伤嗟。 -
36.《瑶花慢(雪)》 宋·仇远
疏疏密密,漠漠纷纷,乍舞风无力。
残砖断础,才转眼、化作方圭圆璧。
非花非絮,似骋巧、先投窗隙。
立小楼、不见青山,万里鸟飞无迹。 -
37.《凄凉犯(北游道中寄怀)》 宋·张炎
萧疏野柳嘶寒马,芦花深、还见游猎。
山势北来,甚时曾到,醉魂飞越。
酸风自咽。
拥吟鼻、征衣暗裂。 -
38.《渡江云·山阴久客一再逢春回忆西杭渺然愁思》 宋·张炎
山空天入海,倚楼望极,风急暮潮初。
一帘鸠外雨,几处闲田,隔水动春锄。
新烟禁柳,想如今、绿到西湖。
犹记得、当年深隐,门掩两三株。 -
39.《丑奴儿(秋别)》 宋·吴礼之
金风颤叶,那更饯别江楼。
听凄切、阳关声断,楚馆云收。
去也难留。
万里烟水一扁舟。 -
40.《瑞鹤仙(送张丞罢官归柯山)》 宋·侯置
楚山无际碧。
湛一溪晴绿,四郊寒色。
霜华弄初日。
看玉明遥草,金铺平碛。