-
121.《送樊二十三侍御赴汉中判官》 唐·杜甫
威弧不能弦,自尔无宁岁。
川谷血横流,豺狼沸相噬。
天子从北来,长驱振凋敝。
顿兵岐梁下,却跨沙漠裔。 -
122.《送韦十六评事充同谷郡防御判官》 唐·杜甫
昔没贼中时,潜与子同游。
今归行在所,王事有去留。
逼侧兵马间,主忧急良筹。
子虽躯干小,老气横九州。 -
123.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
124.《新安吏》 唐·杜甫
客行新安道,喧呼闻点兵。
借问新安吏:“县小更无丁?”
“府帖昨夜下,次选中男行。
” -
125.《苦战行》 唐·杜甫
苦战身死马将军,自云伏波之子孙。
干戈未定失壮士,使我叹恨伤精魂。
去年江南讨狂贼,临江把臂难再得。
别时孤云今不飞,时独看云泪横臆。 -
126.《别唐十五诫,因寄礼部贾侍郎(贾至)》 唐·杜甫
九载一相逢,百年能几何。
复为万里别,送子山之阿。
白鹤久同林,潜鱼本同河。
未知栖集期,衰老强高歌。 -
127.《别唐十五诫,因寄礼部贾侍郎(贾至)》 唐·杜甫
九载一相逢,百年能几何。
复为万里别,送子山之阿。
白鹤久同林,潜鱼本同河。
未知栖集期,衰老强高歌。 -
128.《送殿中杨监赴蜀见相公(杜鸿渐镇蜀,辟杨炎为判官)》 唐·杜甫
去水绝还波,泄云无定姿。
人生在世间,聚散亦暂时。
离别重相逢,偶然岂定期。
送子清秋暮,风物长年悲。 -
129.《送顾八分文学适洪吉州》 唐·杜甫
中郎石经后,八分盖憔悴。
顾侯运炉锤,笔力破馀地。
昔在开元中,韩蔡同赑屃。
玄宗妙其书,是以数子至。 -
130.《奉送郭中丞兼太仆卿充陇右节度使三十韵(郭英乂)》 唐·杜甫
诏发西山将,秋屯陇右兵。
凄凉馀部曲,燀赫旧家声。
雕鹗乘时去,骅骝顾主鸣。
艰难须上策,容易即前程。 -
131.《戏为六绝句》 唐·杜甫
庾信文章老更成,凌云健笔意纵横。
今人嗤点流传赋,不觉前贤畏后生。
王杨卢骆当时体,轻薄为文哂未休。
尔曹身与名俱灭,不废江河万古流。 -
132.《送严侍郎到绵州,同登杜使君江楼(得心字)》 唐·杜甫
野兴每难尽,江楼延赏心。
归朝送使节,落景惜登临。
稍稍烟集渚,微微风动襟。
重船依浅濑,轻鸟度层阴。 -
133.《秋日荆南述怀三十韵》 唐·杜甫
昔承推奖分,愧匪挺生材。
迟暮宫臣忝,艰危衮职陪。
扬镳随日驭,折槛出云台。
罪戾宽犹活,干戈塞未开。 -
134.《送陈兼应辟兼寄高適、贾至》 唐·独孤及
结绿处燕石,卞和不必知。
所以王佐才,未能忘茅茨。
罢官梁山外,获稻楚水湄。
适会傅岩人,虚舟济川时。 -
135.《季冬自嵩山赴洛道中作》 唐·独孤及
皇运偶中变,长蛇食中土。
天盖西北倾,众星陨如雨。
胡尘动地起,千里闻战鼓。
死人成为阜,流血涂草莽。 -
136.《送长孙将军拜歙州之任》 唐·独孤及
临难敢横行,遭时取盛名。
五兵常典校,四十又专城。
浪逐楼船破,风从虎竹生。
岛夷今可料,系颈有长缨。 -
137.《露青竹杖歌》 唐·顾况
鲜于仲通正当年,章仇兼琼在蜀川。
约束蜀儿采马鞭,蜀儿采鞭不敢眠。
横截斜飞飞鸟边,绳桥夜上层崖颠。 -
138.《相国晋公挽歌二首》 唐·顾况
玉节朝天罢,洪炉造化新。
中和方作圣,太素忽收神。
盛德横千古,高标出四邻。
欲知言不尽,处处有遗尘。 -
139.《酬舍弟牟秋日洛阳官舍寄怀十韵》 唐·窦常
幼为逃难者,才省用兵初。
去国三苗外,全生四纪馀。
老头亲帝里,归处失吾庐。
逝水犹呜咽,祥云自卷舒。 -
140.《天津晓望因寄呈分司一二省郎》 唐·窦牟
万乘西都去,千门正位虚。
凿龙横碧落,提象出华胥。
望幸宫嫔老,迎春海燕初。
保厘才半仗,容卫尽空庐。
要自词难拟,繇来画不如。
散郎无所属,聊事穆清居。