-
61.《送门人欧阳秀才游江西》 宋·梅尧臣
客心如萌芽,忽与春风动。
又随落花飞,去作西江梦。
我家无梧桐,安可久留凤。
凤巢在桂林,乌哺不得共。
无忘桂枝荣,举酒一以送。 -
62.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
63.《古意》 宋·李吕
鸱鸮嘲凤凰,飞鸣竞啾啾。
凤兮问彼鸮,见憎何因由。
我居在丹穴,下瑞暂来游。
梧桐与竹实,食息无外求。 -
64.《和晏相公触事成咏四首》 宋·韩维
梧桐倾鸣凤,鸣凤邀高翔。
微虫缕众叶,玲珑秋日光。
本性苟不易,憔悴庸何伤。 -
65.《有所思》 宋·刘学箕
忆昔美人初别时,长亭两岸柳依依。
今日美人天之涯,美人美人胡不归。
忆昔君别妾,分破青鸾镜。
破镜如破心,与妾表相忆, -
66.《题听蛙轩》 宋·王迈
白杜诗人大方家,诗两牛腰书五车。
高谈世事坐扪虱,大扁丈在名听蛙。
我见东野低头拜,三年未了听蛙偿。
蛙有何好君赏音,从黾得蛙自尊大。 -
67.《有所思》 宋·陈允平
忆昔美人初别时,长亭两岸柳依依。
今日美人天之涯,美人美人胡不归。
忆昔君别妾,分破青鸾镜,破镜如破心。 -
68.《嘲陆畅》 唐·宋若华
十二层楼倚翠空,凤鸾相对立梧桐。
双成走报监门卫,莫使吴歈入汉宫。 -
69.《相和歌辞·君子行》 唐·齐己
圣人不生,麟龙何瑞;梧桐不高,凤凰何止。
吾闻古之有君子,行藏以时,进退求己;
荣必为天下荣,耻必为天下耻。
苟进不如此,亦何必用虚伪之文章,取荣名而自美。 -
70.《赠益府群官》 唐·卢照邻
一鸟自北燕,飞来向西蜀。
单栖剑门上,独舞岷山足。
昂藏多古貌,哀怨有新曲。
群凤从之游,问之何所欲。 -
71.《鸳鸯篇》 唐·陈子昂
飞飞鸳鸯鸟,举翼相蔽亏。
俱来绿潭里,共向白云涯。
音容相眷恋,羽翮两逶迤。
蘋萍戏春渚,霜霰绕寒池。 -
72.《送薛九被谗去鲁》 唐·李白
宋人不辨玉,鲁贱东家丘。
我笑薛夫子,胡为两地游。
黄金消众口,白璧竟难投。
梧桐生蒺藜,绿竹乏佳实。 -
73.《酬秘书弟兼寄幕下诸公》 唐·高适
亚相膺时杰,群才遇良工。
翩翩幕下来,拜赐甘泉宫。
信知命世奇,适会非常功。
侍御执邦宪,清词焕春丛。 -
74.《感寓》 唐·权德舆
残雨倦欹枕,病中时序分。
秋虫与秋叶,一夜隔窗闻。
虚室对摇落,晤言无与群。
冥心试观化,世故如丝棼。 -
75.《感寓》 唐·权德舆
残雨倦欹枕,病中时序分。
秋虫与秋叶,一夜隔窗闻。
虚室对摇落,晤言无与群。
冥心试观化,世故如丝棼。 -
76.《古行宫》 唐·章孝标
瓦烟疏冷古行宫,寂寞朱门反锁空。
残粉水银流砌下,堕环秋月落泥中。
莺传旧语娇春日,花学严妆妒晓风。
天子时清不巡幸,只应鸾凤集梧桐。 -
77.《闺情代作》 唐·杜牧
梧桐叶落雁初归,迢递无因寄远衣。
月照石泉金点冷,凤酣箫管玉声微。
佳人刀杵秋风外,荡子从征梦寐希。
遥望戍楼天欲晓,满城冬鼓白云飞。 -
78.《丹丘》 唐·李商隐
青女丁宁结夜霜,羲和辛苦送朝阳。
丹丘万里无消息,几对梧桐忆凤凰。 -
79.《丹丘》 唐·李商隐
青女丁宁结夜霜,羲和辛苦送朝阳。
丹丘万里无消息,几对梧桐忆凤凰。 -
80.《题朝阳岩》 唐·牛丛
蹑石攀萝路不迷,晓天风好浪花低。
洞名独占朝阳号,应有梧桐待凤栖。