-
81.《古诗》 宋·杭学士人
上书如啜卢仝茶,直论国体宁无哗。
依然茅苇纵横斜,钟山老柏休槎牙。
呜呼时事如丝麻,食肉者口徒咿哇。
鬼蜮空含射影沙,逐客令下堪呈嗟。 -
82.《地动聊句》 宋·苏舜元
大荒孟冬月,末旬高舂时。
日腹昏盲伥,风口鸣呜咿。
万灵困险戚,百槎嗟阳衰。
浓寒有胜气,天冻无败期。 -
83.《冬日同白玉蟾联句》 宋·王枞
凿冰添砚水,燃干发梅花。
踏破霜苔迳,烧红雪树槎。
闭门风愈怒,送客日将斜。
寒甚酒无力,闲多道有芽。
楮衾眠不暖,苇壁破难遮。
他日瑶台上,流传仙子家。 -
84.《到崑山》 宋·奚商衡
客槎无路到天津,五斗依然不救贫。
敛版进趋惭大吏,打门呼索愧穷民。
酒边拓落寻真趣,诗里平章作好春。
自笑小才还小用,姓名安得上麒麟。 -
85.《诗赠晚学李君》 宋·邢仙老
虚皇天诏下仙家,不久星横借客槎。
壁上风云三尺剑,林前龙虎一炉砂。
行乘海屿千年鹤,坐折壶中四季花。
为爱阴符问玄义,更随骊海入烟霞。 -
86.《游洞霄》 宋·严嘉
帝子吹箫上瑶阙,灵妃跨凤音尘绝。
行云山水迹依然,留伴九峰秋夜月。
阆苑宫前见玉真,许传消息到金庭。
琼姿一去丹霞□,紫桂蟠桃几度春。 -
87.《次黄比部题雁门关韵》 明·明沈定王
中华形胜一关分,贡马胡儿动百群。
城畔星槎留使者,辕门夜鼓宴将军。
新开汉垒多遥制,重译番书始上闻。
独有仙曹词赋客,醉凭高堞望南云。 -
88.《望海二首》 明·俞安期
汤谷遥看接汉津,浮槎真可犯星辰。
天穷岛客西开户,水阔鲛人下结邻。
异鸟避风曾祀鲁,神鞭驱石想经秦。
桑田那接蓬莱上,翠辇东南总浪巡。 -
89.《营海轩诗》 明·邾经
兵后澄江失敝庐,何曾奏策似隋初。
丈人旧忆河间渚,营海新题泖上居。
翏渎山横遗战垒,松江水近足羹鱼。
惯闻地与潮声转,时见龙将雨气嘘。
槎路不通星是客,桑田频改日愁予。
螺舟莫厌过从数,我亦羁穷欲著书。 -
90.《观湖二首》 宋·苏轼
乘槎远引神仙客,万里清风上海涛。
回首不知沙界小,飘衣犹觉色尘高。
须弥有顶低垂日,兜率无根下戴鳌。
释梵茫然齐劫火,飞云不觉醉陶陶。 -
91.《题潭州徐氏春晖亭》 宋·苏轼
曈曈晓日上三竿,客向东风竞倚栏。
穿竹鸟声惊步武,入檐花影落杯盘。
勿嫌步月临玄圃,冷笑乘槎向海滩。
胜概直应吟不尽,凭君寄与画图看。 -
92.《次韵正辅同游白水山》 宋·苏轼
只知楚越为天涯,不知肝胆非一家。
此身如线自萦绕,左旋右转随缫车。
误抛山林入朝市,平地咫尺千褒斜。
欲従稚川隐罗浮,先与灵运开永嘉。 -
93.《道中》 宋·范成大
月冷吟蛩草,湖平宿鹭沙。
客愁无锦字,乡信有灯花。
踪迹随风叶,程途犯斗槎。
君看枝上鹊,薄暮亦还家。 -
94.《烟江叠嶂》 宋·范成大
太湖嵌根藏洞宫,槎牙石生奫沦中。
波涛投隙漱且囓,岁久缺罅深重重。
水空发声夜镗鈶,中有晴江烟嶂叠。
谁欤断取来何时?山客自言藏奕叶。 -
95.《南堂杂兴》 宋·陆游
奔走当年一念差,归休别觉是生涯。
茆檐唤客家常饭,竹院随僧自在茶。
禅欠遍参宁得髓?诗缘独学不名家。
如今百事无能解,只拟清秋上钓槎。 -
96.《冲雪至余庆觉林雪连日不止》 宋·陆游
策蹇清吟涉若耶,灞桥犹恨近京华。
山前千顷谁种玉?座上六时天散花。
林雀无声溪彴断,炊烟不动竹篱斜。
胜游更觉平生少,未羡银河泛客槎。 -
97.《醉笔呈尚长道》 宋·杨万里
晚风一雨生新涨,只送仙槎到天上。
十年相别一相逢,和气春风谈笑中。
如今耆旧晨星似,犹及先生说遗事。
舌端往往疏九河,只有剩浪无欠波。 -
98.《舣舟怀信亭》 宋·宋祁
使麾得请印垂腰,不畏秋风病鬓凋。
游子已携河上手,客槎犹在斗边桥。
水从南浦伤离剧,马近东方作意骄。
晓榻梦回翻自愧,卧听人赴午门朝。 -
99.《离京后作七首》 宋·张耒
灌畦沽酒两三家,春去芳丛有晚花。
莫道长安在天上,女牛犹有客乘槎。 -
100.《代书》 宋·黄庭坚
阿熊去我时,秋暑削甘瓜。
离别日月除,莲房倒箭靫。
得书报平安,肥字如栖鸦。
汝才跃炉金,自必为镆鋣。