-
221.《东园》 宋·张耒
堂中宴坐不妄出,堂外青春去如失。
小园十步绿如云,一时桃李事已毕,犹有荼蘼数朵在,未觉尘沙污玉质。
金沙格俗终可怜,腻白娇红如欲滴。 -
222.《司马氏藏唐子华山水扇画》 元·王冕
近来山水画郭熙,江南独数休宁令。
笔法精奇意态古,咫尺万里开天镜。
岩头老树如老龙,隔湖喜见山重重。
小桥依约野色远,茅庐隐映林影空。 -
223.《留守相公祷雨九龙祠应时获澍呈府中同寮》 宋·欧阳修
古木郁沉沉,祠亭相衮临。
雷驱山外响,云结日边阴。
◇霂来初合,依微势稍深。
土膏潜动◇,野气欲成霖。 -
224.《送徐生之渑池》 宋·欧阳修
河南地望雄西京,相公好贤天下称。
吹嘘死灰生气焰,谈笑暖律回严凝。
曾陪◇俎被顾盻,罗列台阁皆名卿。
徐生南国後来秀,得官古县依崤陵。 -
225.《怀隐堂》 宋·周邦彦
昔贤抱奇识,阅世犹鼠肝。
深颦畏轩冕,自谓山林宽。
至今仰高躅,凛若冰雪寒。
我侯坐少孤,久著聚鶡, -
226.《和永叔柘枝歌》 宋·梅尧臣
渔阳三叠音隆隆,红蕖乱坼当秋风。
披香拥雾出妖嫮,妩眉壮发翩惊鸿。
锵锵杂佩离芳渚,珠帽红靴振金缕。
相迎垂手势如倾,障袂倚歌词欲吐。 -
227.《酬赠田舍人》 宋·王禹偁
君不见天上星辰拱环极,忽然陨地变成石。
又不见云中鹰隼横高秋,有时搨翼化作鸠。
人生进退甚类此,左迁右转谁自由。
忆昔逢君在邹鲁,翰林丈人东道主。 -
228.《竹{左鼠右留}》 宋·王禹偁
商岭多修篁,苍翠连山谷。
有鼠生其中,荐食无厌足。
春笋啮生犀,秋筠折寒玉。
饫饱致肥腯,优游恣蕃育。 -
229.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
夫子昔居地,流传后人看。
竹藏壁中简,杏落水边坛。
流藻万蘩盛,依槐免折残。
一时雩舞乐,千古孔林寒。
渔父击舟听,门人舍瑟叹。
世多伐木者,吾道欲行难。 -
230.《哨遍·胜处可宫》 宋·刘克庄
胜处可宫,平处可田,泉土尤甘美。
深复深,路绝住人稀。
有人兮、盘旋於此。
送子归。 -
231.《野迳》 宋·文同
山圃饶秋色,林亭近晚晴。
禽虫依月令,药草带人名。
排石铺衣坐,看云缓带行。
官闲惟此乐,与世欲无营。 -
232.《重午山蹊独步》 宋·洪咨夔
扶病索清荫,循林步幽霏。
花拈勃姑饭,草拾虾蟆衣。
良药觞手是,壮容转头非。
易补天上漏,难驻人间晖。 -
233.《长歌行》 宋·白玉蟾
厥初由阀阅,吾志在林泉。
为舜不无地,睎颜尽有天。
鱼虫犹可佛,鸡犬皆登仙。
顾我非六六,荷天良拳拳。 -
234.《和裴仪同秋日诗》 南北朝·庾信
萧条依白社。
寂寞似东皋。
学异南宫敬。
贫同北郭骚。
蒙吏观秋水。
莱妻纺落毛。
旅人嗟岁暮。
田家厌作劳。
霜天林木燥。
秋气风云高。
栖遑终不定。
方欲涕沾袍。 -
235.《次王适韵送张耒赴寿安尉二首》 宋·苏辙
绿发惊秋半欲黄,官居无处觅林塘。
浮生已是尘劳侣,病眼犹便锦绣章。
羞见故人梁苑废,梦寻归路蜀山长。
怜君顾我情依旧,竹性萧疏未受霜。 -
236.《次韵子瞻游道场山何山》 宋·苏辙
两山相负为峰麓,流水重重注溪谷。
游人上寻流水源,未觉崎岖病双足。
山深下视云漫漫,径垂石底千屈盘。
松林阴森白日静,忽惊人世如奔湍。 -
237.《复次烟字韵答黄大临庭坚见寄二首》 宋·苏辙
水竹遮藏自一川,日高茅屋始炊烟。
犬牙舂米新秋后,麦粒烝茶欲社天。
冠盖只今成弃物,杉松他日记栽年。
定应笑我劳生在,卯睡闻呼衣为颠。 -
238.《谒李白墓》 宋·曾巩
世间遗草三千首,林下荒坟二百年。
信矣辉光争日月,依然精爽动山川。
曾无近属持门户,空有乡人拂几筵。
顾我自惭才力薄,欲将何物吊前贤。 -
239.《西园二首》 宋·黄公度
清樾才十亩,炎陬别一天。
华堂依怪石,老木插飞烟。
长夏绝无暑,乘风几欲仙。
心闲境自胜,底处觅林泉。 -
240.《出郭诗呈张守》 宋·刘子翚
出郭篮舆载酒随,林边萧寺趁幽期。
云依石度遥看久,路绕田分欲去疑。
落日悲风沧海外,黄化翠竹晚秋时。
凭诗一写登临胜,为报壶山太守知。