-
141.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
142.《西郊寻梅》 宋·陆游
西郊梅花矜绝艳,走马独来看不厌。
似羞流落蒙市尘,宁堕荒寒傍茆店。
翛然自是世外人,过去生中差一念。
浅颦常鄙桃李学,独立不容莺蝶觇。 -
143.《万花川谷海棠盛开,进退格》 宋·杨万里
四面周遭国艳丛,危亭顿在艳丛中。
天开锦幄三千丈,日透红妆一万重。
积雨乍晴偏楚楚,东风小缓莫匆匆。
为花一醉非难事,且道花醲复酒醲。 -
144.《夏云峰·宴堂深》 宋·柳永
宴堂深。
轩楹雨,轻压增广低沉。
花洞彩舟泛□(jia
3,酒器名),坐绕清浔 -
145.《海棠》 宋·宋祁
西域流根远,中都属赏偏。
初无可并色,竟不许胜妍。
薄暝霞烘烂,平明露濯鲜。
长衾绣作地,密帐锦为天。 -
146.《燕子楼》 宋·贺铸
城据山川胜,千年楚故都。
高楼临汴水,杨柳荫芙蕖。
唐室中多故,将军老镇徐。
球场朝戏马,玉帐夜投壶。 -
147.《定风波慢》 宋·无名氏
漏新春、消息前村,数枝楚梅轻绽。
□雪艳精神,冰肤淡伫,姑射依稀见。
冷香凝,金蕊浅。
青女饶伊妒无限。 -
148.《同道损世则元辅游西湖於卞氏借双鹤以观》 宋·梅尧臣
塘蒲荫绿水,菡萏艳修渚。
想像华亭野,但欠鸣鹤侣。
同来三四人,趣向颇相与。
思见此清禽,无能觌翔羽。 -
149.《樱桃》 宋·杨亿
离宫时薦罢,乐府艳歌新。
石髓凝秦洞,珠胎剖汉津。
三桃聊并列,百果独先春。
清籞来君赐,雕盘助席珍。
甘馀应受和,圆极岂能神。
楚客便羊酪,归期负紫莼。 -
150.《句》 宋·张舜民
万里秋风吹鬓发,百年人事倚栏干。
知他落日能多少,偏照淮南几处山。
李白寻仙持玉杖,庾公对月踞胡床。
楼上康庐紫翠环,槛前湓浦转清湾。 -
151.《元宵怀都城简胡令俊民时胡连夕在告》 宋·朱翌
天豁晴光合,檐收雪汗乾。
灯期欣在候,火令不为难。
方喜春风动,犹怜暮色寒。
仙晨今夜乐,帝所旧年观。 -
152.《寄程安抚》 宋·陈造
归袖翩翩去谁御,篝灯荧荧翳复吐。
取道言从草市西,问津更访修竹坞。
残梦欻过均州山,杀更尚数襄阳鼓。
盎盎屯云连远岫,剪剪北风斜细雨。 -
153.《薄薄酒》 宋·陈造
薄薄酒,颜可丹。
粗粗布,身不寒。
丑丑妇,贫相欢。
人生浪行路难,欲不外骛心内安。 -
154.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
155.《秋后得雨》 宋·姜特立
亢夏草木死,旱火炽如焚。
秋深得雨凉,万物生精神。
庭蕉抽绿书。
野草秀芳茵。
风露洗芙蓉,艳质照商旻。
我亦病体苏,楚楚整冠巾。
乘时一尊酒,岂曰非良辰。 -
156.《冬节忤寒约客默坐爇品字柴作五禽戏体中差小》 宋·郑清之
牡丹骄春醉无力,艳紫妖红锦新织,鹿解衔花空误唐,楚以姬归竟亡息。
何如野外挺孤操,照水渊然有深识。
昂昂雪鬓颜真卿,何物女子称国色。 -
157.《谢天童老秋兰》 宋·郑清之
楚畹春曾泛晓光,直留雅艳到虹藏。
山中不把一枝到,世外那闻千佛香。 -
158.《诸君和篇摩垒致师不容闭壁再绎前韵》 宋·郑清之
平生周伯仁,耿耿空洞腹。
翛然猿鹤姿,岂辨鸠鹰目。
仆射不解事,居士偶题木。
种柳仅成五,乐园祗可独。 -
159.《与政仲端夫敬叟季仙至旧圃采采芙蓉金菊之妙》 宋·刘学箕
秋阳杲杲秋月明,秋风泠冷秋露沮。
萧骚池上万松竹,凤笙龙管吹秋声。
山亭与客坐夕阴,眼照万象前横陈。
一年好处在此好,妙质欲纪难状名。 -
160.《春浓曲》 宋·周弼
雨膏蒸土兰芽热,粉魂淡艳凝缃缬。
柳条无力受东风,桃叶春江弄花月。
枕函坠发昏眠重,绮帐惊寒替花恐。
屏琐虫栖化粉蛾,帘甲蜂钻抱残蛹。