-
21.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
22.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
23.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
24.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
25.《我质本瑚琏,宗庙供频蘩·一朝婴祸难,失身》 宋·韩希孟
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。
长号赴洪水,激烈摧心肝。
宋夫有天下,坚正臣礼秉。 -
26.《练裙带诗》 宋·韩希孟
我质本瑚琏,宗庙供频蘩。
一朝婴祸难,失身戎马间。
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。 -
27.《山居诗》 宋·释延寿
触目堪嗟失路人,坦然王道却迷津。
井籐梗上存余命,石火光中保幻身。
任老岂知头顶白,忘缘谁觉世闲春。
容颜枯槁元非病,亭沼消疏不是贫。 -
28.《哭东莱吕先生》 宋·孙应时
镜曲重携杖,京都再及门。
诗书窥梗概,耳目竟烦昏。
怊怅身何极,蹉跎意独存。
长途风雨晦,十驾謇追奔。 -
29.《落花篇》 明·林应亮
东邻昨夜飞红雨,落花如霰随风举。
千丛缀绮谢繁枝,九陌垂青隐芳树。
忆昨芳妍乍放时,含娟凝艳骋容姿。
盈盈绛帻承曦暖,烨烨瑶英泛露滋。 -
30.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
31.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
32.《冬日杂咏(三首)》 明·张邦奇
满目悲生事,玄阴梗夕晖。
对村灯焰冷,穿幄笛声微。
改火仍逋旧,饥年半习非。
枉教啼络纬,勤织也无衣。 -
33.《周教授索枸杞因以诗赠录呈广倅萧大夫》 宋·苏轼
邺侯藏书手不触,嗟我嗜书终日读。
短檠照字细如毛,怪底眼花悬两目。
扶衰赖有王母杖,名字于今挂仙录。
荒城古堑草露寒,碧叶丛低红菽粟。 -
34.《送率府程录还乡》 唐·杜甫
鄙夫行衰谢,抱病昏妄集。
常时往还人,记一不识十。
程侯晚相遇,与语才杰立。
熏然耳目开,颇觉聪明入。 -
35.《招约之职方并示正甫书记》 宋·王安石
往时江总宅,近在青溪曲。
井灭非故桐,台倾尚余竹。
池塘三四月,菱蔓芙蕖馥。
蒲柳亦竞时,冥冥一川绿。 -
36.《汝瘿和王仲仪》 宋·王安石
汝水出山险,汝民多病瘿。
或如鸟粻满,或若猿嗛并。
女惭高掩襟,男大阔裁领。
饮水疑注壶,吐词侔有梗。 -
37.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿。
秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。 -
38.《别贾耘老》 宋·秦观
若有人兮霅之滨,服火齐兮冠切云。
有才不为世所抡,尽入诗句为奇新。
忘归繁弱不浪阵,发必中的疑有神。
目关飞鸟缗苍鳞,俛仰自娱忘贱贫。 -
39.《游武昌》 宋·张耒
一叶横江凌浩渺,李君见我迎门笑。
鹅黄初熟醅旋压,书室焚香地新扫。
淋漓歌笑不知夜,竹榻枕藉眠诸少。
老人被暖觉独晚,惊起东南日如烧。 -
40.《悼往》 宋·黄庭坚
西风悲兮败叶索索,照陈根兮秋日将落。
彷佛兮梦与神遇,顾瞻九泉兮岂其可作。
俄有悲乎之羽虫兮,自伤时去物改,拥旧柯而孤吟。
四郊莽苍声断裂兮,久而不胜其叹音。