-
221.《酒熟醉中作短歌》 宋·陆游
陆子壮已穷,百计不救口。
蜀道如上天,十年厌奔走。
还乡困犹昨,负郭无百亩,虽云饥欲死,亦未丧所守。
虚名一画饼,陈迹几刍狗?但思从壮士,大猎云梦薮。 -
222.《池上醉歌》 宋·陆游
我欲筑化人中天之台,下视四海皆飞埃;又欲造方士入海之舟,破浪万里求蓬莱。
取日挂向扶桑枝,留春挽回北斗魁。
横笛三尺作龙吟,腰鼓百面声转雷。
饮如长鲸海可竭,玉山不倒高崔嵬。 -
223.《午醉径睡比觉已甲夜矣》 宋·陆游
自我归城西,已复再见冬。
虽未挂衣冠,其实则老农。
好事或饷酒,石室酒最醲。
一醉辄至暮,卧闻湖寺钟。
心安病自除,衾暖梦欲重。
化作孤鹤去,云崦巢长松。 -
224.《醉眠曲》 宋·陆游
老夫暮年少嗜好,但愿无事终日眠。
斜风急雨势方横,低窗小阁且幽妍。
炉红酒绿足闲暇,橙黄蟹紫穷芳鲜。
一杯一杯意忽倦,径拨纸帐投蛮毡。 -
225.《醉吟》 宋·陆游
驱使难凭赤丁子,传呼底用苍头儿。
世间如梦身如寄,春去花空欲泥谁? -
226.《醉倒歌》 宋·陆游
曩时对酒不敢饮,侧睨旁观皆贝锦;狂言欲发畏客传,一笑未成忧祸稔。
如今醉倒官道边,插花不怕颠狂甚;行人唤起更嵬昂,牧竖扶归犹踔踸。
始知人生元自乐,误计作官常檩檩。
秋毫得丧何足论,万古兴亡一酣枕。 -
227.《曾原伯屡劝居城中而仆方欲自梅山入云门今日》 宋·陆游
借得僧房似钓船,兼旬散发醉江天。
酒能作病真如此,穷乃工诗却未然。
闲似白鸥虽自许,健如黄犊已无缘。
秋高更欲移家去,先葺云门屋数椽。 -
228.《醉眠初起书事》 宋·陆游
身世元知似断蓬,流年分付酒杯中。
饥寒未解士先老,风雨欲收花已空。
泥补旧巢梁燕喜,水生支港钓船通。
睡魔正费驱除力,隔竹敲茶赖小童。 -
229.《久旱忽大雨凉甚小饮醉眠觉而有作》 宋·陆游
暑雨萧萧滴夜长晓窗探借九秋凉
金荷浅酌闲传酒,银叶无烟静炷香。
舒雁且为赊死计,鸣鸠便欲策勋忙。
散人亦未全无事,枕藉琴书满一床 -
230.《检旧诗偶见在蜀日江渎池醉归之篇怅然有感》 宋·陆游
江渎池头烂醉归,青旗日晚插城扉。
正驰玉勒冲红雨,又挟金丸伺翠衣。
老境渐侵欢意尽,旧游欲说故人稀。
凭高三叹君知否,倦鷁无风亦退飞。 -
231.《丈亭遇老人长眉及肩欲就之语忽已张帆吹笛而》 宋·陆游
飒飒长眉绿覆肩,欲推寿数意茫然。
若非楚国庚寅岁,定是尧时丙子年。
铜笛一声惊宿鹭,蒲帆数幅破晴烟。
遥知乘醉江湖去,黄鹤楼头又放颠。 -
232.《醉中歌》 宋·陆游
吾少贫贱真臞儒,贪食嗜味老不除。
折腰歛版日走趋,归来聊以醉自娱。
长缾巨榼罗杯盂,不须渔翁劝三闾。
牛尾膏美如凝酥,猫头轮囷欲专车,黄雀万里行头颅,白鹅作鮓天下无,浔阳糖蟹径尺余,吾州之蔊尤嘉蔬,珍盘餖飣百味俱,不但项脔与腹腴。 -
233.《独醉》 宋·陆游
老伴死欲尽,少年谁肯亲?自怜真长物,何啻是陈人!江市鱼初上,村场酒亦醇。
颓然北窗下,不觉堕纱巾。 -
234.《三江舟中大醉作》 宋·陆游
志欲富天下,一身常苦饥;气可吞匈奴,束带向小儿。
天公无由问,世俗那得知!挥手散醉发,去隐云海涯。
风息天镜平,涛起雪山倾。
轻帆入浩荡,百怪不可名。
虹竿秋月钩,巨鳌倘可求。
灭迹从今逝,回看隘九州。 -
235.《醉中长歌》 宋·陆游
阑干斗柄摇天东,人间一夜回春风。
注桃染柳岁相似,惟我衰颜非昔红。
可怜逢春不自感,更欲使气惊儿童。
烟郊射雉锦臆碎,水亭供鱠金盘空。 -
236.《携瘿尊醉梅花下》 宋·陆游
楠瘿作尊容斗许,拥肿轮囷元媚妩;肯从放翁来住山,谁云置身不得所?山房寂寞久不饮,作意欲就梅花语。
我病鲜欢花更甚,日暮凄凉泣残雨。
人生万事云茫茫,一醉常恐俗物妨,正须仙人冰雪肤,来伴老子铁石肠。
花前起舞花底卧,花影渐东山月堕。 -
237.《欲行雨未止》 宋·陆游
幽幔依灯影,空阶送雨声。
蹔归仍客路,投老倍乡情。
眼涩书难读,心摇梦易惊。
病多常怕醉,酒尽却思倾。 -
238.《醉中草书因戏作此诗》 宋·陆游
赐休暂解簿书围,醉草今年颇入微。
手挹冻醪秋露重,卷翻狂墨瘦蛟飞。
临池勤苦今安有,漏壁工夫古亦稀。
樨子问翁新悟处,欲言直恐泄天机。 -
239.《夏夜大醉醒後有感》 宋·陆游
少时酒隐东海滨,结交尽是英豪人,龙泉三尺动牛斗,阴符一编役鬼神。
客游山南夜望气,颇谓王师当入秦,欲倾天上河汉水,净洗关中胡虏尘。
那知一旦事大缪,骑驴剑阁霜毛新,却将覆毡草檄手,小诗点缀西州春。
素心虽愿老岩壑,大义未敢忘君臣。 -
240.《月下醉题》 宋·陆游
黄鹄飞鸣未免饥,此身自笑欲何之。
闭门种菜英雄老,弹铗思鱼富贵迟。
生拟入山随李广,死当穿冢近要离。
一樽强醉南楼月,感慨长吟恐过悲。