-
121.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
122.《陈和叔内翰得庄生观鱼图於濠梁出以相示且邀》 宋·苏颂
公堂四合临中衢,翰林壁挂观鱼图。
传之近自濠梁客,云是蒙邑先生居。
先生昔仕楚园吏,傲世不蕲卿大夫。
逍遥淮上任造适,高岸偶见群鲦鱼。 -
123.《寄何宣仲》 宋·王洋
同年进士同坛僧,暂联戢戢如浮萍。
一从仕版祗事役,往往牢落如胆星。
假能作意笃恩好,言语不过时芳馨。
死一贵贱两乖角,黄钟可扣非柔莛。 -
124.《哭嘉彦》 宋·王洋
释桥淮西土,平生质胜文。
形模笑妇女,术业富丘坟,客路酒欢喜,官曹名放纷。
角章犹断垅,馀事付青云。 -
125.《次吴友梅假山韵》 宋·杨公远
石骨嵌岩耸怪形,主人对此快诗情。
若教老笔来模倣,盘礴终朝画不成。 -
126.《梅三首》 宋·曾丰
受命于天已背时,形模骨相岁寒姿。
馨香事业清风觉,枯淡生涯皓月知。
檐下横窗谁领略,溪边照水自娱嬉。
岭南驿使虽相爱,送入京华岂所宜。 -
127.《游三乳洞》 宋·曾丰
海上有三山,岭南有一洞。
洞中天下奇,少有相伯仲。
探原冥莫涯,窥底窈无缝。
流泉沆瀣融,滴乳氤氲冻。 -
128.《真宗奉圣祖玉清昭应宫十一首》 宋·真宗
巍巍真宇,奕诙殊庭。
规模太紫,炳焕丹青。
元命祗答,大献是经。
多平有践,丕应无形。
肆设金石,声闻杳冥。
儜回飚骚,永祐基扃。 -
129.《读黄玉溪汤婆传》 宋·朱继芳
君不见汤家阿泉骊山阴,出入宫掖承恩深。
只流妃子脂粉气,不暖少陵如铁衾。
又不见汤家阿池紫塞上,沉香雾拥将军帐。
天寒十指堕弓刀,底用空言如挟纩。