-
81.《龙门八咏·石楼》 唐·刘长卿
隐隐见花阁,隔河映青林。
水田秋雁下,山寺夜钟深。
寂寞群动息,风泉清道心。 -
82.《登迁仁楼,酬子婿李穆》 唐·刘长卿
临风敞丽谯,落日听吹铙。
归路空回首,新章已在腰。
非才受官谤,无政作人谣。
俭岁安三户,馀年寄六条。
春芜生楚国,古树过隋朝。
赖有东床客,池塘免寂寥。 -
83.《九日题蔡国公主楼》 唐·刘长卿
主第人何在,重阳客暂寻。
水馀龙镜色,云罢凤箫音。
暗牖藏昏晓,苍苔换古今。
晴山卷幔出,秋草闭门深。
篱菊仍新吐,庭槐尚旧阴。
年年画梁燕,来去岂无心。 -
84.《金陵西泊舟临江楼》 唐·刘长卿
萧条金陵郭,旧是帝王州。
日暮望乡处,云边江树秋。
楚云不可托,楚水只堪愁。
行客千万里,沧波朝暮流。
迢迢洛阳梦,独卧清川楼。
异乡共如此,孤帆难久游。 -
85.《上湖田馆南楼忆朱宴》 唐·刘长卿
漂泊日复日,洞庭今更秋。
白云如有意,万里望孤舟。
何事爱成别,空令登此楼。
天光映波动,月影随江流。 -
86.《雨中登沛县楼,赠表兄郭少府》 唐·刘长卿
楚泽秋更远,云雷有时作。
晚陂带残雨,白水昏漠漠。
伫立收烟氛,洗然静寥廓。
卷帘高楼上,万里看日落。 -
87.《和樊使君登润州城楼》 唐·刘长卿
山城迢递敞高楼,露冕吹铙居上头。
春草连天随北望,夕阳浮水共东流。
江田漠漠全吴地,野树苍苍故蒋州。
王粲尚为南郡客,别来何处更销忧。 -
88.《登松江驿楼北望故园》 唐·刘长卿
泪尽江楼北望归,田园已陷百重围。
平芜万里无人去,落日千山空鸟飞。
孤舟漾漾寒潮小,极浦苍苍远树微。
白鸥渔父徒相待,未扫欃枪懒息机。 -
89.《登润州万岁楼(一作皇甫冉诗)》 唐·刘长卿
高楼独上思依依,极浦遥山合翠微。
江客不堪频北望,塞鸿何事又南飞。
垂山古渡寒烟积,瓜步空洲远树稀。
闻道王师犹转战,更能谈笑解重围。 -
90.《江楼送太康郭主簿赴岭南》 唐·刘长卿
对酒怜君安可论,当官爱士如平原。
料钱用尽却为谤,食客空多谁报恩。
万里孤舟向南越,苍梧云中暮帆灭。 -
91.《岳阳楼》 唐·刘长卿
行尽清溪日已蹉,云容山影两嵯峨。
楼前归客怨秋梦,湖上美人疑夜歌。
独坐高高风势急,平湖渺渺月明多。
终期一艇载樵去,来往片帆愁白波。 -
92.《登水门楼,见亡友张贞期题望黄河诗,因以感兴》 唐·崔曙
吾友东南美,昔闻登此楼。
人随川上逝,书向壁中留。
严子好真隐,谢公耽远游。
清风初作颂,暇日复销忧。 -
93.《与杭州薛司户登樟亭楼作》 唐·孟浩然
水楼一登眺,半出青林高。
帟幕英僚敞,芳筵下客叨。
山藏伯禹穴,城压伍胥涛。
今日观溟涨,垂纶学钓鳌。 -
94.《陪张丞相登嵩阳楼》 唐·孟浩然
独步人何在,嵩阳有故楼。
岁寒问耆旧,行县拥诸侯。
林莽北弥望,沮漳东会流。
客中遇知己,无复越乡忧。 -
95.《与颜钱塘登障楼望潮作》 唐·孟浩然
百里闻雷震,鸣弦暂辍弹。
府中连骑出,江上待潮观。
照日秋云迥,浮天渤澥宽。
惊涛来似雪,一座凛生寒。 -
96.《赋得盈盈楼上女》 唐·孟浩然
夫婿久离别,青楼空望归。
妆成卷帘坐,愁思懒缝衣。
燕子家家入,杨花处处飞。
空床难独守,谁为报金徽。 -
97.《登安阳城楼》 唐·孟浩然
县城南面汉江流,江涨开成南雍州。
才子乘春来骋望,群公暇日坐销忧。
楼台晚映青山郭,罗绮晴骄绿水洲。
向夕波摇明月动,更疑神女弄珠游。 -
98.《登万岁楼》 唐·孟浩然
万岁楼头望故乡,独令乡思更茫茫。
天寒雁度堪垂泪,日落猿啼欲断肠。
曲引古堤临冻浦,斜分远岸近枯杨。
今朝偶见同袍友,却喜家书寄八行。 -
99.《陪张丞相登荆城楼,因寄蓟州张使君及浪泊戍主刘家》 唐·孟浩然
蓟门天北畔,铜柱日南端。
出守声弥远,投荒法未宽。
侧身聊倚望,携手莫同欢。
白璧无瑕玷,青松有岁寒。
府中丞相阁,江上使君滩。
兴尽回舟去,方知行路难。 -
100.《和宋太史北楼新亭》 唐·孟浩然
返耕意未遂,日夕登城隅。
谁道山林近,坐为符竹拘。
丽谯非改作,轩槛是新图。
远水自嶓冢,长云吞具区。
愿随江燕贺,羞逐府僚趋。
欲识狂歌者,丘园一竖儒。