-
81.《上许州吕相公嗣崧许康诗二首·许康诗》 宋·宋祁
公之相攸,孔乐于许。
其原朊朊,其川于于。
有芃禾麻,有京稷黍。
薮焉麋麕,渚焉鲂鱮。
有李有桃,有柘有檀。
树我之园,令居则安。 -
82.《啄木词》 宋·张耒
红锦长绦当背垂,紫檀槽稳横朱丝。
美人亭亭面如雪,纤手当弦金杆拨。
弹成丁丁啄木声,春林蔽日春昼晴。
徘徊深枝穿翠叶,玉喙劳时还暂歇。 -
83.《西台诗二十四韵》 宋·司马光
翰苑昔陪侍,天光辱顾瞻。
宠虽承涣汗,功不立毫织。
山鹿缨频顿,铅刀砺不铦。
拭花眸子缺,撚雪颔髭添。 -
84.《同圣民过杨之美听琵琶女奴弹啄木曲亲诸公所》 宋·司马光
坐曹据案心目疲,出门上马行何之。
阙然久不见这美,率意共往初无期。
正逢揽辔欲有适,为我却解连环羁。
闲轩适足容数客,夏木初繁有佳色。 -
85.《送襄陵令李君》 宋·欧阳修
绿发襄陵新长官,面颜虽老渥如丹。
折腰聊为五斗屈,把酒犹能一笑欢。
红枣林繁欣岁熟,紫檀皮软御春寒。
民淳政简居多乐,无苦思归欲挂冠。 -
86.《壬申上元有怀金陵旧游》 宋·贺铸
瓦官大庭千步方,灯如流萤月如霜。
高僧共礼旃檀像,游女来焚薰陆香。
旧国破亡何物在,少年逐乐个侬狂。
别来白社更牢落,回首衡湘春梦长。 -
87.《五和》 宋·刘克庄
少时弓旌频招呼,北走淮水东陪都。
行衡周览楚峰秀,游桂颇笑秦城愚。
簪山带水虽绝境,羊肠鱼腹真畏涂。
南辕亦涉尉佗境,乌睹所谓阳燧珠。 -
88.《大垂手》 宋·文同
华堂合乐轰春昼,凤叫龙嘶画鼍吼。
琼猊压地开组绣,美人舞兮献君寿。
红婆娑兮翠蚴蟉,雪翻花兮风入柳。
曳轻裾兮扬彩绶,金鸾飞兮玉麟走。 -
89.《勉子瞻失干子二首》 宋·苏辙
人生本无有,众幻妄聚耳。
手足非吾亲,何况妻与子。
偶来似可乐,强作室家喜。
忽去未免悲,欣成要矜毁。 -
90.《夜闻刘宫苑舟中琵琶诗》 宋·张舜民
系舟江岸两相闻,弦索嘈嘈恍未分。
不得长安水边见,却於湓浦夜深闻。
穷愁似影长随我,乐事如年不负君。
会意檀槽求一醉,世间荣辱任纷纷。 -
91.《奉送真歇禅师往住阿育山兼简黄檗云峰诸老》 宋·张元干
时流罕识真,特立取众忌。
不有明眼人,谁止万口沸。
古今冠盖场,毁誉固一致。
胡为空门中,生灭亦滋炽。 -
92.《李卿琵琶引》 元·杨维桢
李卿李卿乐中仙,玉京侍宴三十年。
自言弦声绝人世,乐谱亲向钧天传。
今年东游到吴下,三尺檀龙为予把。
胸中自有天际意,眼中独恨知音寡。 -
93.《青罗山房歌寄宋景濂》 明·刘基
若有人兮乃在大江之南,浙河之东。
连山掎拔瀛海上,上与河鼓天津通。
忆昔四女下天来,遗鬟堕髢根庞鸿。
仙华杰出最怪异,望之如云浮太空。 -
94.《题六么后》 宋·陈造
爱爱少日淫奔女,爱爱死作贞烈妇。
东隅一跌收桑榆,竟得作名传乐府。
男子处死正自难,此女励志雪柏寒。
至今挺挺在人自,诗翁作诗生东刊。 -
95.《再次韵作招隐篇》 宋·陈造
我家五亩园,泉细地不渴。
载酒噬肯游,开门谁汝遏。
典衣买花栽,种十八九活。
繁华出荒秽,天巧容人夺。 -
96.《冬至前月赴季父梅花之集与韩蒲向宪唐干诸人》 宋·胡寅
冰围风战雪交侵,方是春工属意深。
绿萼已开栽乐谷,一枝那得寄芗林。
依然照水如相媚,粲者巡檐也未禁。
香白檀心谁解赋,赖公戛玉更摐金。 -
97.《赠相手文李道人》 宋·楼钥
生有文在手,纵横殆天予。
其閒动成字,往往传自古。
舜褎梁武武,老十子贡五。
季友太叔虞,仲子竟归鲁。 -
98.《南坡口号十八首》 宋·郑清之
吾孙宗子喜相过,一笑檀栾似乐窝。
且向尊中陪北海,直须闲裹识南坡。 -
99.《投龙宝室洞天过延庆观方王卒共父剑峰精舍》 宋·程公许
璧简荐宝室,襟裾馥旃檀。
眷言石交旧,可惮脚力酸。
层岩一剑裂,阴壑千古寒。
数椽棲泬寥,小楼面赞元。 -
100.《三阁曲》 宋·赵汝鐩
叔宝沉迷建邺宫,厌厌夜饮清昼同。
金碧三阁插晴汉,沉檀十里闻香风。
叠石为山水为沼,后庭万花坼春丛。
狎客倡酬女学士,污词媚句争新工。